Hoopvol zoek je.. houvast, aan de buitenkant schittert het leven een verstild moment, prachtig weergegeven.. onvervuld verlangen zo transparant, een bleekroze stengel buigt omhoog vleugels ingehouden komen op adem, hebben de kracht om vrij te zijn, 'ik ben lief' van binnenuit gedragen, ogen glanzen mild, spreken geborgen pijn, je bent…

Alles beter dan het lamme niks Bedenk toch een hype Om vloeibare jeugd te stollen Uitgestrekt blauw vast te houden In stadsblues op te gaan Erbij te horen, blijven om te zijn Leegsels te vullen, te omzeilen Rond wereldkaarten, platte projectie Maak de weerwolf aan het huilen Om rond middernacht te cirkelen Dromen uit beelden te houwen…

De lichte linde luidt de lindelucht, een zwoele zucht van zoetheid zucht als argeloos ik onder bomen fiets en 'k zoek naar 't bladerdak ja, zie witte klokjes bung'lend luiden lichtgroen doorzichtig lover dat flankeert en plotsklaps ben ik weer in de sfeer en alles wat 'k ermee associeer, van toen ik over haar geuren schreef... ik voel…

Een eigen huis Een eigen thuis Een eigen plek onder de Zon Wie had gedacht Dat deze hoop nog zou uitkomen Gezien het financiële onvermogen en daadkracht Hou vol Geef weerstand Werk eraan en zet door Het is een feit Dit Huis ! Elke steen, met geschiedenis Tevreden! Nu? Nee! Werkend aan volgend project Zolang er leven is Nooit…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Hoeveel keer kan men je breken kansen ontelbaar berekenen tussen verlichting en dood zie kikkers kwaken in de sloot val midden binnen in de zin luid en duidelijk aanwezig in bezig wat heb ik nou schijt aan jou en je literatuur verdwenen spijt de wereldwijde kuur waarom ben je niet rijk slijk voor altijd over en uit…

Het lied heeft zijn melodie verloren een klank nog monotoon klinkend in mijn oren, zegt dat ik beter kan gaan weg hier vandaan. Om niet meer terug te komen. Weg van díe werkelijkheid en dan te verwezenlijken mijn eigen dromen...…

....... dank je wel! Soms word je zo fijn geholpen zelfs na 'n verlopen 'last minute' welke geheel verwijtbaar is aan jezelf dat het je wezenlijk dankbaar maakt en je die dankbaarheid wil delen vooral met degene die zo fijn hielp! Dank je wel, ......!…

Dromerig koester ik ieder moment, alles lijkt gehuld in een waas van pasteltinten. En de wereld is als klei zo kneedbaar. Maar het tegendeel is waar. Niet als riet zo buigbaar. Stram als een ceder en dat is geen goede houding omwille de vrede!…

Geef mij een lichaam waarin ik kan verdrinken, waarin ik kan vluchten. Ergens in het licht van een glooiende zon, zonder verleden of toekomst. Een pijnloos eiland in een zee van blauwe lucht, een woud van groene weelde, een strand van golvende haren. Geef mij de sterren, een ziel, geef mij een lichaam.…

De bladeren bewegen traag als de wind even ruist een eenzame zwarte kraai krast schor zijn eigen lied achter de heg loeit een koe als antwoord op een andere met in zijn snavel een worm rent een merel hippend langs Lang staar ik naar de overkant van het beboste dal gehypnotiseerd door een roofvogel die zweeft met de stromen tot hij langzaam…

Rond zou hij moeten zijn met het perspectief van een circulerende horizon waardoor het daglicht regelmatig het donker vervangt Maar het lijkt of de nachten de dagen meer en meer verzwelgen waardoor het licht nog wel schemert maar de zon niet meer verwarmt Plat, de wereld is plat en als je de rand nadert staat er geen bordje pas op…

Sterrenhemel, volle maan, het uitgestrekte meer verlicht... Roerloos zit je daar een gestalte, een gezicht turend over het water. Daarachter het bos, de duisternis ver weg van de stad met neonreclames, verlichting van huizen en lantaren- palen. Daar raak je soms vervreemd, liever ga je dan dwalen in je fantasieen, in jouw dromen en ideeen…

Slechts even raakte ik bevangen En zag dat het ook jou bewoog Het betrof zorgzame aandacht Die van jou voor mij raakte me diep Maar die van mij voor mezelf Bracht me stilletjes van slag Alsof ik een oeroude honger voedde Een vergeten kind de hand reikte Jij gaf me dit, door mee te gaan En mij met moed te bestendigen…

Hier zit ik dan midden in de nacht te denken, na te denken over al hetgeen er mogelijk op me wacht Midden in de nacht somber te zijn gedachten springen door mijn hoofd het doet continue pijn Het denken gaat maar door waarom moet het zo nou ik sta er mee op en ga er mee naar bed ik weet niet hoelang of ik dat vol hou Hetgeen op me…

's morgens bij het ontwaken is er altijd wel ergens geraas van autowegen treinen in de verte het tumult van lawaaiige krantenjongens rumoer van schoolgaande kinderen en dan zijn er ook nog van die testen je weet wel de zogenaamde open (h)oordagen nou laat maar zitten denk ik dan...…

Woorden verliezen hun betekenis, mensen hun gezicht... Zij klampen zich vast aan een laatste strohalm en hebben weliswaar hun hoop op de toekomst gericht. Hun leven heeft zijn glans verloren. Men verliest elkander uit het oog. En is nog bij elkaar als zon en regen, maar dan zonder regenboog.…

Zij is charmant, aantrekkelijk, slank, rondborstig en knap is haar gezicht. Haar ogen zijn licht blauw en groot. En wanneer je met haar praat merk je al gauw zij is slim en geraffineerd. Ze geeft zich dan ook niet gauw bloot. En heeft, zoals zij zelf beweert, al veel van het leven geleerd.…

Het leven gaat zijn weg vaak erg moe en bijna altijd pijn niet meer jong, nog niet oud hoe zou het leven moeten zijn Er is geen antwoord op de vraag wat komt er nog vandaag eigenlijk weet ik het al het is in ieder geval een plaag Toch blijf ik hopen op beter tegen beter weten in nog altijd er voor willen gaan het leven ondanks alles,…

Woorden klappen Heel zachtjes klappen ze ik was je kwijt een s.o.s gestuurd Heel even geen vrienden meer door je flauwe mop misschien Maar werden weer vriendjes Toen scheet die duif nog in je bier die je heen en weer stuurde gekampeerd hebben we waar niet mocht mooi gescheiden We hebben nog een tijdje geschreven en het verwaterde soms…