Netgedichten

netgedicht (nr. 30.814):

ik spot met oneindigheid

Ik geef je vandaag gratis het witgrijs
de vleugelslagen van ook de meeuwen
de laaghangende wolken die verhuizen
wellicht van Friesland naar Westmaas.

Het is altijd een ik en de laatste fase samen
met ook een nieuwe dag.Een die eigenlijk
wil wensen de hele dag aanwezig te blijven
om iets te betekenen voor de gewone ander.

Wij hebben als mens geen reddingsvermogens
al proberen we sjokkend iets te laten slagen
te betekenen voor anderen en voor onszelf.
We doen slechts steeds zoektochten naar alles.

II
Er zijn ziektes die we echt mensonwaardig vinden
hoe kunnen we dat moeilijke stukje leven waardiger
draagbaar maken, nauw verbonden met jong en oud
accepteren, is leven resultaat van gewenst gedrag.

Leven het is iedere dag anders een panorama.
We passen onze tred aan om ruimte te geven
als we wandelen, dagelijks denken over het leven
hoe kunnen we anderen en onszelf iets geven.

Wij worden tegenwoordig oud en mag verdriet nog
er is geen echt geluk zonder verdriet het mag er zijn.
Leven het gaat over mensen soms over wat goed is
over gezondheid en ook armoede over tal van kaders.

© 10-12-2000 Annemieke Steenbergen