Tijdloos kunnen schrijven over geloof en waarheden, dichters dopen de pennen in hun ideologie wat als zand tussen de vingers door naar buiten lekt, woord en beeld waarmee papier is bevlekt, in de kantlijn van verstilde euforie en beheerst verdriet, omfloerst door, in zichzelf te blijven geloven, om bij het ochtendgloren weer te doven…

Na alle woorden zie ik jou in stilte weer en ik zwijg voortaan.…

Verscholen in de kern van het ieder vers daar waar het slaan met de stenen die tegen elkaar de beste vonken laat voortbestaan een poëtisch verhaal van dichterlijk vuur uit eerzucht van pennen zijn ontstaan, ontsnapt aan de stroom van krachten in hun baan van blijdschap te bewenen in het literaire landschap maar herschept zichzelf…

Als gedicht niet zich deelt in akkoorden als het niet tot een woordspel vervalt, als de spier van de harttaal samenbalt, als de dichter niet de toon verspreidt als hij vrijt met zijn vrouw, als ware ze zijn vriendin, ontbijt met z’n kinderen zo de voortgang van de dag vermijdt. als de dichter zijn waarheid niet herkent als triviale…

'Cut' vind ik het dat ik ziek ben geworden maar daarentegen ben 'k blij dat ik nog leef Dat ik alles in mij oprecht kan geven Dat 'k inmiddels gelukkig word begrepen Meest kwalijke herinnering: geheugen best zeef Met niet geheel safe valt beslist te leven al liggen dan onwaarheden op de loer Voor werkgever ooit een Leugen om bestwil Voor eigen…

Deksels vallen van de wolken een slagzin aan de horizon een paraplu van dromen houdt verwaaide bladeren van de taal niet tegen, een woord een uitvlucht, verdwenen over de paginarand, vanuit het eerste teken, refrein op de rug van elk beschreven blad of wat de versnipper bak niet vrat de vlucht die iedere schrijver kent in zovele kunstgrepen…

Om toch weer originele clichés te vinden en de teksten goed te praten met toegankelijke inhoud voelbaar die kennelijk even zijn zoekgeraakt, boven de taalgrens waar alles oeverloos wordt, vrij te ademen soms in de beeldvorming die we aan de dubbelzinnigheid van twijfel overlaten. Soms dicht een vers zichzelf en soms slaat het…

ja ik geef het afgeronde beeld met al zijn hoeken en plooien van deze wereld ik hang haar op de stellage en drapeer de stoffen met de hand van een naaister en terwijl ik zo bezig ben klinkt uit de buste een stem die mij waarschuwt luister je kan nu wel plooien maar ik was er eerder de aarde de melkweg als je mij wilt vergooien blijft…

I 't Is wel die gulden mond uit 't koele Noorden, Die ons met warme woordenklank begroet, - De tedere en forse toon dier volle akkoorden, Gedragen op die innige hartegloed! Wees, Ziener, ons gezegend om die woorden... Lang dreunt hun nagalm door ons diepst gemoed; Al wat we, luistrend, in ons zelve hoorden Is 't, dat…

vide grenier m'n hoofd leeggemaakt ballast weggegeven aan een verzamelaar... zeilen neer schoonschip gemaakt het dek geschrobd de lucht geklaard... verloren strijd de tijd te lijf gegaan met handen en voeten maar tóch vergeefs...…

Een dichter opent de deur naar inzichten in taal en geeft in grafemen kleur aan gevoelige contacten die hij verbaal belicht hij sluit contracten in fonetische beelden vol wijs weids inzicht en welluidende weelde af de dichter verwoordt verleden en heden in klinkende klanken van Sanskriet tot straattaal sluit hij begripvol en…

Dat ik een wild genieter ben geweest, Wiens vreugde wrang was en wiens wroeging wranger, Men zal 't weten, zolang men Hollands leest, Maar ook niet langer.…

Sommige woorden liggen toegedekt. Sommige woorden draaien zich eens om. Sommige woorden willen niet gewekt. Sommige woorden zien met spijt het licht. Sommige woorden spreken in een beeld waar je geen weet van hebt totdat je merkt wat in het signatuur zich heeft verheeld. ----------------------------- uit: 'Voces Intimae', 2001.…

EK SONDER JOU Dit is soos om tussen ons te praat in 'n dooie taal en die klanke klink skaars vaag bekend. 'N Woord word saggies herhaal die vrees word groter en groter as u meer akkuraat weeg. Die dag kom soos 'n rower maak die moeë oë seer. Die son kom op in sy prag die self herken hom nie meer nie. Kan nie glo wat…

Naarmate ik grijzer word, blijft wat mij drijft in scheppende bewoordingen begaan uit liefde en nood, hoe gekker hoe fraaier, wat geen afstand tot de inhoud bood tot het oordeel valt in de carrousel van spiegels waarin je ongevraagd ouder wordt, in vliedende teksten tot aan het marginale tijdstip van de dood, wederkerend spel zo…

Dichten is liegen op een hoger plan, wordt een heggenmus een zwaan als dat in onschuld wel lijden kan met de pen de kosmos raken, nu nog met de middelvinger in de pap, trekt daarmee een camouflerend laken over het literaire landschap, onafhankelijk op welk tijdstip van de dag, waarin de fictie zich van de feitelijkheid laat herkennen,…

niet de taal uitvinden maar naar woorden zoeken die als een puzzel passen op de juiste plek zoals zoeken het bewust kijken is naar een mogelijke vondst zo zal het altijd zijn de dichter maakt zich ondergeschikt aan de taal de taal staat het verwoorden toe van een gevoel...…

Drie woorden Vaak ontkent Oneindige betekenissen Persoonlijk en onpersoonlijk Hartverscheurend Eenvoudig complex Begrijpelijk onbegrijpelijk Meer waarde als inhoud kan dragen Hypnotiserend maar vogelvrij Altijd beantwoord ook al niet Tenzij je het tegen jezelf zegt…

een woordenstroom binnen de dijken met uiterwaarts verlangen stroomafwaarts wacht een zee aan rijmwoorden waar men stroomopwaarts slechts van mag dromen dichter bij het water wacht de poëet op inspiratie…

Een trompet met geluid vibreert het leven, alle tonen als som geteld, in geleefde tijd vergeven als medeklinkers van het alfabet, schrijdt vrijuit door cultuurtalen gered. geluidsdragers van lopend vuur, trommels verkondigen wat bewaard werd in een zandloper van de natuur, door haar onbestaande pennen worden nieuwe klinkers gevormd,…