Netgedichten

netgedicht (nr. 30.631):

beschaving

en daar kwamen zij
de mensheid
met de borst vooruit
de grote trom slaand
het universum in

op zoek naar hun aard

om ooit
weer ongehoord
te verdwijnen
in het oneindige
als een zuchtje
in de eeuwigheid

een hoop rommel achterlatend

Schrijver: Martien Montanus, 11 februari 2010

mamamolo

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: heelal

mens

eeuwigheid

heelal

3.0 met 11 stemmen

213

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Quicksilver
Datum:: 11 februari 2010
Email:: dvdvthhotmail.com; is wat met die menselijke beschaving:-)

Naam:: Joke Bot
Datum:: 11 februari 2010
Email:: vleugelstrekkendhotmail.com; Al is het gegeven triest, dit is prachtig in z'n raakheid.

Naam:: pama
Datum:: 11 februari 2010
Email:: pebmartenshome.nl; Inderdaad, we zijn een zuchtje in het heelal, waarin zelf onze sporen zullen verdwijnen. Mooi gedicht.

Naam:: LadyLove
Datum:: 11 februari 2010
Email:: ladylove40gmail.com; Dat heet de vooruitgang !

Naam:: lijda
Datum:: 11 februari 2010
Email:: lijda-zielemanhetnet.nl; Ik sta weer met beide benen op de grond, goed gedaan.

Geef je reactie op deze inzending: