Alle inzendingen over toespreken

ontwakend word ik gewaar van de aanwezige naast mijn bed mij troostend toesprekend met enkel het daar zijn dan langzaam in de verte verdwijnend alsof de kamer eindeloosheid kent ik weet nu wat ik moet weten rust voert me mee.…

Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken in haar hart of wat daarvan over is.…

Met mooie woorden zal ik je toespreken deze dag. Lief, voor altijd zal ik van je blijven houden. Liefs, je vrouw.…

Vandaar dat ik, direct na het ontwaken, mijn spiegelbeeld toespreek “Je ziet er weer puik uit vandaag, je mag er duidelijk wezen ». Ik zeg het onverbloemd, mijn licht onder de korenmaat zal ik echt nimmer zetten. Vraag het maar aan de mensen om me heen, mijn bazen en collega’s de buren en mijn vrienden.…

vanzelfsprekend je moet het niet alleen weten dat er leven in de bomen schuilt je kunt het zien zegt ze en zij kijkt al zo lang iedere dag opnieuw leren kijken en jezelf bestraffend toespreken als je overal net aan voorbij gaat als het gebeurt het alloude nieuwe niet triomfantelijk maar gewoon omdat het onvoorwaardelijk vertrouwt…

Zij, ons staatshoofd Konigin Beatrix der Nederlanden sinds 30 april 1980 Ze mag niet stemmen ze mag niet formeel regeren ze mag niet formeel reageren ze mag niet meer formeren ze mag niet meer informeren Ze mag wel handtekeningen zetten ze mag wel linten doorknippen ze mag wel zwaaien naar het volk ze mag wel met kerst wat toespreken…

Een hoefsmid, die een man had neergelegd, Werd tot de galg verwezen door 't gerecht. De boeren staken nu, bezorgd, de hoofden samen: - Wie zou hun paarden thans beslaan? 't Gebrek verhelpen aan gekraakte wagenraân? Kortom, 't was met hun plaats gedaan, Wanneer zij geen pardon voor hunne smid bekwamen. Allons de stoute schoenen aan! - Zij…

Wat zou ik graag bij haar willen zijn En haar toespreken zonder uiterlijke schijn. Maar steeds als ik iets zeggen wil, Besef ik dat ik woorden aan mijn lippen verspil. Want voor ik het weet is mijn hoop vervlogen En is haar silhouet langs mijn raam geschoven. Teleurgesteld in mijn dag verzamel ik nieuwe moed.…

Ik zou de mensen toespreken dat het bonuswoord vrede zou moeten zijn zou ze vertellen dat in de tegenwoordige tijd geen enkel mens óntevreden zou mogen zijn Zou ze toeroepen dat er een halt, maar ach het heeft geen zin, een motie, ze gaan er tegenin het heeft geen zin om die wensen te uiten, dus kunnen we naar de vrede wel fluiten.…

Toch blijft ook God jou toespreken om in het echte leven te stappen.…

De stikstofcrisis heeft ons in de greep Hoe moeten we die gifwolken weg krijgen Waar zit de angel en waar zit de kneep Beleid zit boeren in de nek te hijgen 'Halveren' roept D66 vlug 'Dat zal die megastallen boeren leren!' De boeren slaan met harde hand terug De snelheid op de weg kan hun niet deren En masse trekken de tractors naar…

De plantjes hun plek gegeven ze blijft nog heel even daar is de zon, wat een bof Nog even vanaf het bankje de doden toespreken onder het zachtjes uitspreken van een 'dank je' voor de mooie herinneringen die door de jaren het leven vervingen. Een moeder naast haar kind Ook de dood is wat hen bindt.…

Snel leg ik mijn handen in mijn schoot Trek een neutraal gezicht Probeer de kriebels in mijn maag En de zwakte in mijn knieën te onderdrukken Mezelf toesprekend van binnen Maar ja het is wel een heel aantrekkelijke man Die tuinman…..ik geloof dat ik verliefd ben “Ik wilde je vragen of je met me uit zou willen” Het bloed gonst me in de oren…

Me moe werken door handarbeid, altijd een optie, lekker lang opblijven, werkt altijd versuffend, lezen tot je geest één groot gat is, tot je als een malle opa over straat schuifelt, de mensen je een zombie vinden, mezelf hardhandig toespreken nu eens echt kalm aan te doen, want anders gaat het mooiste naar de kloten, droplul!…

Zie plots een hondenkop gerekt ogen rond draaien Een man zijn trouwe herder rustig toesprekend aaien Dan hem met een ruk omhoog heel schichtig iets omstoten Wild opzij springen en weer neer komen op alle vier poten.…

Maar ik zag je vredig je huisarts toespreken, je stelde hem gerust en je zei 'Doe maar rustig aan!', terwijl het dodelijke gif je binnen enkele seconden roerloos maakte. Automatisch snikte ik van intens verdriet en heb ik daarna lang met je hand in mijn hand gezeten. 'Je was nog warm' werd er gezegd. Ik wist wel beter.…

Niemand kunnen we nog toespreken met mond en tong en handen. Boven ons branden de eeuwige sterren. Oh wat voelen we hun eeuwige plaats hoog boven ons. We hebben een kruis allemaal. Ons zieke gezicht staat op ons ponskaartje. In mijn hoofd is het licht uit. Het is zwart in mijn hoofd.…

Het is een soort kastanje, echt een groter dan drie voet hoog boom en meteen een soort poëet, een heuse manlijke draagpilaar vol houten ringen mooi vertakt, de zijtakken, zijn stam twee containerbreed met name het royaal positivisme goed in de aarde geworteld gewoon ergens tussen straatstenen natuurlijk vaderlandslievend. Hij oogt zo…