inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.124):

Omfloerste blikken

ik zag
je slanke vingers
lieflijk kleuren

met een
kleine knip
kwamen geuren

een zachte
wind streelde
het vermoeide brein

je lachte
ogen zeiden nu
mag jij jezelf zijn

ik vloeide langs
omfloerste blikken in
het loslaten van ikke

het is geen trance
mijn zielen zijn op pad
lichaam houdt de wacht

in ultieme vrijheid
lach ik de wereld toe zonder
oordeel voelt dat goed

omdat ik alles deel
en eindelijk besef dat
alleen samen het geheel is


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 22 mei 2020


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 33

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)