Netgedichten

netgedicht (nr. 10.773):

Hoe wonderlijk je wordt geleid

Toon Hermans hangt hier aan de muur:
natuurlijk niet hijzelf,
maar in papier
en hoe hij lacht: de dagen gaan
nu niet meer echt voor hem voorbij!
Maar wat beklaag ik mij
want ik kijk treurig, ernstig
en ik til heel zwaar aan zoveel dingen.
Hoe leer ik van dit leven toch
een lied te zingen?
Hoe kan ik ooit de zorgen laten wat ze zijn?

Maar dan ineens zie ik de kleine knoppen groen
die argeloos de dagen binnenkijken
en hoor ik vogels fluiten en ik lach
nu ook heel even om veel treurigheid.
Ik weet: hoe wonderlijk je wordt geleid!