Netgedichten

netgedicht (nr. 10.912):

De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige

De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige,
het zoeken, de frustraties en de pijn,
de vreugde en de zorgen alle dagen,
hoe kan dit alles heel het leven zijn?
Waarom blijft reiken naar en altijd
wachten op iets beters?
Wanneer is volheid van geluk voor lang?
Ik weet het niet,
wil soms niet
al die vragen...
maar simpelweg er zomaar zijn
en kijken als een kind
met nieuwe ogen.