577 resultaten.
Schimmen
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
425 Schimmen wazig en grijs
in flarden van mist
tussen hemel en aarde.
Van begin tot het eind
doelloos dwalen ze rond
tussen de nevels gevangen.
In een schijnwereld op
zoek naar een rustplek
tussen hemel en aarde.…
Sterrenlicht in water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
419 Een laatste stuiptrekking
voordat je wordt bewaard als
bruidsschat in het hart met
de gave der liefde
Je weegt soms wel wat zwaar
en timide liggen de woorden
tegen mijn lichaam aan
Haast ademen we samen
zingen, zweten, lachen om
dingen die we laten
We gaan de pijn verlaten
op onbekend terrein
Lichaamstaal als zoekende
wederhelften…
sinds jij
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen
654 sinds jij bent weggegaan
is de aarde niet meer blauw
maar eerder koud en kil
leeg en stil
sinds jij weg bent
zonder rede zonder doel
zonder betekenis zonder goals
sinds jij weg ging
draaide de aarde door
samen met de maan
maar sinds jij weg bent
gegaan
is mijn wereld blauw
maar zonder naam
anno....…
Stella Maris
gedicht
3.0 met 22 stemmen
7.443 Ik heb een eigen 'zuster maan'
niet aan de hemel wil zij staan,
zij wil niet bij de aarde horen -
ze kiest haar eigen baan, daarboven
en wandelt door de kou - een tak
die ongemerkt de band verbrak.
Zij is een ster - ik ben op zee
in stilte reist ze - met mij mee.
------------------------------------
uit: 'Gevleugeld/ontvleugeld…
Flonkernacht
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
591 niet licht; niet donker
maar klein fijn licht geflonker
al zie je 't niet…
blauw
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
486 de donkerte vlindert
in onze schemering
donkerrood gekleurd
haar gefladder
zoetig gegeurd
maakt de duisternis op
donkerblauw en zwart
voor haar eindige nacht
ze geeft me onze droom
ik droom hem zacht
en wacht niet lang
laat mijmeringen
en herinneringen
dichter komen
tot de angst verschijnt
hij overvalt
te lang
het donkerrode,…
klaarlicht
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen
699 je spiegelt je
in het raam
van de overkant
nog maar net
met een zacht
zilveren rand
wacht
je draait je licht
en schijnt
op mijn gezicht
je ben er weer
ik zie je staan
je straalt
en stuurt me
duwt me
voelt me
jij
zo machtig
bent weer prachtig…
vaar wel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
557 Kijk voorbij
de horizon
droom en kom
vallen in mijn
armen
haar huid zo bleek
haar dialect zo zacht
omdat jij
begrijpt
dat het bloeit
alsof de hemel groeit
het is begonnen
wij dromen
en drukken
het af
op papier
gerecycled
omdat het mag
omdat het leeft
het schrijft en beleeft
rustig in een sneltreinvaart…
In nat
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
506 Een studie in paars begint
met onregelmatige tekens
volgt bekende regels
Bij liefhebben aarzelt het violet
het cadmium schaamt zich rosse
Vederlichte lippen op elkaar
handen die onrustig, willen strelen
tot alle pijn en ongerief
de wereld uit, zich oplossen
schuilen gaan in het donker
In het blauw van de nacht maken
sterren en maan hun…
vlam
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
651 ademloos lijkt ze
kijkt ze
in het kaarslicht
doet haar ogen dicht
adem in, adem uit
om kijkt ze niet
vertrouwt de toekomst
ongedwongen
ze zucht,
vult haar longen
vol met lucht
en blaast het kaarsje
hartgrondig onderuit
adem in, adem uit….…
- Diamant aan de hemel -
netgedicht
4.5 met 17 stemmen
449 Diamant aan de hemel,
onveranderlijk onvermijdelijk
heeft de liefde van het lichtschip
de tweede zon Jupiter,
tot liefde gewekt en ontvlamt.
Luister naar onbeschrijfelijke geheimen,
die lichtvaardig lijken
donkere gebieden als beschaving grauw
trekken in zones weg, verschuiven
naar verweven hemelsblauw.
Van het licht naar waarheid,…
Leidt
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
411 Om maar niks te zeggen
tussen een rails in liggen
waar leidt dit heen
vaarwel en tot kijk
tussen in
wat blijkt?
het eind der tijd
blijkt een nieuw begin
erbuiten vallen
en wakker worden
er precies midden in
waar zit jij je intussen
straten in verhalen van nu
een woord laat je baren
het is tijd om
uit te varen.…
genoeg
hartenkreet
3.3 met 7 stemmen
610 glanzende ogen
vertellen
brandende verhalen
vurig
verlangen
laat je stralen
schijn
jouw licht
in je leven
mijn lief, schijn
leef, geniet
van de wereld
zo kort
zo klein…
de weg terug
hartenkreet
4.9 met 37 stemmen
836 een rode maan verlicht de nacht
en sterren, als tranen houden de wacht
stille glinsteringen aan de lucht
de zon neemt haar plaats in met een zucht
want een plek om te stralen is hier niet
zelfs de wolken zijn gekleurd door verdriet
in dit heelal van verloren dromen
sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen
de gewichtsloosheid van mijn bestan…
Alles stroomt bij de beek
netgedicht
3.2 met 8 stemmen
682 Meisje Waarheid in hurkzit bij de beek
haar gedachten lossen op, kabbelen mee
Wellicht via de Schelde naar de verre zee
om terug te komen als witte vlokken sneeuw
Boven haar zingt een winterkoninkje een lied
voorvoelt de nog verre lente en het verdriet
van tijd gaat voort zoals het water vliedt
toch het afscheid nemen went maar niet…
ik spot met oneindigheid
netgedicht
3.1 met 13 stemmen
713 Ik geef je vandaag gratis het witgrijs
de vleugelslagen van ook de meeuwen
de laaghangende wolken die verhuizen
wellicht van Friesland naar Westmaas.
Het is altijd een ik en de laatste fase samen
met ook een nieuwe dag.Een die eigenlijk
wil wensen de hele dag aanwezig te blijven
om iets te betekenen voor de gewone ander.
Wij hebben als…
Uit het raam
netgedicht
3.1 met 8 stemmen
583 Ik zou wensen dat het voorjaar kwam
Het geel en goud komende dagen omarmd
Nu vormt het weer nog steeds een dam
Zonder dat dit ons gemoed verwarmt.
Want de lente is als een mooie droom
Hoe sterfelijk is ook het heden
Is als levendige muziek komt op stoom
We trekken voorwaarts en weg uit het verleden.
Verwarmen met groenere takken en zachte…
Waar vlaggen wolken kietelen
netgedicht
3.6 met 10 stemmen
500 Waar vlaggen hier tussen bergen wolken kietelen
taal aan vogels bomen en gras behoort
leef ik me in, hier bekoort iedere zin.
Bekoort als beeld, de nerf uit een oudere schrijn
wellen opnieuw dromen van een serafijn
uit deze frêle aardkleuren waar Alpen geuren
zie ik opeens alles, 't ooit hernieuwd gebeuren.
Wat gaat schuil in en achter…
beschaving
netgedicht
3.7 met 11 stemmen
442 en daar kwamen zij
de mensheid
met de borst vooruit
de grote trom slaand
het universum in
op zoek naar hun aard
om ooit
weer ongehoord
te verdwijnen
in het oneindige
als een zuchtje
in de eeuwigheid
een hoop rommel achterlatend…
Woorden van Kant
netgedicht
3.2 met 11 stemmen
388 Figuratief stelt waarheid niets voor
figuratie met figuranten die figureren
filharmonisch en demonisch
filomeren die fingerend infiltreren
filosoferend iets uitproberen
figuratief en de figurant
woorden van Kant
@2005…