(voor Jotie)
Een lange nacht in Gent
om een dode vriend te eren
wat god wat een dwaasheid is
maar de armen doet groeien
in een slagveld met de duivels
die verloren wordt
opnieuw
zoals hij openbaarde
en ik een in memoriam
er achterna uitvecht
niet ver van Oudenaarde
gedeeld in bloedende letters.…
Ik ben het slagveld waarop
het duivelse en het goddelijke
een schijnbaar bespottelijke
kamp uitvechten. Geen knop
voor tijdelijke onderbreking
geen echo op mijn smeking.…
echter
Die pruimenboom is groot
En is blij met hun dood
Van luis en worm
In elke vorm
Dus vogels verdeel
En laat zijn bloesem heel
Verspil geen tijd met vechten
Ik moet dat al berechten
Ik ben wel razend snel
Maar vogelnijd beslechten
Is voor mij een brug te ver
Tegen heug en meug
Het is dat ik deug
Maar u moet het zelf
Geheel uitvechten…
Een subtiele verwijzing naar Jan Woordenaar (zie het snelsonnet vandagelet), het vrij worstelen met het gebonden vers en...schrik niet...het duel dat hij met Bet Weter uitvecht - en vice versa - een bloedstollende vete, over woorden en klanken, neurotische rijmdwang en compulsief dwangrijm...…
Ja, er is bij mij ingebroken
Zelfs zonder spijt
Helemaal ineengedoken
Verstrijkt langzaam de tijd
Ingebroken in het lichaam
Dat van mij was
De inbreker treft geen blaam
Hij die angst las
Ik heb het nog nooit gezegd
Altijd diep in rust
Tot de dag dat ik dit uitvecht
Is er iets wat mij sust
Iemand heeft het laten zien
Verschrikkelijk…
de vernielzucht van mannen
Ver van het strijdgewoel
vergaderen de grote landen
op de ronde top van de Olympus
ze drinken nectar en kijken weg
in de verte hoe het verder moet
De rijke steden doen zielig
ze beklagen de mensen
de een naast de ander liggend
in het stof, maar de zon schijnt
en zegt: laat ze het zelf uitvechten…
vanaf Vandaag
siert jou de negen
net als ooit bij feyenoord
johan cruyff zijn shirt
gewapend met een bal
een zwaard of degen
speel op groene velden
uit of thuis jij de toernooien
op de groene velden
die jij winnen wilt
als het buiten is gedaan
trek ij prinselijk je terug
in wereld van het virtuele
waarin met bits en bytes
jij races uitvecht…
Van het woud ging uit
Een zachte adem dampend zongoud, luid
Zongen de zangvogels en vlogen onder
De boomkruinen; zij zag het van een vonder
Hoe ze heenwiekten over 't beekkristal:
De blauwe gaaien op den groenen wal,
Waartegen 't beekijs plaste en het schuim
Als kleurig druipsteen bleef, in wilde luim
Witzwarte eksters die den dag uitvechten…