fijn als tule en de broze breekbaarheid van vleugeltjes des hommels op zondagmiddag in de tuin in alle rust eet ze een taartje in de zon ...zonder weten... jarig zijn zit niet meer in haar brein dat allang is ingehaald door het verleden honderd als een niet bekend getal in de tuin en in het nu is het genieten groot geluk…

Vandaag ontwaak ik met ontbijt op bed, Want het is feest, exact één jaar geleden Heeft Overweg zijn allereerste schreden Schoorvoetend op dit dichterspad gezet. Light verse is zo verslavend als een drug, Maar Overweg neemt even gas terug.…

ik aanschouw een lavendelmeisje zij zingt een geheel eigen wijsje zelfs de zon gaat hierdoor schijnen waardoor haar schoonheid zal verfijnen blauwe kijkers 'n glimlach rond haar mond witte strikken in vlechten, o zo blond zingt ze de mooiste liederen achter elkaar doet zelfs de lente 'n boekje open over haar…

dochter, schakel van liefde ontluikend en pril je pubert op de weg naar volwassenheid vandaag verliefd spring je treden in paren naar beneden morgen bedrukt kruip je weg in de kelder van jezelf ik sla je gade en zie brokjes van mezelf hele delen van je papa wij puzzelden samen een kind, dat toch uniek is groei naar je eigen dromen maar…

zeventien jaar blond van haar ogen blauw hartje trouw Caroline mijn vriendin dochter lief hartendief blijgezind nog even kind morgen vrouw ik hou van jou…

Voor Oekie Na het donkerste Van alle wolken Ben jij de zonnestraal Die als godsgeschenk in Ons leven is gekomen, Jij die hart en oog Hebt voor ons allemaal En voor je broers het Cement wilt zijn dat Hen met ons samenbindt…

ik ben zo blij wanneer ik denk... aan je apenstreken als peuter aan die ondeugende kleuter aan je haar in het zonlicht aan de lach op je gezicht 'k word even weemoedig wanneer ik denk... dat jij ooit in mij was aan die kleine wildebras nu ben j' een heuse bakvis grote vreugde, beetje ergernis 'k word weer blij wanneer ik denk...…

als je pas veertien wordt gaat tijd niet vlug genoeg je wil in zeven haasten naar grote mensenland 't is nog een beetje vroeg geniet maar van je jong zijn van spelen en van sport giechel, stotter, bloos je mag nog even kind zijn voor je volwassen wordt blijf nog even meisje spring maar in je touw 't duurt nog maar een poos de tijd…

als ik een zwaluw was negeerde ik seizoenen en vloog nu naar het zuiden om jou te kunnen zoenen helaas heb ik geen vleugels alleen wat schrijfgerief zo wordt het geen bezoekje maar enkel deze brief ik wens je alle goeds nu jij verjaart vandaag maar samen met de wensjes zend ik ook een vraag bewaar iets van de sfeer stop wat zon…

Ik kan het niet geloven dat ik morgen al zo oud word dat in vroeger tijd het leven wel zou stoppen. Zegt ons de Bijbel niet dat zeventig het einde is, of tachtig als je krachtig bent en ijzersterk? Wat nu nog komt is gave, maar zo was het eigenlijk altijd, soms zonder het te weten. De dankbaarheid zou nu mijn dagen moeten kleuren, nog meer…

De persoonlijke geschiedenis van vijftig jaar individu gaat in filmische beelden tijdens jouw verjaardag aan jouw gedaagdenveld voorbij je proeft genegenheid bij vreemden die op vrienden lijken je voelt afstandelijkheid bij verre familie die ooit dichtbij was als een eenzame egel onder dwalende najaarswolken bescherm jij jezelf…

Morgen zou je jarig zijn morgen zou ik bellen, de kaart zou allang gepost zijn, omdat die er op je verjaardag zou zijn, je zou pronken met mijn gestuurde kaart, je zou trots zijn, morgen, zou je jarig zijn, maar je telefoon is afgesloten, je brievenbus behoort een ander, de postzegel is op een andere kaart gegaan omdat jij, het daagse…

Vanmorgen word ik Wakker in een vers Woorden die zichzelf Bezingen in het Allermooiste lied Geen pijn, geen verdriet Zo maar uit de Hemel neergedaald Nog nooit zo veel Vreugde uit een vers gehaald Zo maar zondag…

Jarig worden, een jaar erbij het overlijden komt steeds nader lacht zich krom, laat zich zien in wat verdwijnt en blijft in later. Zij zijn mij dierbaar de doden van nu, morgen en eergisteren en buiten begint het knisperen van bruine, kurkdroge bladeren. Hun troost is het vergaan van tijd het malen van de korrels zand tot zij…

Ook ik ga morgenavond naar het feest Waarvoor wij allen uitgenodigd waren Stationsweg 3 in de gemeente Haren Het wordt een knalfuif als je Facebook leest De buurt is nu al boos en maakt bezwaar Nou já,  je wordt maar één keer 16 jaar! -------------------------------------------- Haren bereidt zich voor op een invasie van mogelijk duizenden…

Bij de een Vanzelf gekomen En al helemaal Niet gepland Bij de ander Met zorg overlegd En niet gekomen Zo zijn geluk En verdriet zo maar Naast elkaar gelegd In dankbaarheid geschreven voor mijn 57e verjaardag, 1 september 2012.…

er was ooit een kindje kleiner leek het, dan mijn hand maar nu zegeviert jouw grote lach boven mijn verstand en hoger dan de curves van een stukgemaakte buik wat ben jij sterk! en ik ben trots wanneer vanaf de hoge rots die leven heet, jouw droombeeld buitelt in een langgerekte sprong vol vrolijke bravoure de abat-jour van kleine beelden…

Tegen heug en meug Verorber ik mijn levensbrij Waarin ik net zo weinig zin Heb als het leven zelf Heeft voor mij…

In het midden van je tweede generatie lacht het leven je toe en als het lachen je vergaat of er kan geen lachje meer af maak dan een grapje een lolletje, een geintje ook met jezelf, om jezelf voor die behaalde leeftijd! Laat gerust ook een traan huil, bid en verwonder het verlicht en vergroot je kans op 'ouderdom' ik bedoel oud en wijs…

Lego versterkt je kinderlijk ego en vormt de bouwstenen voor 'n gezonde speelse groei naar volwassenheid! -------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan de jarige (6) Maurits en zijn harmonieuze familie!…