bevallig wapperden flarden sierlijk tegen de lucht eindelijk bevrijd en losgelaten uit hun dagelijkse rust jij hebt ooit de wol gesponnen garens gekleurd en geweven en met kromme naald het patroon erin gedreven die combinatie van technieken baarde het tapijt waarop generaties hun voeten uitgebreid hebben gespreid het kleed…

De stoomrein wist de mensen ziek te maken Nu doen dat Facebook, YouTube en mobiel Ze zijn funest voor lichaam, geest en ziel Ja velen zullen buiten zinnen raken Vooruitgang, daarbij aan te kunnen haken Vergt veel van hen met een verouderd stiel De stoomtrein wist de mensen ziek te maken Nu doen dat facebook, YouTube en mobiel Beroepen sterven…

nog weten wij van warm contact in het schrijven van dromen op elkaars huid in een bijna vergeten perspectief zijn er overleveringen van bruidegom en bruid in massa media blijven dans en muziek nog bekend door sensomotoriek maar naar echte aantrekkingskracht smachten generaties die dat nooit hebben gehad waar vroeger liefde…

Wie zal over een eeuw er nog om malen Het leven trekt gewoon zijn eigen plan Corona? Wie weet daar dan nog iets van Dat kon je toch bij de Chinees afhalen Covidius waer bestu bleven Du coors die doot du liets mi tleven…

Waar is de tijd dat onze eerste corona dode nog groot nieuws was. Mogelijk worden we vandaag wakker met honderd nieuwe doden in België, want mensen houden zich niet bepaald aan de regels. We hebben zeer veel sterfgevallen gehad. Onze virologen zegden altijd dat we op schema zaten. Dat de curve aan het afvlakken was. Misschien nog niet…

ze keek me aan ik voelde haar blik zacht tastend naar binnen gaan in grijs blauw beschreef zij de subtiele horizonnen van verre zeegezichten toch herkende ik in de kleine krul van witte golven haar aanstekelijke lach die met zijn zachte mantra een delende eeuwigheid aan het strand gaf heb me totaal opengesteld in het ervaren…

ik kon de ontladingen niet zien wel voelde ik de spanningsverschillen toen jij binnen kwam je verdichtte op een warme manier de lucht die om ons hing met jouw gezelligheid waar lachjes eerst formeel en zuinig waren klonk nu de hartslag er door heen van een geanimeerd samenzijn nooit was jij het echte middelpunt als blikvanger…

De horizon is niet meer mijn limiet Mijn existentie lost niet op in schimmen Ook nu rust onvolmaaktheid in de dingen Maar overdag, een onbewaakt moment Van rakelings langs oude dikke bomen Scheert vagelings een vlaag voor 't geestesoog Zwevend uit het niets in 't nu naar niets Naar een opgeborreld tweede leven Verloren zijn dan woorden…

Nee, het is geen U En ook absoluut geen W Dus is het een V! ...over de financieel- economische effecten van de coronacrisis... - - - - - - - - - - - - - Grafiekenfetisjten en cijferfanaten - Getallenfreaks heb je in soorten en maten - Zij wisten, die saaie econometristen Wat EUrsula ons in de maag zal gaan splitsen...…

Het is gek hoe snel de nieuwe omgangsvormen ingang vinden. Ik betrapte me er zelf van toen ik in een filmpje hen zag kussen. Ik riep “neen niet doen”. Geen groepsknuffel! Onnozel is het, maar het went zomaar. Die sociale distancing die ingaat tegen alles waartoe wij als mensen geneigd zijn. Warmte, nabijheid, genegenheid. Tegelijk wint ook…

zacht danste geluid op golven stilte hun wisselingen schreven wat stukjes atmosfeer waarvan de kleuren het uur van de dag bepaalden in subtiel onderscheid waren zelfs dagen in bereik daar waar leven het ritme in hartslag vertaalde soms dacht ik geluiden te zien maar na analyse bleek het niet te verklaren een wonder misschien…

de dictator smoort de woorden die hij niet horen wil de kritieken die z’n hart doorboorden deden hem zoveel pijn hij wou niet dat ze zijn wil verstoorden hij snoert de schrijver verbant hem met laffe inhoudloze woorden naar veraf gelegen onbekende zinloze oorden waar hij zich dan toe went gewenst is zoet geen zuur dus hanteert hij…

jij hebt vandaag boeketjes dag groene vingers in de slag met linten en versierpapier blikken stralen tussen kleuren die het groen opfleuren na de onverwachte regenbui je bloemenwinkelt zonder kassa zet de bossen in een rieten mand schrijft de kaartjes vlotjes met de hand geen virtuele stickers maar met woorden rechtstreeks…

‘t zat eraan te komen, wis en waarachtig ‘t gaat gebeuren zeker wel niet vandaag of overmorgen maar let op, het gaat rap en reuze snel! ‘t virus heeft dusdanig huisgehouden dat premies stijgen met een gang die zijn weerga niet kent en dus ben ik bang, voor enorme verhoging Neen, koorts heb ik niet, corona evenmin hoop ‘t niet te krijgen…

Hoe ik talent voor de lockdown kreeg door het boek hoe ik talent voor het leven kreeg van Galidi Verblijf in een AZC op twee manieren te beschouwen 4 sterren hotel of gevang hoe hij verwikkelingen beschrijft, omgang met medevluchtelingen vragen over wat we nu eigenlijk willen met ons leven hoe slim mensen in het voor de gek…

ik zag je slanke vingers lieflijk kleuren met een kleine knip kwamen geuren een zachte wind streelde het vermoeide brein je lachte ogen zeiden nu mag jij jezelf zijn ik vloeide langs omfloerste blikken in het loslaten van ikke het is geen trance mijn zielen zijn op pad lichaam houdt de wacht in ultieme vrijheid lach ik…

Emoties vandaag Honderden mensen opeengepakt in de zaal voor het optreden voor hun idool. Bijeengepakt, zwetende blije mensen naadloos schouder aan schouder, buik aan rug, adem aan adem. Juichend, wuivend, glunderend. Ik keek het aan en een kleine droefenis greep me bij de keel. Ik voelde gemis. Niet zozeer om daartussen te staan,…

dit is het moment om leven te vertragen het mooie te genieten dat zo lukraak over is vier het kostbaar voorrecht anderen geliefd te wezen deel vrijgevig het bestaan dat rijker maakt dan geld de verdubbeling van vreugde is wat jij met anderen deelt door hartstochtelijk gelukkig het leven nu lief te hebben…

ik kom ze steeds vaker tegen de pluizen als dragers van leven staar ze na gedragen door de wind die vast een goed stekje vindt wij adopteren plaats en tijd voor directe streaming van wat er blijft toeval en chaos hebben ons nooit achter de vodden gezeten want wij willen alles weten het is geen opzet je intens te volgen maar…

Men kan niet zonder huid-op-huidcontact, Zo klinkt het uit de mond van psychologen. Dat wisten baby’tjes al bij het zogen, De borst wordt met twee handjes beetgepakt. Toch trek ik hier nu even aan de bel: Van huidcontacten krijg ik kippenvel.…