1052 resultaten.
co-existentie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.785 Je bent zo ànders, vreemd nu,
niet inpasbaar in mijn denken;
zo màg je zijn, je ziel is geen bezit
dat ik naar willekeur kan bergen,
waarnaar ik grijpen kan of
dat ik in mijn grilligheid
weer rusten laat.
Je staat daar: naakt gelaat,
mijn broeder, vriend en verre mens.
Hoe dikwijls al herkende ik
de ebbe van dit tij
maar 'k wil niet leren…
Een stroom van licht en liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 444 Een stroom van licht en liefde
trekt door de wereld voort,
al is er haat en oorlog
en armoe ongehoord,
we zijn op weg naar Leven,
naar meer verbondenheid
al is veel nog niet zichtbaar
en duurt het nog een tijd...
We mogen samen bouwen
aan vrede, met veel moed,
voor al die lieve mensen,
slechts dàn is alles goed.
We krijgen kracht van…
Dit hart is glans en schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 295 Dit hart is glans en schaduw -
vol tederheid en licht,
maar ook soms aardedonker
en met de ogen dicht.
Dit hart moet levenslang dan
het doen in vreugd en pijn,
maar ook met licht en schaduw
wil het voor jou er zijn.…
Tulpen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 668 Even een voorsmaak al
van lenteluchten -
van leven dat toch sterker blijkt
en in duizend kleuren
zich weet te tooien.
Hoop,
al wordt juist nu
een jonge vrouw begraven.
Aan tulpen durft mijn ziel
zich toch te laven.…
Er ging iets van liefde...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 425 Er ging iets van liefde door ons heen
van d'een naar d'ander
van d'ander naar d'een
er ging iets van liefde door ons heen
en alle licht dat gebroken werd
en alle vuur dat ontstoken werd
van d'een naar d'ander
van d'ander naar d'een
liet door de dagen een blijvend spoor
werd als het graan in de diepe voor
ging als nieuw leven de wereld…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 506 Zomaar een stem, een zin vol van woorden,
een mens nooit gezien en toch hier en nu,
water dat vloeit, kanaal tussen boorden,
hoe kan ik herkennen, hoe zie ik u?
Ik weet van dit leven dat veel is verborgen,
maar wil hoopvol groeten het licht in de morgen.…
pianissimo
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 497 muziek
water bloemen licht
rivier in de vlakte
van een klein gedicht
harpenspel
en dauw in 't gras
een statige ruiter
wijn in een glas
mijn glimlach naar jou
je weet hem niet
onbeschreven papier
van een avondlied
muziek
water bloemen licht
pianissimo
voor een klein gedicht…
symbolen, cartoons....
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.738 Hoe zijn wij zo druk over tekeningen,
symbolen, cartoons en berekeningen,
daar alles van waarde toch weerloos moet zijn,
de DADEN slechts tellen, hoe groot of hoe klein.
Laat ons dan maar pogen mekaar te verstaan,
want anders dan is het misschien gauw gedaan!…
Op heterdaad betrapt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 477 Op heterdaad betrapt, niet zo onschuldig,
maar door de hoge heren aangeklaagd,
gebracht bij Hem die enkel heel geduldig
barmhartigheid steeds van ons allen vraagt...
Wie werpt de eerste steen, wie velt een oordeel?
Wie is zo zondeloos dat hij dit mag?
De Heer schrijft in het zand: wie zoekt hier voordeel?
Wie is veel beter dan wat hij daar…
Roerloos staat de magnolia...
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 581 Roerloos staat de magnolia
vogels vliegen over
hoe ook mijn hart slaat
rustig,
onrustig,
de dagen gaan door...…
Onbedwingbaar komt het groen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 762 Onbedwingbaar klimt het groen
tot de toppen van de takken,
overal stuwt het nu voort
en geen mens kan dit hanteren...
Groen en groen en nog eens groen,
waarom rijmt dit toch op zoen?
Is er liefde achter alles,
is er leven overal?
O, ik weet geen antwoord
te verzinnen,
poog alleen maar
te beminnen...…
Een draad geweven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 935 Een draad geweven
van hier naar daar,
een woord gegeven,
een klein gebaar,
wat stilte, wat dromen,
en lente die komt...
de zon door de bomen
en alles
verstomt.…
Zomaar even vriendelijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 412 In de winkel van Albert Heijn
was een jong meisje heel vriendelijk,
niet voor de centen, want dat voel je,
maar omdat ze graag vriendelijk is...
De wereld is dus zo slecht nog niet,
al is er corruptie en oorlog,
al is er verraad en bedrog,
lief meisje, wat raak je me toch...…
Ontkiemend zaad en niemand weet hoe
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 465 Ontkiemend zaad
en niemand weet hoe:
donker in 't duister
van de aardeschoot,
maar springlevend
en groot in kiemkracht
niet te stuiten.
Dit leven een wonder,
vanbinnen en buiten;
de liefde een kracht
die de dood zal trotseren,
een hoop die niet sterft
voor al wie wil horen:
alles wordt
weder
geboren.…
Wit papier en broze woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 331 Wit papier en broze woorden,
niemand die daar echt van leeft,
maar de daagse dingen lopen
over wat wat God ons geeft,..
Heel geduldig wil Hij wachten
tot we voor Hem open gaan,
tot ook wij van harte trachten
rechtop in het Licht te staan,
Tot we vrij en helder kijken
tot we enkel liefde zijn.…
Goede Vrijdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 337 Verlatenheid en duisternis
oeverloos lijden
toen en nu;
liefde niet begrepen,
licht niet gedoogd,
God, wees ons, zondaars,
genadig…
Pasen 2006
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 610 Dit einde is het einde niet
al is het graf verzegeld.
Vrouwen zijn op weg met balsem
en geur van voorjaarsbloemen.
Een tuinman, bezig aan de heg
groet onverwacht, en weet een naam te noemen.
De steen al weggerold, de engelen gezeten.
Wie had dit uit geloof geweten
of zijn het beelden uit een droom?
Reeds bloeit de levensboom
en welt het…
Stil staat de magnolia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 418 Stil staat de magnolia
te wachten
tot er wat zonnestralen
trachten
door de wolken heen te breken
en kleur en licht
doen bloeien.
Stil staat de magnolia
te dromen
tot er wat lieve mensen
komen,
die door hun glimlach lente worden
en vrede en hoop
doen bloeien.…
Wachtend of toch niet (haiku)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 357 Wachtend of toch niet
de lente keert elk jaar weer
heel nieuw en anders.…
Hoe wonderlijk je wordt geleid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 391 Toon Hermans hangt hier aan de muur:
natuurlijk niet hijzelf,
maar in papier
en hoe hij lacht: de dagen gaan
nu niet meer echt voor hem voorbij!
Maar wat beklaag ik mij
want ik kijk treurig, ernstig
en ik til heel zwaar aan zoveel dingen.
Hoe leer ik van dit leven toch
een lied te zingen?
Hoe kan ik ooit de zorgen laten wat ze zijn?
Maar…
Onvermogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 451 Rustig willen zijn
als onrust je meeneemt
naar bergen emotie
naar heuvels verlangen.
Rustig willen zijn
onverschillig
voor lof of blaam,
voor succes of mislukking.
Rustig maar niet onbewogen,
geraakt door de ander,
bewoond door liefde,
uitgedaagd tot vertrouwen.…
Dichten is nieuwe namen geven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 582 Dichten is nieuwe namen geven,
is roepen, vechten met de taal
en erin zwemmen als in helder water,
is onverwacht een nieuw verhaal.
Dichten is woorden vinden voor
het altijd eendere heimwee,
voor de liefde, het vertrouwen en de haat,
voor geloof, hartstocht en wat zich niet zeggen laat.
Dichten is de lente zien en ruiken,
voelen en horen…
Je mag wel woedend worden...
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.004 Je mag wel woedend worden
maar toch liefst niet teveel.
Er zijn zo van die dagen
dat je iedereen wel kan omhelzen
maar op andere momenten
is iedere vraag je een kruis.
Is zo dit leven opgebouwd
dat je constant moet zoeken?
Je vindt het niet, je kent geen rust
en vrede is er helemaal niet bij,
maar juist dàn moet je blijven,
niet lopen gaan…
Een blank papier, een rode roos...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 729 Een blank papier, een rode roos
en heel veel niet-gezegde woorden,
de stapels van gedrukte tekst,
de vluchtigheid van de beloften,
wie heeft ze niet gezien, gevoeld,
wie heeft niet al die levenslessen
al moeten leren, graag of niet?
Heel langzaam heelt nu mijn verdriet
en kan ik weer om zoveel zingen.
Wat is ons leven toch een raadsel,
een…
De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 375 De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige,
het zoeken, de frustraties en de pijn,
de vreugde en de zorgen alle dagen,
hoe kan dit alles heel het leven zijn?
Waarom blijft reiken naar en altijd
wachten op iets beters?
Wanneer is volheid van geluk voor lang?
Ik weet het niet,
wil soms niet
al die vragen...
maar simpelweg er zomaar zijn
en…
Een eeuwigheid van tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 483 Een eeuwigheid
van tijd en zoeken,
van vinden en weer loslaten,
van dromen en doen,...
Wat brengt de lente anders dan
opnieuw een groot verlangen,
mijn ziel die ik
in beelden wil vangen
maar die ontglipt aan taal en teken.
Alle stromen spreken
van kalmte en van zaligheid,
alleen mijn ziel
heeft nog steeds niet
haar vleugels uitgespreid…
Mijn honderdste gedicht op deze plaats
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 711 Mijn honderdste gedicht op deze plaats,
temidden van de vele verzen van de dichters
die beter kunnen schilderen met taal,
die sierlijker vertellen,
een beter oordeel vellen
of fantasievol vinden een verhaal.
Het honderste gedicht op deze plaats:
ik werd niet wijzer, milder, bleef een zoeker,
maar nu en dan kwam plots een licht
en wist ik…
Zelf hoef ik het niet te doen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 379 Zelf hoef ik het niet te doen,
ik ben gedragen door zovelen,
door warmte en door licht,
mijn ziel wordt weer herboren.
De Geest waait waar ze wil,
en doet de aarde leven,
want alles is gegeven
en alle onrust stil.
Zelf word ik nu gedragen
en dat geeft heel veel kracht;
vertrouwen kan weer groeien
en licht doorstraalt de nacht.…
Waar staat mijn hoofd?
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.152 Waar staat mijn hoofd,
waar gaan mijn voeten,
hoe druk is 't hier,
altijd maar moeten...
Ik houd het zo niet langer vol
en straks betaal ik vast de tol
als ik niet wijzer wil gaan leven...
Ik wil daarom - al is het even -
heel rustig worden en vertrouwen
dat enkel kalmte op kan bouwen
wat echt de moeite waard zal zijn.
Waar staat mijn…
Wat zoeken al die mensen?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 470 Wat zoeken al die mensen
hier in de winkelstraat:
ze hebben massa's kleren,
ze zijn voorzien van veel
maar willen steeds maar beter,
en willen steeds maar meer...
Ik zie niet velen lachen,
ik zie niet veel plezier,
maar drukte en bedruktheid,
en ernst en veel vertier,
maar staks komt weer de avond
en komt de weemoed ook,
dan vallen weer…