Jaarlijks sterven 10 miljoen mensen De hongerdood. Op de wereld is meer dan voldoende Voedsel: mondiaal gekloot De negenjarige Zeeshan, Pakistan Aardbeving. Arm-amputatie Tal Afar. Noord-Irak. Pijn, verdriet en Woede. Hopeloze situatie Samar Hassan: wereld/macht/dood…

ze zijn in de maak net zo lang tot ze de smaak van onvergetelijkheid zullen overtreffen ze neuriën een melodie niet eerder gecomponeerd die zal blijven hangen als een luminescente ballade zonder slotakkoord maar het stemmen zal duren tot de boventoon zo helder is dat grondtonen spontaan verschieten van kleur als passend decor…

ik neem je op de korrel gevoelig op de plaat in asa en din digitaal vang ik jou in pixels maar jij weet van niets ik had mijn camera verborgen…

mijn geliefde speelt Franse Revolutie verlicht ieder onderdanig object ongerept verhult wat hij in de schaduw veronderstelt totdat Eclips gelijkheid schept…

De gevangenis spuugt rook naar wolken - een lange jongen schiet een kwatje op het perrron een bajesbewoner heeft foto's op zijn raam geplakt ik zie alleen witte achterkanten van zijn familieleden, of zou het porno zijn? mijn metro glijdt verder ik ga ondergronds en mag alleen naar boven…

hoe ze daar staat als een aardse godin hoe ze naar de einder staart en ik haar eindeloos bemin…

Treed binnen met zachte passen mijn beste in de bittere realiteit van tegenwoordige kaalheid en koude vernielzucht Laat je ogen en oren niet verpesten door het gedrein van klein gespuis en semi hormonen opgedrongen en nooit stilstaande stelletjes die nauwelijks de puberteit ongeschonden zijn ontklommen Vergeet de schurftige honden…

(in beeld & beweging) stilleven met appels stilleven met één appel... stilleven…

Of je nog van me hield ondanks al het feilen van de mens, het vlees zo zwak me aankeek of ik het wist terwijl ik slechts kon kijken naar het ijs van de fontein luisteren naar het zacht fluisteren van kouder wordend water met voeten zinkend naar later…

---van ruim drieëntwintig jaar Bepalend tot-en-met vandaag - Is er een hogere macht? - Met vijanden? - Honger door armoede? - Ziek van rijkdom? Dat is de vraag! ---van inmiddels bijna 39 jaar 1990: 10 nov.tot-en-met 17 dec. - NEE! Is mijn stellige overtuiging - NEE! Logischerwijs dus in geen geval - JA! De westerse wereld moet zich schamen…

jij glundert omdat het moet van mij ik regel de klaarte van jouw blik die blikkert als een lemmet in zon het brandpunt schuift tot ik klik de straal die ik toeliet glipt door de glazen lens je wil jouw lippen nog tuiten maar te laat elke omtreklijn kantelt de matte spiegel kaatst hem naar een broos vlies van zilver dat oplost zoals…

Ik heb iets tegen snelportretten de kiekjes van een zoutpilaar genomen met een direct-klaar. Te vaak, te vlug, te korte metten wordt zicht in korrels afgebroken om te vergelen, eindloos stranden uit aangedane snuisterlanden te pasfoto, -getrouwd, -ontloken. Spontaan door prentenier bestolen van tere wenken evenwicht aan welk het eeuwig…

zij heeft zich gehecht aan mail de foto springt er meteen uit pret koket op hare snuit passie beklemt ‘m de keel is zij pin up of pretty thing? weer gekeken als in spiegel steeds geliefder haar giechel oh ja zij is meer dan lekker ding fijne sproetjes ogen in mascara het hoofd getooid met ‘n tiara zij straalt liefde voor het leven z…

Ze kijkt ondeugend naar de fotograaf Met hemelsblauwe tintelende ogen En lippen die haar charme nog verhogen, Zo maakt ze elke kerel tot haar slaaf. Haar lijnen zijn verlokkelijk en gaaf. Ze kan op rijen echte mannen bogen, Hoeveel daarvan zij ooit eens heeft bedrogen Doet er niet toe, geen enk'le vrouw is braaf. Hoe langer ik naar deze…

Verankerd in donkere aarde Voorvaderlijk grillig vergroeid Veilig veinzend bladerpracht Verstrooit verneveld strelende stralen. Om stil bij te staan Tijdelijk geen woorden.…

op een oude foto La Roche-en-Ardenne 1966 gemaakt met mijn kodak-instamatic in een vlaag van ontroering er staat een paard met een hooiwagen waarop de boer zijn lading schikt een simpel vakantiekiekje ware het niet dat ik vanaf die dag heb leren kijken met de ogen van een dichter…

ik leg je vast in het hier en nu wat later vroeger is zodat ik kan zien hoe mooi je was toen ik je nam op dit moment…

Zij verft een kastje. Hij kijkt foto's. Op een ervan verft zij een kastje. In het kastje liggen foto's. Op een ervan kijkt hij foto's. Niet op de foto's: zij verft een kastje.…

Ik heb nog een collectie heel oude schaduwen, Sommige half vergaan en kwetsbaar, Een paar nog uit de 18e eeuw. Kinderschaduwen uit Antwerpen, De schaduw van een rode lelie, Een meeuwenschaduw uit Den Helder. En uit de tijd van Koningin Emma, Gerafeld maar nog goed herkenbaar, Schaduwen van grijze dames. De schaduw van een boom in Frankrijk…

ik denk dat ik naast je zou staan in een kamer aan een raam je niet aanraken je bent te dichtbij in welke sluitertijd pas jij mijn huid voelt jouw warmte je sluit de vitrage doet de gordijnen dicht ik maak mijn ogen open zie jou dankzij het licht…