Aa…

Voor geen koning wil ik wijken, Voor geen prins of rijke vorst, Ik wil tonen, ik wil bereiken, Ik, die vroeger nimmer dorst. Voor geen machten wil ik zwichten, Met geheven hoofd steeds voorwaarts treen, Voor geen strijden, voor geen richten, Voor niemand deinzen, neen, neen, neen! Voor niemand buigen, voor niemand beven, Voor niets, al…

Daar tuimel je uit je ziel Drollig draaiend verspijkt puntend Kies kas gekozen hazenpad Manliefde druppelig vergooiend Spetters op klevende oogharen Knipperende knaspige pupillen Blind blad blader zijn fijn venijn Wiegel weg gevlogen warmte Met glasvensterige scherpe stukken Steek je wulps woest stotend In zeisige zolvende zachte man Hieper…

Soms wil ik heel even vliegen als een vogel even vergeten wie ik ben waar ik vandaan kom en even te zijn wie ik niet ben om terug te keren naar jou…

Van de baarmoeder tot het graf is er in die rimpeling van tijd het groene gras met dauw van de morgen in een fluistering die glinsterend wacht. De zwerver zoekt in de goot naar brood en wijn onder regenwolken die zweven naar grote droogte in een fluistering van hoop die smacht. In afstanden die steeds verwijden is er als kosmisch feit dat…

De man met de rode hoofddoek zwijgend gezeten bij het flakkerende vuur in de nacht stemmen chanten de wind gleed door de bladeren Het gelaat gelukzalig in het ademen van het Mysterie van verschijnen en verdwijnen En plots zwegen de stemmen…

Ik ben zo vrij te mijden. Van mokka tot Horkenveer, van namaken tot kakkerig Leiden, en van netheid tot zuiver in een leer.…

Vrijheid is een kwestie van de juiste afslag gaan, niet in nog meer woorden, niet nog verder hier vandaan. We dwalen rond, meestal in dezelfde hoek, zonder erg op zoek, naar bevestiging van hetgeen we toch al wisten. Trek jezelf terug, stop met benoemen, laat anderen praten, de wereld draait wel door, bevrijd jezelf, uit je eigen zijspoor…

Al het contact dat hij heeft met zowel zijn omgeving als zijn eigen herinneringen heeft slechts die ene betekenis: in hoeverre heeft het waarheidswaarde? Als dan de deur zich opent hij vol schroom de lege ruimte binnen schuifelt waar het donker is behaaglijk warm toch wijkt van hem zijn Rede en dwaalt hij zonder zich ook maar een…

Kom s.v.p. terug. Wij stikken onder de truttenboog, worden gek van die grijsvakapen met griezelige nakomelingen op hun rug.…

Als regelmatige gebruiker van het spoor Geef ik u het volgende door. Houdt u veel van ongemakken, Moet voor het reizen de trein eens pakken, Die ongemakken zijn wel gratis hoor. Hopelijk bent u van het soort, Dat zelf wel goed spoort.…

scheer als een vogel in vrijheid over land, rivieren en zee naar daar waar harten begeren, ik blijf, maar reis met je mee. vlieg uit en voel geen bezwaren, jouw jaren zijn nu aan de beurt, geeft toe aan het vuur van de passie, ervaar hoe een rozentuin geurt. ik kan je er niet voor behoeden, het hart moet soms stormen doorstaan, doch in…

binnen bescherming toch uit de hand gaan lopen het geeft de voorkeur luchtkastelen zijn intens ze laten je ademen…

Door de dalen zal ik dwalen over bergen zal ik gaan door tunnels zal ik dolen maar voor open bruggen stil gaan staan. Ik zal het licht zien in de duister, ik zal de stormen ook trotseren en zal mijn armen heffen om vloedgolven te keren. Dat is de weg die ik zal gaan want ik wil niet langer dwalen ik wil alleen de bergen zien en niet…

dat ik hier nu alleen zit aan de tafel, met mijn kladblok een pen, in stilte gehuld afgezonderd van de mensen achter een gesloten deur geeft een gevoel van schuld dat ik mezelf de vrijheid van het ongestoorde schrijven heb gegeven ver van het moeten zo het intense geluk van poëzie kan beleven…

Zodra ik spreek zal mijn angst me verlaten, want mijn woorden zullen zijn: Ik zal worden een mens zonder angst. Pas wanneer ik spreek, kan ik die wereld binnentreden die ik haar voorheen alleen maar had vermoed. Niet zichtbaar voor mijn ogen. Geen woorden die mijn tong over de lippen kunnen krijgen, als de Geest ze mij niet geopenbaard…

In een ommezien Is 't gebeurd, Zo'n Nieuwjaar, Voordat we er bij stilstaan Is ' t al weer vertrokken, Van ons weggegaan, En zijn we ons niet Eens bewust misschien Of we in dit afgelopen Nieuwe jaar wel ooit naar Elkaar hebben omgezien…

in een cijfer kan je niet leven het is om het echie zonder enige reden zoveel moord zoveel kerst zoveel gestoort vol van gerst zonder sonde mea culpa jij die wordt waar zeven orkaan naast orkaan zoveel moord zoveel crisis zowel zuid zoveel noord als alles uitvalt haal je water uit de sloot bessen komen later…

de storm is eindelijk gaan liggen het blad dat valt valt stil onopvallend en de grond staat het toe in hopen rond de bast, een kruin kreunt ongenaakbaar naakt en staat vreemde vogels toe de takken te bevolken ik zie vleugels in wolken…

Zie in de woestijn naar het wuiven van het riet in de wind zend de bode voor je uit Hij baande de weg zit als kind'ren op het marktplein speel fluit wilde je niet dansen tussen twee reien zing een klaaglied wilde je niet treuren door lelies omzoomd Hij is opgestaan tussen de bloesems ontloken waar zal ik jou beminnen neem geen aanstoot…