Gladgestreken aarde met alleen een steen en een hart eromheen onuitwisbaar waar in stilte en in rust de zon jouw graf zacht kust waar het lijden niet meer is slechts herinnering en gemis…

de wind jaagt over de golven omlijst hen met bleekwit schuim aan de horizon kleurt de avond jouw dode masker nacht vervaagt de zee laat branding hoorbaar breken herhalend ritme van stromen eeuwenoud daglicht onttrekt de zee aan het duister aan de horizon kleurt de ochtend vaag herinnering…

Onleesbaar Geschreven bladzijden Op een blanco schutblad Haar armen als een Omslag om hem heen En in haar handen het slot Of lag dat in de zijne? Om alles heeft zij gehuild Die nacht. Om hem, om haar Om de krater die geslagen was En waarvan zij de diepte Voorlopig nog niet peilen kon Was liefde een tijdbom? Of toch chemie? Mijn…

Uit mijn longen verdrongen uit mijn lichaam verdreven verban ik jou nu voorgoed uit mijn leven Je hebt over mij niet langer de leiding mijn geld gaat nu gewoon naar de kankerbestrijding Dus dure dodelijke ex vergezel mijn laatste woord aan jou is 'vaarwel'…

volmaakt is alleen de leegte een niets zonder gebeuren toch betreurt de mens zijn werken zonder kroon volhardt hij om te slagen in eeuwig ongerede taken tot aan zijn eigen dood pas nadat hij voor het maken de kansen nam en heeft gehad wordt zijn uiterste prestatie op juiste waarde ingeschat elk leven blijft bij streven…

Waarom moest je mij verlaten we hadden het samen zo fijn en nog zoveel om over te praten maar helaas, het mocht niet zo zijn te jong en zeker veel te snel ben je van me heen gegaan maar het was voor jou een hel om zo verder te moeten gaan vaak voel ik me eenzaam en verschrikkelijk alleen dan verlang ik naar jouw armen heel zachtjes om me…

Een doelpunt kan wel vallen winnend, gelijk of verliezend zijn De tijd tikt, komt erom Niets kan het einde nog uitstellen wat zelfs het licht aan het eind van de tunnel niet kan Men heeft ruimte nodig om afscheid te nemen men kan niet tegen elkaar blijven staan geplakt Er wachten woorden en zinnen de werkelijkheid moet…

Voor de broer van mijn schoonbroer, die nu overleden is. Kijk ook naar het gedicht: "applaus voor mijn zus" van 20/04/2008 ++++++++++++++++++++++ André is gestorven, André is gegaan, hij mag daar nu leven een heel nieuw bestaan, want al wie hier klein is en vaak zonder eer, ze worden geheven in 't licht van de Heer. Ze mogen…

net thuis en al jouw spullen in de gang het doet me pijn verdriet en ik ben bang echt..een leven zonder jou is het laatste wat ik wou m'n hart huilt ..m'n hoofd is leeg ik ga je missen dat is wat ik weet hoe verder..ik weet het niet voel alleen nog maar verdriet wat was ik stom om niet te zien dat je te jong bent voor een man als ik ik…

Je lag daar in dat veel te grote bed Jouw handen waren daaraan vastgebonden Zo bang dat jij jezelf nog zou verwonden Maar al je kracht was toen al stilgezet. Jouw lege ogen waren al gebroken Ik keek naar je en zocht het beeld van toen Hoe graag zou ik het nog eens overdoen Maar het verleden had zich al gewroken. Ik streel je wang; het is…

Wanneer zij de trap opgaat vangt vroeg morgenlicht haar spaans rode haren voorzichtig maar verbeten neemt zij de laatste trede alsof de zolder gevuld met haar stralende lach alles kan wissen dozen, gestapeld met vergeten jaren verbergen niet maar weten muren verdwijnen uit het zicht alleen haar diploma hangt nog aan de muur…

Voor mijn lieve dochter Die als het elfje dat zij was, is heen gevlogen Naar een mooie wereld, vreedzaam en sprookjesachtig Omringd met alle liefde, die wij voor haar voelen Dag mijn kindje Dag mijn elfje Later zien wij elkaar weer terug mama…

Ik moest mij vernieuwen, hard worden volgens jou, m'n succesvolle vriend wilde ik een gezond bedrijf realiseren Je zag een 'kleinigheid' over het hoofd ik hoef op die manier geen succes en die nieuwe 'ik' mag ik al helemaal niet I did it my way en ging op m'n gezicht jij test een hangglider en verongelukt tabee vriend, excuus voor mijn geluk…

Ik heb gewacht tot het geluid jouw hartslag overtrof gekeken door de kruinen naar de wolken Ik vond het zachte van je boezem terug in de contouren van het mos waar ik je heb genomen in de horizont van het groen Minnen was de deugd die onze zielen deed spreken in de gang die deurloos leek te zijn maar die aan het eind de trede was…

ga maar fluistert mijn innerlijke stem had je niet meer moeten roepen je bent door de verstreken tijd gekropen aldoor een mengeling ademend van afstoten en hopen mijn handen raken nog even aan jouw huid de ziel ervaart met tegenzin een afwezig geluid ga maar zwijgen mijn lippen * ik heb niet geleerd een…

Altijd vertrouwd op een volledig herstel Een wonder was nodig Nooit enige twijfel Dat wonder krijg je nog wel Het lot had een ander idee Besloot dat voor jou Hier geen plaats meer was bij mij En nam je op zijn eeuwig lange reis mee Het besef, voor weken al in mijn hoofd Drong niet door tot in mijn ziel Ik kon niet, het niet geloven Dit…

koude handjes in de mijne knijpen harder bij elke stap dichter bij de rauwe waarheid op het betraande laatste pad verloren is het kleurenlicht uit zijn zachte kinderogen nu er alleen nog leegte wacht groter dan de hemelbomen…

Zo moeten gaan zonder dat je leven af lijkt, zonder dat alles is voltooid, maar met het besef dat hier het schip vertrekt en elders weer gaat aanmeren, dat hier de ogen moeten laten gaan om aan de overkant te ontwaken in licht en immense vreugde terwijl er hier getreurd wordt om wat niet af lijkt, niet voltooid.…

Het is die hardheid van de beelden die de tijd deed huiveren. die ogen vulden vol ontzetting maar waarvan geen prenten in de lege lijsten staan. Waarvan de stemmen schril weerklonken en de schreeuwen einderloos weergalmden waar ze de stenen van de straten met hun rode modder kleurden. maar werd doodgezwegen tot een niet bestaan.…

Met zekerheid geladen, dat ook de laatste trein is voortgegaan zonder een antwoord uit te laden heeft geen lantaarn meer blinde moed te schijnen hoe het verder moet en duistert verder morgen heen het huis blijft stil en koud alleen.…