Ik zonder jou
EK SONDER JOU
Dit is soos om tussen ons te praat
in 'n dooie taal en die klanke klink
skaars vaag bekend.
'N Woord word saggies herhaal
die vrees word groter en groter
as u meer akkuraat weeg.
Die dag kom soos 'n rower
maak die moeë oë seer.
Die son kom op in sy prag
die self herken hom nie meer nie.
Kan nie glo wat gedeel het nie
voordat die wind aanhou waai.
Die minute bedrading hom aaneen
in onnodige herhaling en slyp
totdat fyn stof onsigbaar verdwyn
in oë, neusgate en longe van ons
lijfelijk bestaan op soek
na die bron van verjonging.
IK ZONDER JOU
Het is tussen ons als spreken
in een dode taal en de klanken
klinken nauwelijks vaag bekend.
Zacht wordt een woord herhaald
de angst wordt groter en groter
bij het nauwkeuriger wegen.
De dag komt als een rover
doet de vermoeide ogen zeer.
De zon komt op in zijn pracht
het zelf herkent zich niet meer.
Kan niet geloven dat wat gedeeld
voor de wind blijft, verwaait.
De minuten rijgen zich aaneen
in nodeloos herhalen en vermalen
tot fijn stof, onzichtbaar verdwijnt
in ogen, neusgaten en longen
van ons lijfelijk bestaan op zoek
naar de bron van verjongen.
Zie ook: http://www.taichivanstani.punt.nl
Schrijver: Stanislaus Jaworski, 23 augustus 2019
yahoo.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: taal
gemis
42
Geef je reactie op deze inzending:
klanken vaag bekend...Heel mooi!