gedreven door wind en motregen ploeterend over heuvels, door weilanden, modder en plassen wandelend langs troosteloze lege café terrassen toch een glimlach op mijn gelaat gekregen fascinerende aanblik van bossen met kale bomen alleen in de toppen nog wat bladerkleur te ontwaren kraaien huizen er met tientallen paren zon lijkt er toch even…

Ginds op de heuvel Onder de beuken, Dor en ontblaard, Zit nu de winter; Wit is zijn kleding, IJs is zijn baard. Donzige vlokken Strooit hij op aker, landhuis en heg; Hand doet hij worden 't Water der vlieten, 't Zand van de weg. Krassende raven Vliegen in 't ronde, Bol van de kou; Nevel en mistdamp Hullen de velden…

In mij zwelt de herfstwind aan en fluit aardse kleuren, door de krochten en kieren van dit alles hier. Zij weerkaatst schraal van gleuven, om golvend neer te gaan. Het stormt in mij, maar vederzacht resoneert het rood, hoor je de kracht, van noten, guur gestreden, in de tragiek van toon verslijten? Haar waaiend lied stuwt echos…

Oktober strooit, bij wind en vlagen, De gele blaadren langs de grond; Reeds koud en huivrig zijn de dagen, En vliegt gij, Zwaluw! hier nog rond? o Vlucht, geliefde! vlucht dees streken, Door al uw zustren reeds ontweken; Zet u in betere oorden neer, De lente is hier al lang verdwenen, De lieve zomer ook is henen, Hier zijn geen schone dagen…

ik speelde met een houten vogel in een dorp op een wintervacht waar we Brahms hoorden aan de gracht en ons bogen over een kogel we liepen samen over het veld in een jas en een mand vol waar de componist zagen zonder haar als de koude oorlog zonder held we waren anders dan de leraar met zijn jas en versleten sjaal die ons interesseerde…

jij hebt dat herfstige in vale kleuren de volle zomertinten verschralen naar het grijs intense van een verre horizon je lach trotseert de elementen en is de lage zon al gepasseerd je pas mist het joyeuze voorzichtig stappend op het nevelige pad nog oogsten lange schemeruren de laatste kleur van het seizoen maar winter kraakt…

Soppende en sompende regen, druilige driezelige regen, mottige, mistige, muizenissende regen, striemende en stromende regen, vuig vlagende regen, harde, hevig huilende regen, koude en kleumende regen, droevig doordringende regen: allemaal zo vreselijk nat.…

Vandaag kwam wintertijd Aangesjokt. Heeft zich weer aan koude onttrokken Bracht gure wind, sneeuw en november mee, Kommer en kwel en ach en wee. Daar gaan we weer De lange maanden in ‘t verschiet, Ik moet je eerlijk zeggen Die winter, ik moet hem niet.…

Nu zonsopgang het land bekleedt sla ik deuren achter me dicht in een stormloop van windkracht acht loop ik in de herfst te dromen van schoonheid weelde en levenslust wat is dit allemaal toch mooi gemaakt een wervelwind van gouden bladeren hebben mij in hun kring opgenomen hun sierlijke rondedans tovert zacht een glimlach van rust…

Ik scheurde mij van de zomer los. Mijn leven leek nog niet op orde. Het is de vraag wie of ik ben, wie ik zal zijn of wat zal worden. Ik dwaal ontheemd door de stilte van het bos. Ik dwarrel als een onthecht blad in het zachte mos, omdat het leven al in mij verdorde. Het is de vraag wat er van mij worden zal; of ik ben of zal zijn,…

Het jaar en zijn getijden elk seizoen weet mij te verleiden tot overpeinzing en verrukking die beurtelings strijden om de vreugde in mijn ziel dit volledig te ondergáán ónder gaan in dat palet van kleuren en geuren, in die seizoenen van koude, lauwte,…

Zomertijd, oh zomertijd, dit weekend ben je voorgoed verdwenen, het uur dat zorgde voor wat extra licht, is door de klok te verzetten nu gezwicht. Een uur minder een uur te kort, oei als dat maar geen hommeles wordt met Koning Winter, die gelukkig toch maar, geen gezeur krijgt over kleur of over haar! Zomertijd oh zomertijd…

in de verte komt ze reeds aangeslopen grijs gekleurd met donker omrande wangen spookachtig, groots, nadert onbevangen dieren zijn reeds in holen of nesten gekropen keurt kennelijk het landschap beneden haar is gereed haar last te laten vallen; terstond daalt reeds de temperatuur op de grond ze kreunt, drukt haar wolken wat in elkaar haar…

In oktober vallen de bladeren. Met prachtige kleuren bezaaien ze de grond waar ik op sta. De eens zo groene zomerkruin ademt de dode herfstlucht en zucht om de teloorgang na zijn laatste vlucht. Oktober draagt zijn eigen vrucht. Met haar behagen weet ik waarom ik besta. De voorbije vitaliteit is nu aan het sterven, maar ik weet er…

Nederland is op weg naar zijn winterslaap Het groen vervliegt gedwee en traag Mij gaat het eerlijk gezegd iets te vlug Binnenkort de klok weer een uur terug Mistroostig staar ik naar buiten De wind en de regen zijn niet te stuiten Achter de wolken: gebroken licht Hoe komt het dat de zomer zo snel verdwenen is? Maar waarom op de winter wachten…

~ Tekst op de muziek van Coming Around Again / Itsy Bitsy Spider - Carly Simon, zie link (herhalingen staan tussen haakjes) ~ Blad verkleurt weer Regen valt neer Herfst is in 't land Paddenstoelen Zie ze groeien Leg ze in je hand Alles in je en om je heen Verandert steeds weer, tot zand of steen Maar waar je bent, je bent nooit…

Gebukt door vele winden, zwoegde ik mijn trappers lam, mijn fiets en ik, wij zijn geen vrinden, de tocht duurt altijd veel te lang Gegeseld door de regen, waait daar maniakaal, de gierende wind mij tegen tis oorlog op mijn paard van staal. Er rust iets moois in de marteling van herfst, wij hebben u gemist, maar bij een gunstige voortstuwing…

Het herfstig licht van druppels dauw besluierd vernevelt en verlicht het zicht. Dat zoete licht van dotjes dons doorweven koestert en verzacht het einde van de zomertijd. Het warme gele licht van gouden bladeren vervuld, verstilt en nodigt uit tot peinzen over eindigheid.…

Bij het vallen van de bladeren ontwaar ik het najaar's kleurenspel. De aarde geurt heel anders tussen de paddenstoelen die ik tel. Bij mijn zuchten van verlangen ontsnapt mij een gevoel dat ik besta. Toch is de herfst een beetje sterven en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid hoort ook de…

spanning in de lucht, overprikkeld net een ijsje, maar dan gespikkeld als de schimmelvlekjes op m ‘n brood gezonde spanning, enthousiasme is groot pretzenuwen waarin ik ben verwikkeld heb ondenkbaar veel energie ter beschikking want er zit onweer in de lucht, storm ik proef het vuur van de wrevel er is wrijving, frictie tussen warm en koud…