Alles van waarde Blijkt nog steeds weerloos te zijn In dit aards bestaan…

Heksen weten dat Al je naar een ander doet Bij je terugkomt Zowel goed als kwaad Zal driemaal wederkeren Zij het vroeg of laat Bedenk daarom goed Wat je met je Rolo doet Bij die olifant…

Heldre gouden maan Avontuur hangt in de lucht Wachteres der min…

Zilvergrijze maan kust het glinsterend water liefde in de lucht…

Winterse bomen weerkaatst in vensterverval. Ooit was het hier warm.…

Luister naar cello een klankkast vol gevoelens enig snaar geraakt…

de lucht breekt open haar gezicht klaart langzaam op morgen schijnt de zon…

Wally heeft geen netwerk geen check -of bucketlist hij vaart om de klippen heen. Willy weet van wanten ze houdt van de natuur de bomen kennen haar naam. Wally sloeg een vlieg dood en had nog dagen last van een schuldgevoel. Willy breit spelden op haar mouw waar geen aap uitkomt. Samen in het bos verzinnen zij de bomen bij elkaar…

Ze balanceerde  op het koord van haar angsten zocht naar evenwicht…

Geef mij slagroomtaart Een dik belegde pizza Patat met mayo Want die worteltjes En komkommers met radijs Komen mijn neus uit Ik neem nog een glas Ik ben nog even niet klaar Laat de fles maar staan Want die droge maand Heeft wel lang genoeg geduurd Schenk nog een keer in De hometrainer loert Jaloers naar mijn luie bank…

zachtwitte wereld pièce montée gesuikerd lekker in laagjes…

o rampzaligheid grasduinen stellig gestopt wegens mollenplaag…

een warme herinnering aan het gestorven schaap haar wollen trui…

eind januari - lenteknopjes op de uitvaart van herfstblaadjes…

Oh Alfonsina! Jij de dichter jij wachtte Het einde niet af Jij koos voor de zee Daar liep je statig en trots Over de bodem Zeepaardjes schelpen Lichtgevende zeewezens Begeleidden jou Vol van verlangen Hebben zij uitgekeken Naar jouw poëzie Die jij zal schrijven Voor hen op de zeebodem Dood was niet je eind Het was een begin…

Stille tocht - een eend is op zoek naar een wak. Aan de noordpool klinkt een ijselijke gil van een beer.. 'Sneeuw is mooi' zei de zwerver 'maar je kunt er niet van eten'. De stoel waarop ik ging zitten was nog warm van andermans billen. Klimaatverandering - wie heeft er nog last van wintertenen? Flinterdun ijs een waggelende…

De dagen lengen al is het nog maar even maar we leven weer.…

Treurwilgentakken neerhangend in het water raken een meerkoet…

De felle kleuren overheersen met gemak de zachte tinten…

Wanneer het pijn doet zaait vriendschap een zaadje hoop wonder van zorgen…