Waar vlaggen wolken kietelen
Waar vlaggen hier tussen bergen wolken kietelen
taal aan vogels bomen en gras behoort
leef ik me in, hier bekoort iedere zin.
Bekoort als beeld, de nerf uit een oudere schrijn
wellen opnieuw dromen van een serafijn
uit deze frêle aardkleuren waar Alpen geuren
zie ik opeens alles, 't ooit hernieuwd gebeuren.
Wat gaat schuil in en achter deze bergen
als een ongrijpbare eeuwigheid in stilstand
is het de onveranderlijkheid van het zo volstrekte
is het deze moederschoot die me wekte?
Ik zou het leven hier zomaar willen bezingen
een echo uiten over de toch doodgewone dingen.
Zie ook: http://www.annemiekes.punt.nl
Schrijver: annemieke steenbergen, 15 februari 2010
Geplaatst in de categorie: heelal
leven 3.0 met 10 stemmen 
228
228
Geef je reactie op deze inzending:
Heerlijk bezongen!