Netgedichten

netgedicht (nr. 8.876):

Verjaren

Schudt losse haren uit je vacht
het is weer tijd om te verharen
herfst meldt telkens weer de jaren
waar je zelf niet eens aan dacht

de vier seizoenen zijn vergaan
zij zullen in ‘t verleden dringen
als jij je wolvenlied laat zingen
in ‘t schijnsel van je nieuwe maan

en langs de jouw gelopen sporen
op het gladde levenspad
- gelaten... of die zijn te gaan -

zullen indrukken ontstaan
jouw stappen volgende omdat
het wolfsgezang hen kan bekoren