Verfrissend

de stroom en de wind zaten tegen
ik was koud en zout
kleine witte zeilen in de verte
benadrukten de zee van verlatenheid

de aarde sliep nog
mijn gedachten waren mistig
de ochtend bleek en aarzelend
mijn verleden zat in mijn huid gegroeft

mijn herinneringen stroomden in mijn bloedsomloop
de zeewind blies over onzekerheden
toch was er iets rozenvingerigs
aan de dageraad

iets vaags en onbekend
als een sluimerend idee
dat begon te groeien
de zee dempte zijn golven

het was niet nodig
dat ik mijn plannen te water liet
in een oceaan van wachten
de wind zou mijn woorden wel weven

Schrijver: Nadine, 14 april 2010

maes_nadinehotmail.com

verfrissend

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 103