Hoofd omhoog het komt wel goed Even doorbijten nu het moet Hoofd omhoog en er tegenaan Huil maar even dan verder gaan Hoofd omhoog denk aan morgen Met de tijd vervliegen ook je zorgen Hoofd omhoog de strijd alleen Pak je kracht sla je er doorheen Hoofd omhoog en schouders recht Alles komt op z’n pootjes terecht Hoofd omhoog…

Verdriet en angsten kwellen me Diepe wonden verteren me. Pijn, pijn, pijn om onrecht Wat niet wegneemt dat ik verder vecht. Trachten te relativeren en gebruik maken van je gezond verstand Het werkt helend, sterkt,en gegarandeerd recht krijgt de bovenhand.…

Wie is er die me zoekt mij uit de verte roept? Maar ik zit verscholen in mijn schuilplaats vol van verborgen woorden. Waar herinneringen van het verleden nog steeds in voortleven. Toch komt het heden dichter naar mij toe. Het raakt me aan, trekt me uit mijn schuilplaats. Laat me dan de woorden spreken die zo lang diep in mij zaten…

zeg me klinkt haar fluister bijna onhoorbaar maar vol verlangen in de wind zeg me waar de jasmijn bloeit in september neem me mee omring me met de geuren zelfs al moet ik daarvoor te voet naar Rome gaan zeg het me mijn vriend de wind ik zou me er in willen baden in een fontein gevuld met jasmijn…

Meid, wat heb je ons doen schrikken lig je zomaar in het ziekenhuis prettig is toch heel wat anders maar voor je 't weet ben je weer thuis Zul je moeten leven met de regels die de artsen je vast mee zullen geven ik hoop dat je snel weer opknapt en opnieuw genieten mag van 't leven Ik hoop je snel te kunnen bezoeken en het kaartje is al…

warm hart dat ik jou toedraag met zachte hand zou ik het dapper scheiden bevrijden van mijn statisch lijf ontknopen zou ik de verkrampte lijnen, de bron ontdoen van dichtgeslibd genoegzaam zijn je vragen het als onbegonnen maar wel gemeend tot in het aller-zuiverste te raken zonder pijn…

Veredel met edele wijnen de kern van iedere ziel, laat duisternis verdwijnen als pijn in de achilleshiel. Aardse heersers zijn in wezen zwak, want er is een God die al hun falen ziet, in hun logica geen diepgang, alles vlak en ware liefde kennen ze niet. Goed dan, geen roem meer, het is lucht, die voor mij vergif is, voor iedereen overigens, dit…

Hoor jij dan de vogels niet die luid hun lied'ren fluiten wind die speelt in 't harde riet opdat het zich zou buigen laat door 't zachte boomgeruis je woorden vrij verspreiden of luister naar het kind in jou zijn lach zal je bevrijden…

Weet je je hart niet te vinden bij de schaduwen over zonverlichte wegen, dwaalt het rond in alles wat donkerder is dan het einde van een gesloten wildernis. Niet alle daken zijn van steen, druppelt er verdwaalde regen doorheen. Je zult moeten vluchten naderhand, wat ons redt is onze vijand. Hoor je de klok tikken tijdens het idee dat de…

Laat het nu maar los ook al wil je het grijpen voor je gaat stranden Je wilt niet kiezen maar alles binnen houden is toch een keuze Vergeef eerst jezelf daarna ook de ander het leven is kort Laat je nu maar gaan zelfs al weet je niet precies waar je zult landen…

Terwijl het water zacht pruttelend twee eitjes gaar kookt half zacht en ik een sinasappel pers praat ik met jou mijn moeder achter glas vandaag is het alweer vijfenvijftig jaar gelee dat onze Leo sprak "mama is dood" wat er toen in me omging ik was nog maar een kleutermeisje van amper vijf jaar kan geen pen beschrijven tranen in een…

*) strenge voordeuren het is koud tussen de huizen, de stegen ademen slechts hier en daar een warme bloem voet na voet bedelt mijn bus wat smartengeld verzameld voor een hoger doel, vergaard uit losse hoeken en een zak vol stof deuren zwijgen tot stilte leeft een snelle blik vergeeft en mijn voorzichtig vragen laat wat ogen…

Wanneer raakte ik je kwijt kwam er stilte diep in mij de trein van het bestaan raast steeds sneller voort. Heeft geen oog waarom ik jou voorgoed verloor elk station wordt aangedaan steeds blijft hij even staan. Dan zoek ik naar sporen van een weg waar ik vrij zal zijn van de oude pijn die mijn ziel zo heeft verwond.…

je bent het heimwee meereizend in ons hart de stilte die we dragen in innerlijke lagen het onbeantwoorde van die septemberdag de dag van je weggestorven lach je in verlorenheid koos voor het grijs toen, ja toen zweeg voor jou elke vogelwijs * ik schrijf in poëzie onze gedachten dichtbij breng naar de stenentuin wat woorden…

bij je weg strijkt het avondrood beduusd onze plooiende verhalen langs een peinzend landschap ontwaken onaffe dromen zij wagen het uit te komen op de meest innige houding voor de nacht…

Alsof er een ledemaat ontbreekt, je mist iets wat je nodig hebt, om dagelijks, compleet, te kunnen functioneren...…

een grote zak koekkruimels het snoepje van de week de Rutex en het parapluutje dat je bewaarde voor de meester van de vijfde klas omdat hij met consumptie sprak tien toverballen voor één cent die je deelde met vriendjes en vriendinnetjes elk zuigend tot zo'n bal tot die veranderde van kleur dan was de ander aan de beurt soms kijk ik…

De echte overwinning Is niet die op een ander Maar die op jezelf Het gevecht gewonnen Van je meest gelijke tegenstander De kracht, de moed, de durf Om de strijd aan te gaan Om daarna te weten Nu kun je echt alles En iedereen aan…

weet je nog ik heb je lief geen musje zal er vallen ik hoor bij jou thuis…

schipperen kan alleen als twee kanten wal dragen, waar water botst en verlegen lelies bloeien langs het kroos verlaat de dag de ongeboren zon tussen het verwarde riet groeit de valse twijfel of de karekiet wel houvast vindt hij zingt er wel maar toch laat me roeien in mijn houten boot, ze draagt me goed de riemen slijten slechts voorzichtig…