druk druk en nog niet stuk vliegend en rennend nederland verkennen welkom en afscheid opgebroken tijd inhaalslag op een open dag open deur breek de sleur draai om wat eens recht was maak krom…

Vier opslaande ogen van twee onbekenden ontmoetten elkaar alsof het vanzelf gaat lachen de monden mee wat kan liefde toch simpel zijn en toch veel inhoud hebben vreemde, wat wekte jij een vertrouwen in mij…

Niet licht zal ik vergeten zoals hij onverdroten stond diep buigend in het circuszand en wuivend mij liet weten iets uit zijn wonderland. De grijns rondom zijn mond die ieder in het leven wacht wie om de wereld niet meer lacht, als troost gestrooid in 't rond. Scheef z'n hoedje en het gele haar, de wanhoop om wat is mislukt en toch te…

ik praat met je in onze droom tot we blauw zien we spreken tegen de hemel over anekdotes uit onze kindertijd mijn handen blijven steken in jouw tedere gebaren ik wil je loslaten maar kan het niet wij in deze vreugde van weelde en waarheid sliepen rustig verder tussen dwalen en hemelsblauw…

de oude man terneergeslagen zijn hoed op schoot de wind nu spelend door zijn haar een kind dat rust onder zijn lege armen hij weet de kleuren liegen in de herfst…

mijn fiets gestald onder een enorme paddenstoel... verwondering alom zodat ik niet om deze zwam heen kan ik wrijf mijn ogen uit en denk als dit een sprookje is dan ben ik de kabouter Lejo van Kuijeren…

zijn lieve woorden geplukt uit hartgedachten gevat in zinnen en samen gebundeld tot een mooi boeketje poëzie…

Van Venray richting Deurne rijdend, waar een grenslijn Noord-Brabant scheidt van Limburg, ligt links van de weg een bosje onder een door bendes van forenzen, wegreuzen en -piraten doorgezet beleg. Er prijkt daar een verkeersbord, blauw met witte P. Romantici, natuurliefhebbers en rustvorsers parkeren, voor een schijntje aan entree, gedwee hun…

het raam treedt terug en laat zijn gezichtsveld achter schutting van verborgen niet geplukte dagen het gevoel van verloren hebben ik zal achterblijven in niet gewonnen lichtresten zelf zag ik de herinneringen in het venster…

als de golven van de zee is een mensenleven dansend met elkaar vormen wij de oceaan. Dan ben jij de onderstroom dan is het weer die ander samen dragen wij geschiedenis van het menselijk bestaan. Verdriet en vreugd is onze golfslag waar wij eens aan land gaan komen blijft een open vraag…

Het zonlicht verblind mij sprak zij verwonderd Zie jij nog iets?…

Macht der gewoonte slijt denkpaden stug als Canyons van graniet Cultuur! * Heerst de domheid zwijgen de wijzen is verstand ‘n kwelling Censuur! * Niets kost het trilling der lucht dat maakt sprekers verdacht Woorden! * Woorden schrappen van Grieks Latijnse afkomst degradeert de Europeaan verbaal Brulaap!…

Toen op een dag een vreemdeling heel frank en vrij flaneerde in de kleine stad der mooie mensen, met haar intriges, spiegels en haar gaanderij, haar tempels om de duivel Tijd in te verwensen, keek, druk met mooi-zijn, niemand naar dat wezen om (men liet om het bestaan der stad te doen voortduren, voor de vergane schoonheid, die vertrekken kon…

Klein als je bent, vliegen kan je, hoe vaker ik je zie, des te bozer maak je me, hoe harder ik sla, des te sneller kom je terug, ik weet wat je van me wil, één keer is niet genoeg, je wil meer en meer, en geeft me een jeukend gevoel, donker en ik hoor je, donker en ik voel je, licht en ik zie je, licht en ik vermoord je, jij was…

Waar ben je? Waar blijf je? Ik zoek je al zo lang! Waar ben je? Waarom ben je zo lang weg? Ik mis je! Ik ben zo bang! Ik hield van je Totdat je dat flikte, Nu ben je mijn aartsvijand. Maar ergens vind ik je gewoon leuk, Omdat je mooie ogen hebt, Omdat je grappig bent, En nu mag je weggaan, Ga maar naar haar toe, Ik hoef je niet…

Zit genietend op het zonnig caféterras Mensjes kijken, kleine ijdeltuitjes Kijk ze paraderen met trotse pas Veel plastic borsten in strakke truitjes Open overhemdjes haar op de tors Dikke billen, hoog gehakt en kortgerokt Gespierd, bruinverbrand, goud op de borst Zo hebben ze elkaar in hun valletjes gelokt Sommige gelukkigen gaan het redden…

Kom je uit je bed verkeerd de wekker gezet dan gaat het koffiezakje stuk valt de prut op je kruk gauw even scheren dat moet je nooit proberen met een bebloed gezicht begint de dag ontwricht eigenlijk weet je al van te voren deze dag beschouw ik als verloren alles komt vandaag verkeerd uit je handen zelf water laat je aanbranden tja, je hebt…

Als 't varken gewassen is, piept 't onder moeders vleugels ‘k ben nog niet droog achter de oren!…

een kind staat stil te kijken mamma huilt, zegt heel zacht pappa is nu bij de sterren het kindje kijkt haar niet begrijpend aan maar pappa is toch sterk hij is toch een soldaat waarom is hij dan dood gegaan hebben die mensen daar hem dan pijn gedaan in zijn ogen blinkt een traan hij drukt zich heel verdrietig en verward dicht tegen…

Uren en uren heb jij gestudeerd, het resultaat is dan ook niet verkeerd. Soms ging het moeilijk, soms met gemak. Eindelijk heb je het diploma op zak. Hopelijk brengt dit papier je de baan waarvoor je deze studie bent aangegaan.…