als een touwtje om m'n vinger wind ik je op, ik laat je er om heen draaien en trek je strak tot je geen rek meer hebt jij doet wat ik zeg, want ik heb je vast en langzaam kom je steeds verder vast te zitten tot ik zelf een probleem heb door mijn controle over jou: ...ik heb zojuist mijn vinger afgebonden...…

Aan bovenaardse conceptie doet een fout geen hinder. Innen jaren kleine lieve minnen nemen oude persoonlijke queestes. Rode strepen tonen unieke vetes. Waaronder xylofonen ijzig zingen.…

ik droom van je naar behoren in streel je zonder woorden niets kan mij verder nog bekoren dan jouw verborgen slotaccoorden jij bent de droom van vele mensen die zich rondom schoonheid wensen maar voor de effecten zijn bedacht je weet het nooit wie nu weer lacht maar ik alleen raak je van binnen ik hoef mij daar niet op te bezinnen je bent…

hoe het vroeger beter was toen zomers zomers waren we enkel de droogte te verslagen hadden de pastoor op zijn kansel altijd het laatste woord riep wij ons geen zorgen hoefden te maken over lege batterijen en geweld in willekeurige volgorde enkel de haan zorgde voor ergernis helemaal alleen op zijn eentje hoe we de geschiedenis zullen…

Ik heb mijn tanden in je gezet Even doorbijten zeiden ze Maar je was helemaal niet zuur! Pittig van binnen Stevig van buiten Je treurige resten liggen intussen Bruin te verteren Pittig ben je Nog steeds Ik heb even gezocht naar de klepel maar vond hem niet Een schrale troost: Je bent verplaatst Dat is alles…

Bij het "zeker weten", heel diep van binnen, volledig overtuigd, kan het proces beginnen. Vertel jezelf hoe lief je bent, fluister zachte zinnen, liefdevol, en dan kan het beginnen. Je stem wordt gehoord, ergens in de kosmos, en positieve energie breekt los. Je cellen gaan reageren, een proces is in gang gezet, je ziet het…

de beklaagdenbank torst het gewicht van de leugen zoekt naar de waarheid die niemand gelooft verzaakt aan het recht dat ooit is ontkomen als zeemzoet gesmeek dat zweepslagen werd en kraakt in haar voegen door pleidooien vol haat die woord tegen woord nog wonden slaan waar enkel bewijs de stellingen staaft het niets van de leugen…

Door oude films van vroeger Bevangt mij steeds weer de gedachte Dat men vroeger zwart-wit dronk Zwart-wit zong en lachte Zwart-wit rende over zwart-wit gras Grijsjes vree en kuste Zwart-wit ploegde, zwart-wit zwoegde Dat men witjes rustte Dan wekt iets weer kleur tot leven Zoals een wilde hondenblaf dat kan Je gedachte lijkt opeens zo…

Wat is geluk als alles tegenzit. Wat is geluk als je niet meer hebt wat je had. Wat is geluk als je geliefde bij je weggaat. Wat is geluk als je beste vriendin je mijdt. Wat is geluk als je niet kan eten of slapen. Wat is geluk als je geen moeder hebt om mee te praten. Wat is geluk als je hoort dat je een longziekte hebt. Wat is geluk als…

Draai rond, draai rond, mooi meisje uit fraai achterland. Draai je volle heupen hoog. Wij willen je rond zien gaan als gretige vlammen in droog hooi. Draai rond mooi meisje. Je navel is een lonkend oog. Jouw lichaam een gespannen boog. Draai rond, draai rond, ontspan, rond je mond is alles mooi.…

zes zusters rond een tafel zes zwarte hoofden ze draaien links ze draaien rechts richting boter richting brood halverwege een glimlach zowel links als rechts een glimlach boter een glimlach brood…

Bitterkoekjes zijn niet bitter zoetstof is niet eerlijk zoet beroemdheid is slechts glans en glitter eb verandert vaak in vloed. Onweer is een Duits Gewitter soleil een Franse gouden gloed zwerfvuil wordt tot Engels litter Vaya con Dios; een Spaanse groet. Zinnen dansen pirouetten in het rond en immer rond ideeën slechts nog silhouetten…

zondagmiddag kwart voor twee ik schep rabarberspijs in het ronde potje er zijn er twee, eentje leeg om op te halen eentje gevuld om mee te brengen bellen hoeft niet maar ik doe het toch hoewel ik weet dat de deur al enkele keren op een kier heeft gestaan alsof die Zwitser de tijd zou vergeten placemats in knallende kleuren houden de kinderen…

Met slecht verbloemde haat in bruine ogen stijgt hij toch ietwat moeizaam van zijn troon juwelen glanzend in zijn gouden kroon hij geeft kritieken zonder mededogen. Zijn commentaar direkt en nooit gelogen geeft hij heel zelden blijk van eerbetoon hij is nooit aardig dat is heel gewoon de poëzie heeft hem nog nooit bedrogen. Toch mist hij…

Je kent het wel, E-mails van een onbekende vriend, die maar al te graag, wat geld aan je verdient. Hij prijst speciale pilletjes aan, wonderen worden beloofd, dat wij het niet willen, ziet hij over ’t hoofd. Die berichten zijn ongewenst, je verwijdert ze keer op keer, maar ze verschijnen helaas telkens weer. Het is net onkruid,…

De veertien regels van het fraai Ronsard sonnet - geschreven door gebruik van twaalf lettergrepen – snakken naar een eigen plek en daarom slepen we twee maal vier zinnen in omarmd rijmcouplet wat nu nog rest wordt duo trio, dat past net in terzinen – mij klinkt deze naam benepen – die een wending moeten kunnen onderstrepen…

Ik denk aan fragmenten van vandaag Vandaag is al verleden tijd Het is tien over twaalf Ik denk aan gedachten van vroeger Steeds meer raak ik er kwijt Zodat er iets ontstaat Iets zoals een korte samenvatting Brokjes leven die zijn verheven tot allesbepalende hoofdstukken Ik denk aan fragmenten van morgen De meeste zullen worden vergeten…

zoek de schaduwkant mijn lief op je huid loert heus een fikse dief de zon brandt gaatjes in je kostbaar vel wacht niet tot het luiden van de bel blus je ogen in de koelte haal niet de duivel uit de hel ook al ben je nog zo mooi en fel…

Ik wil een letter zijn. Ik wil een M zijn. Omdat de M zo potig is, Kan hij waarschijnlijk Ver lopen. Omdat de M van boven Op een berg lijkt. Die vast wel te beklimmen is.…

Ik probeer me in twee te splitsen, de ene helft voelt die rotte pijn, en dan mag de andere helft een poosje zonder ellende zijn. Als dat nou eens zou werken, dan zou ik vaak half functioneren, en de pijnlijke helft voorgoed in de kelder parkeren. Beter half prettig dan heel verpletterd, het is alsof mijn lijf tegen een rots is gekletterd…