Het vooroordeel belet de milde blik,
er wordt met grove taal geharreward,
de samenleving is verhard, verstard,
de wereld is ‘wij/zij’, het centrum ‘ik’.…

wat ik het liefste wilde
is terugkeer tot een vroegere stad
staat van geborgenheid
beginnen van mijn leven nu…

Ik sta en wacht op perron
en kijk op rotonde onder me
Bij een kalende boom
waaien de mooiste en teerste blaadjes…

Volt u aan, volt u aan
volt u moedig in de strijd
de verkiezingsstrijd
stem op VOLT…

Ik leef niet meer als ik u niet aanschouw.
Mijn denken is in leegte weggezonken.
’k Zie ’t licht niet meer, maar ballen vuur en vonken
En dan duikt alles in een nacht van rouw.…