Dag meid, zeg ik staande voor de spiegel, daar sta je dan, jarig en wel. Van harte gefeliciteerd met je verjaardag een jaar voorbij en weer zo snel. Voor je het weet, ben je oud en grijs, maar niets brengt me dusdanig van de wijs. De kinderen plagen < Mam, weer een jaar voorbij>, ze mogen, 'k ga er niet meer voor opzij. Ik ben jarig vandaag…

Op je geboorte kaartje staat geschreven Nog bijna niets, zo klein Maar toch zo groots en fijn Wat jij voor ons betekent Daar sta je nu te pronken 18 lentes jong Bijna klaar om uit te vliegen Maar wacht nog even met die sprong Geniet met volle teugen Van een mooie jeugd Dat is wat wij je willen geven En dat doet ons enorme deugd…

De ochtend is nog stil en donker Ik ben nog heel even alleen Dat duurt niet lang want ik ben jarig Heb straks veel reuring om mij heen Vijftig word ik, best bijzonder Heb mijn leven al veel geleefd Kinderen, kleinkind, en ik ben nieuwsgierig wat men nog voor mij in petto heeft Ik wil feesten, dansen, drinken genieten van zorgeloos en blij…

Hij is als ieder ander en toch meer dan heel gewoon dat is te horen in zijn rappe woord de schaterende lach ook te zien wanneer fluffige uren staren naar een trage start van vroeger dag schapen worden graag geteld hoewel hij zich in maanlicht liever door de nacht laat voeren hij staat voor waarde houdt van puur kan moddersmoelen…

Dag van het verjaren, de haren ze worden dunner, en verklaren mijn wijdse gebaren, die bedaren zij hebben enkel nog, de bezwaren van nogmaals te rondwaren, na jaren op te klaren, eindelijk uit te varen Mijn glas geheven, hoogst, mijn vrienden, troost, ja proost, ja proost!…

Dat kleine handje in mijn hand, Het wordt steeds groter, laat soms los. Zoekt opnieuw steun, vol liefde houd ik het vast, Soms heel even, soms een hele poos. De wereld zo groot, zo veel te ontdekken, Mijn hand zal er altijd in liefde zijn.…

jarig, de dromen in het gras en hoe ze bloeien terwijl de wolken slapen het is mooi weer wanneer ik ze wil proeven de vruchten in een plof ik wandel traag en met jou leg zacht je schaduw op de ochtend neer het is een vlinder naast je schouder, vier zomers in de dag van morgen de zon zo hoog in de lucht --------------…

Weer een verjaardag, bloemen, wensen, een tijdje stilstaan bij wat was, een droom, een onvervuld verlangen, een kijken door het vensterglas; Weer een verjaardag, dagen gingen en heel veel stroomt zo snel voorbij, we worden oud eer we het weten maar in ons hart zingt helder-blij het diep besef: we zijn geborgen bij Hem die Leven is en Licht…

ja, dat heb ik ook al gemerkt dat ik oud word ik had het er moeilijk mee zo'n tweetal weken geleden inenen stond er een drie voor het was best wel emotioneel je was me zeker vergeten of vond geen woorden meer vond het fijn dat die vrij onopgemerkt voorbijging eigenlijk, die dag het is niet zo erg als Bilharzia maar of je daar blij mee moet…

ik sta stil en geef je het geschenk van mijn woorden verpakt in ‘t feestgedruis van jaren ik houd je vast volg mijn hart en geef je belletjes aan een rozenstrik je stem wordt wat grijzer mij zachtjes bekorend wanneer het begin van alles zich herhaalt je lachte loom in ’t hoge licht de herfst wat buikig gebogen…

ik weet nog, de verwachting later in slaap vallen vroeger wakker worden want de volgende ochtend ben je jarig, kado gedaan vijf broers en drie zussen gaven je kleine dingetjes, tevreden en je wachtte op de post envelop uit Rotterdam oma had een briefje van twee-gulden-vijftig naar mij opgestuurd dat mocht niet van de PTT maar daar…

iets van mij zich in jou herkende iemand voor de spiegel staat naar de grijze lokken staart een kleurspoeling echt nodig niet zomaar meer een modegril je kijkt hoe de hand omlaag wijst, prikt, tikt en keurt ziet de borsten, buik verward haar om schamel naakt twee handen in elkaar op navel diep in mijn put was jij er altijd een weg naar…

Een bootje van papier gemaakt nadat ik erop geschreven had iets van veel geluk verpakt in twee bloemrijke kwatrijnen over genieten en mazzel dat onafwendbaar komt het Sterrenschip staat klaar net als het tij wacht het niet…

hiep hiep.... stop alstublieft, bij het volgende refrein. en laat me toch nog even, heel even 39 zijn. wat gaat het toch hard... stop alstublieft, wat doe ik nou verkeerd? ik ben toch nog best jong, en nog lang niet uitgeleerd. waar is de tijd gebleven, stop alstublieft, is leeftijd echt wat telt? laat mij maar lekker genieten, he,…

Je staat daar erg te pronken met je jonge, sterke vleugels naar de vrijheid fel te lonken Je wilt springen en gaan vliegen en je laten drijven op een onbekende wind maar je blijft nog even wiegen bang dat je de richting niet meer vindt Spring maar, vlieg maar oefen rond het nest het is nog in de buurt als je een vleugel schuurt…

Ze haalt voor zich de tijden in Die minder over rozen gaan ze kijkt er anders tegenaan omdat ze vecht dus overwint Haar inzicht is een allerlei van krachten uit geputte wil te warmen liever dan het kil te hebben in zelf medelij Een neergang staat zij zich niet toe dan trekt ze `t liefst de hele kluit met wee en moed de wortels uit ze…

Gij weet van mijn wezen, Gij kent mijn bestaan, mijn zorgen en vreugden, mijn komen en gaan. U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed. Gij draagt me de dag door, behoedt me bij nacht, Gij zijt het steeds…

Freud zei dat alle dochters met hun papa wilden trouwen dat weet ik niet maar papa was mijn held ik liep naar zijn geopende armen hij liet mijn fiets los toen ik zelfstandig trappen kon in mijn ogen kon hij zelfs een dode goudvis repareren papa kon alles maken mijn papa werkte in een grote, gevaarlijke fabriek. het was er donker,…

zoals ik jou klein donzig diertje in mijn armen hield streel ik je twintig jaar later met klanken van tederheid wapen ik je met woorden van liefde voor de tijd die vliegt zoon…

Schudt losse haren uit je vacht het is weer tijd om te verharen herfst meldt telkens weer de jaren waar je zelf niet eens aan dacht de vier seizoenen zijn vergaan zij zullen in ‘t verleden dringen als jij je wolvenlied laat zingen in ‘t schijnsel van je nieuwe maan en langs de jouw gelopen sporen op het gladde levenspad - gelaten... of…