inloggen

Alle inzendingen over weerziet

6 resultaten.

Sorteren op:

herfstgedachten

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 213
weemoed en tegenweer iets dat je weerziet iedere keer... een laatste droom in het verschiet de berg te hoog een leeg vergiet door deze zeef is het gegaan het klein geluk uit je bestaan 't vloog zo weg met het vergeten je zag het aan hebt 't geweten het komt niet weer dat is een feit verdween voorgoed in eeuwigheid…

Onuitwisbaar Verweven

hartenkreet
4.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 1.525
Vind me lief en aantrekkelijk Nee het is geen zekerheid Dat gevoel was maar voor even Het is er voor zolang het er is Tot dan zullen wij elkaar geven Nee er zijn geen dromen meer Alleen maar een stukje realiteit Steeds voelbaar in ieder moment Je wilt me niet… maar ook niet kwijt Ja ik zweef op de achtergrond Tot het moment dat je me weerziet…
car8 januari 2007Lees meer…

De Poortwachter van het Dodenrijk

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 313
niemandsland als drager voor hun gebroken hemel In het oog van de Dood woont haar lief nu waardig en roept haar naam onmachtig vanuit een klankloze wereld Zij verdrinkt in waanzin als zij hem te vroeg verliest aan het stenende graf waar haar handen zich kapot graven op zoek naar zijn dolende geest die wacht tot zij zijn weg mag volgen en hem weerziet…

De Poortwachter van het Dodenrijk.

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 93
als drager voor hun gebroken hemel In het oog van de Dood woont haar lief nu waardig en roept haar naam onmachtig vanuit een klankloze wereld Zij verdrinkt in droefheid als zij hem te vroeg verliest aan het stenende graf waar haar handen zich kapot graven op zoek naar zijn dolende geest die wacht tot zij zijn weg mag volgen en hem weerziet…
IOAGdV16 oktober 2022Lees meer…

Aan de lezer

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 2.718
verstuiven hun meel langs de lengtegraden pril als de doorluchte schermen van de bloem der paarden, Pegasus, lichtvoetig zo hun zwermen hem heffen zijn zwaarte te boven, Diepgravend waar hij aanzet om zijn vlucht te nemen, zijn hoefslag de bron slaat in de ader, Het hart ontdooit aan de vonk als Aganippe zijn hiel ketst En de spiegel u weerziet…
Kees Ouwens23 september 2014Lees meer…

Twee lichtjes zijn je ogen

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.457
Het lieflijkst en roerendst vertellen zij Als over je kijkertjes allebei Moede oogleden neer zijn gegleden, En dromen komen - lichtkindertjes klein - En je lach zegt, dat je in hun samenzijn Weerziet droomschoon verleden. Twee springertjes rap bei je voetjes zijn: Die worden niet moe al zijn ze zo klein, Die weten zich lustig te roeren!…