Blauwe ogen Sproetje op je schouder Heb je altijd gemogen Samen worden we ouder Handen zo bruin Glimlach als de zon Kusje op je kruin Jij die ik won Je haar waait in de wind Een traan op je wang Jij die mij bemint Bij jou ben ik niet bang In mijn buik een vlinder Heeft het zo ontzettend druk Van hier en niet ginder Jij bent mijn…

warmte streelt mijn rug als de zon zich met mij mengt door openslaande deuren was het vergeten dat strelen zien doet kleuren en zwart voor een moment tot een wazige lijn verengt het licht raakt zelfs een oog dat verrast de ochtend beleeft diep van binnen weet ik wel dat mijn denken het aardse bedriegt, pijn soms voor wat duisternis…

Ik geloofde, in een droom van geluk. Ik geloofde, maar alles ging stuk. Er is maar 1 iemand, die leegte om toveren kon naar pijn. Er is maar 1 iemand, die het verleden om toverde naar hoe het nu zal zijn. Ik haat je, zijn niet genoeg woorden om te zeggen hoe vreselijk ik je vind. Ik veracht je en tracht je, in de hoop dat je nooit het geluk…

als ik het strand was zou ik al lang in paniek geraakt zijn de zee heeft je er zacht neergelegd maar kan het niet hebben als de zon je droogt en bezitten wil hij stookt de wolken op maar als deze verleid door die zon gnuivend voorbijschuiven wordt de zee woest vergeet zichzelf en trekt in het hete zand als de zon zich verblindt verlaten door…

Geef me je hand en proef de dag het liefst nog voor de slaap je omhelst, je moede ogen weer in het duister dompelt, nergens scheen die dag de zon zo goed. Elke nacht ontspruit er een nieuwe loot, elke droom geeft domweg vertakkingen. De wereld bestaat grotendeels uit water, verwond je niet, put de aarde niet uit. Een sterk geloof in het…

Beter blijf je weg laat je niets meer horen Ik wil niet meer dat jij mijn rust gaat verstoren Beter blijf je weg ver van mij vandaan Je hebt me zo gekwetst Ik kan het niet meer aan Beter blijf je weg tot ik mezelf weer ben De vrouw die ik eens was mijn eigenheid herken Beter blijf je weg Ik moet nu door de pijn Doorbijten en vechten…

Wolken vluchten van oost naar west of omgekeerd. Maar ook van noord naar zuid of omgekeerd. Net als de vogels. Het wordt zomer. Ik hoor en zie mijn vader. Hij plant afrikaantjes. Mieren verleggen in colonne hun weg. Even roert de wind een wolkje door mijn beeld. Oh, mijn zusje. Haar blonde krullen blauw gestrikt, in de armen van…

de stroom en de wind zaten tegen ik was koud en zout kleine witte zeilen in de verte benadrukten de zee van verlatenheid de aarde sliep nog mijn gedachten waren mistig de ochtend bleek en aarzelend mijn verleden zat in mijn huid gegroeft mijn herinneringen stroomden in mijn bloedsomloop de zeewind blies over onzekerheden toch was er iets…

er was zoveel vertrouwen toen ze aan jou toevertrouwd werden weekend na weekend nu na jaren blijkt dat vertrouwen misplaatst die jij moest behoeden heb je geknakt getekend voor het leven zelfs de dood pleit jou niet vrij…

Het leven, het water, ze kabbelen beiden vroeger of later stoppen ze met stromen van welke kant de stroming ook mag komen.…

De witte duif blijft in het hok zingt een laatste vredeslied verstikt door donkere rook als traag de dag overgaat in donker bevroren nachten Vooralsnog heerst de stilte van de gekwetste ontvanger die in een ijzige winterslaap van met tijd gevulde spanning hoopt op een betere uitleg dan het bijna onvermijdelijke Redeloos vallen ze uiteen…

doe je schoenen maar uit ik ga met je door het ijs maar kom eerst bij me zitten zo dicht, dat er geen streep twijfel meer is over ons bestaan of loze woorden hou me alleen maar vast dan zal ik je bijschijnen tot aan de bodem van de nacht waar wij zeker weten dat het weer morgen mag worden…

mijn kolen jouw kolen we branden langzaam op in het donker, en geven nog af op elkaar.…

is er geen eind als het denken verdwijnt als geen beeld verschijnt als niets is wat het leek er is geen eind als mijn licht niet meer schijnt boven de oever van de beek waarin ik werkelijk keek en mezelf zag hoe ik daar lag wazig en vertekend duizelig en onwetend nee, niet dan er is pas een eind als het dromen verdwijnt als ik dat niet…

vandaag zoek ik naar nieuwe pannen in een laan nabij mijn dorp spoel mijn mond met het water van een nabijgelegen vijver om ook de mist voor mijn ogen even te doen wegnemen het is schelmen verschuiven en zien naar een nieuw nest zal ik al voelen dat er ruimte is nachten weer stil zullen worden meldt zich nieuw licht door de ramen van…

heel verlegen in de bloesemregen rukjes wind spelend met lokkende krullen ogen die smullen lentekriebels die harten doen smelten voeten doen dansen mensen doen flirten vogels doen sjansen en daar staat hij de mooiste boom hij is haar droom doet elke wens van haar vervullen…

’s Morgens bij het zeer langzaam ontwaken Zie ik ’n lijst van onvoltooide werken ‘k Geef de schuld aan de winkels die staken En ook aan de slome stadhuisklerken ’s Middags kook ik ’n heerlijk noenepotje Soms lekker maar veelal wat aangebrand Een kippenbout of een gerookt sprotje Geen nood ik zet ’t boeltje dan aan de kant ’s Avonds denk…

Alsof je dood bent zomaar verdwenen Zonder een bericht nam jij de benen Alsof je dood bent en niet meer bestaat Jouw geur vervlogen mij hier achterlaat Alsof je dood bent mijn hart zo gekwetst Jouw leegte opvullen is al wat mij rest Alsof ik dood ben dat raakt me het meest Het lijkt nu net……… of ik er nooit ben geweest…

Slaap kan vermoeden bewust blootleggen, waar het oude landschap lacht je hand nog warm is van het vasthouden, keien, hunebedden brandnetels en klimop ook de hyacinten daar op de juiste plaatsen jurkjes pantalons de mussen en koolmeesjes vatten. Het maanlicht sluit soms eenvoudiger om je heen dan muren en het dak. Ik hoorde ook vannacht…

Ik sluit af met een gedicht dat alle moois wegjaagt iets vets en goors zoals je het zelden hoort Dat afrekent met poëzie als iets moois. Dat as strooit in je ogen en je haar ver- wilderd achterlaat Ik hoop dat dit gedicht je op de een of andere manier schaadt. (terwijl ik wegrace op mijn brommer..) Toch hou ik nog van jou, dat…