De ploeg gleed door de aarde als een naald over een plaat, maar de trillingen kwamen niet verder dan de boer en die sprak dialect.…

een plank in het park draagt de schilfers van de herfst in bruin verlaten kleuren door naaktheid omgeven op zijn houten lijf staat uit de weggelopen keuken van een randbewoner een kommetje met water te waken naast een pluim die blijven hangen is welke vreemde vogel toch kwam hier snel een bad nemen om dan weer weg te vliegen dat zijn…

hij houdt wel van sport voor sport de ladder nemen op weg naar de top zijn knie te stoten en dan te roepen dat hij er is geraakt de gewone strijd om het bestaan voert hij elke dag opnieuw zodat zij lief naar hem kan kijken dat heb je weer goed gedaan en of dat jurkje daar nog hing? verandert er niet veel meer dan de kleur van een enkele…

Zo dacht ik in het begin: van mij kan ze de boom in Maar alles welbeschouwd zat ik fout Voor de kat zijn kut is dat beest toch van nut Wildvreemd besprong ze gisteren thuis weeral een muis Een muis minder hinder Toch een geluk dat ik enkele weken de kat uit de boom heb gekeken…

Een artsenpaar in Hoenderloo Vindt autorijden maar 'zo zo'. Elk rijdt dus liever, onbezwaard, Visite op een rasecht paard. Soms gaan zij tegelijk op pad; Hun buurman zegt dan, heel gevat, En meestal ook fortissimo,: Nu rijden ze toch 'deux cheveaux'!…

ik zag ze staan de maan het was maar een halfje daar staat ze weer de maan nu een volle laat me omhoog takelen voeten boven zodat de maan mijn tenen kan masseren…

op het podium van het gebouw waar het concert was voorgezet zat ik achter kaarsrechte sopranen met stemvorken van divaformaat die te laat achter glimmende ballen en bassen zich coloratuur zongen de alten sprongen lager dan gewenst en grepen van onderen mis tussen kermende tenoren in plaats van staccatocastraten die verveeld hun piccolo’s…

de tocht in de karavaan door eindeloze woestijn met een stokkie slaan op de platte trommel nergens groene oase water en geitenkazen wel vaak fata morgana een bar in Barcelona waar wij ons subito laven verschonen en beschaven over de drukte verwonderen als het dan gaat donderen zoeken we veilig heen komen om in de droogte af te stomen…

mijn buurman is bejaard dat valt niet te ontkennen maar aan zijn valse baard moet ik nog even wennen ik schrok me laatst echt dood weet je wat er was gebeurd zijn baard zag plotseling rood was met henna ingekleurd wat heb je toch gedaan volgens mij ben je dement er is vast iets fout gegaan dit is meer dan ongekend maak je nou maar…

'Alsjeblief, een pakketje voor je moeder' 'Ik heb geen moeder meer, mevrouw Ze is een jaar of wat geleden Doodgevroren, in de kou' 'O… wat erg. Is je vader dan soms thuis?' 'Een vader heb ik niet, helaas Hij is na een ruzie Doodgeslagen door zijn baas' 'Oh nee toch…! Heb je dan misschien een broer die aan de deur kan komen?…

Ik val in liefde mijn lijf wordt warm van boven tot onder sta nu in vuur en vlam meer onder dan van boven en sprinklers gaan nu sproeien mijn vurig vlam doven liters water komen er aan te pas groeien uit tot grote waterplas vuur en vlam zijn gedoofd voornamelijk van boven.…

Wie is je trouwste kameraad, die altijd op je wacht je nooit verlaat van ’s morgens vroeg tot dat je ’s avonds weer naar bed toe gaat of desnoods heel de nacht? Ja inderdaad, dat is de vaat!…

we zouden naar de super en de kringloop gaan men heeft ons er niet gezien we hebben nog nooit zo'n plezier gehad morgen doen we weer hetzelfde…

Rukkend aan zijn stuur. Over de eindstreep. Zich reppend achter. De officials. Recht de pot op. Hij at gisteren. Een kilo bonen.…

bij Paterswolde in de Hoornseplas fameus bij stadjers en recreanten vissers aan oevers en waterkanten ontstond plots roering en ambras* één snoek had een echt meisje beet zette al zijn zeven honderd tanden in haar been want zijn ingewanden zeiden hap lekker jong die scheet ze kreet hevig help ik ga naar de haaien hij liet los om haar…

Verscheurde lakens voor gordijnen Jarenlang dezelfde broek Truien, versleten en met gaten Een kamerplant staat dood in de hoek Droge spaghetti met wat tomaat Koffie van vooroorlogs fabricaat Elke ochtend oud geroosterd brood Voor de afbetaling van je 16 meter lange boot Met zeilen, wind gebold Vaar je over 't IJsselmeer En geniet met…

Terwijl het landschap voorbij suist De bomen me slechts even kunnen zien Gebouwen slechts een ogenblik kunnen knipogen Raast mijn trein op weg naar huis Koeien kijken in de wei Schaapachtig naar mij in het raam In hun ogen zie ik mededogen Zij zijn buiten en zij zijn vrij De brug die draagt mijn trein met moed 't is zo voorbij, maar '…

Hebt gij nooit de starende ogen, Uit de schaduw der vensterbogen Onder ’t schitterend kronenlicht, Op een maagd, wier lieflijk bloeien Heel ons harte deed ontgloeien, Dol van minnenijd gericht? Voeldet gij uw bloed niet jagen, Als een ander haar dorst vragen Tot de ongestuime wals, En het: ‘ja’ vloog van haar lippen, Zij de tengere vingertippen…

te Hilversum in het Spaanderwoud werd een man getroffen met zijn schaduw nog daarbij hij sprak wij zijn met twee mijn broer is hier opgenomen door de camera van de teevee Caruso zal in beeld komen hij heeft zo mooi gezongen we hebben meegedongen onder veel gegiechel ze zagen ons in spiegel Osurac stond er onder voor ons heel gewoon…

alo alo ben je daar nog ik kijk even om de hoek zie je zitten je was een open boek maar was je nabij vergeten het beeld was in de verte danig versleten je lijkt nog enigszins als voorheen de haren wat aangetopt uiterlijk in een andere kleur gesopt wat langzaam zakkende delen (die mij voorheen nimmer deden vervelen) voor…