704 resultaten.
De molen
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
386 Naar de zon gericht
als een blinkende sieraad
kleur je de polder.…
De meeuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
325 Even uitwaaien
genieten van het moment
ver weg van drukte.
O onsterfelijke zee, waar het einde nog niet in zicht is
Ik heb heel lang op dit moment gewacht, daarom ben ik hier
heen gekomen om naar jou te kijken, luisteren, proeven tot voelen
Ik kan je niet verlaten, al beweeg ik als trekvogel regelmatig en voldoende.
Hoe jouw blauw over…
Tijd om te gaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
402 Plots omhooggegaan
met de vleugels uitgestrekt
op weg naar het licht.
Ik zou me graag willen begeven naar een plaats waar
mijn leven wordt bewaard en mijn door ouderdom afgetakelde
geheugen zal insluimeren, ver weg van alle drukte en harde geluiden
Een ruimte zonder geschreeuw en waar tederheid een diepe zucht zal slaken.
Ik zou een deur…
In de zomerjaren van mijn leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
329 Zomerse golven
zachtjes strelend en voelend
net als je kussen.
Hoe ik word meegedragen door de krullende
dynamische, golvende lijnen van een zachte frisse wind die
ook nog eens mijn jeugd doet herleven, met heel veel vreugde en trots
scheert zij langs mijn lichaam van waar de wilde haren nog niet zijn weggevlogen.
Met overtuigende stemmen…
Een nieuwe morgen
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
451 Vroeg in de morgen
geurende koffiebonen
tot kopje verwerkt.
Wanneer ik mij in de vroege ochtend laat verrassen
door onbekende geur met heerlijke tinten als stille verleiding die
ik niet direct kan thuisbrengen daar ik ook niet weet waar het vandaan komt
maar mij wel heeft beroerd om mee te stromen op deze golven; dat smaakt naar meer.
Zich…
De pracht van de zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
299 De roep van de zee
zijn geruis achtervolgt mij
tranen van water.
Hoe ik even de drukte ontvlucht op een mooi stukje
strand waar ik kan luisteren naar akkoorden en noten drijvend
in ongedwongen en vrijheid van een opklarende hemel terwijl opkomende
lichtstralen van een ster het glooiend duinlandschap zullen strelen met hun warmte.
Op welke…
Zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
322 Lekker meedeinen
op het ritme van getij
adem van de zee.…
Ode aan de poëzie
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
520 Onder strookjes hemelsblauw en groen vroeg in
de morgen strooi ik als een tuinvrouw zaadjes creativiteit
en inspiratie op een stukje vruchtbaar papier, wanneer ik verse inkt
aan een korreltje toevoeg, ontspruit er een of ander teken o zo klein en teer.
Het begint vorm te krijgen, lijnen die niet meer lijken
recht te lopen maar hebben een vreemde…
Het leven van een vlinder
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
446 Een vlinder in rust
de vleugels trillen nog steeds
klaar om te vliegen.
Hoe een mooie vlinder met frivool gefladder
zich laat meestromen op de golven van een wind waarbij
ze zweeft over het water, even met de poten deze heldere spiegel roert
of vrolijk de verschillende luchtlagen kruist; ongecompliceerd zet ze haar vlucht voort.
Een fraaie…
Ze is niet echt weg
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
451 De herinnering
als een mooie glinstering
bewaard in tranen.
Hoe plots een mooie vlinder is weggevlogen
naar oneindige van hemel waar ze onderweg tijd vrijmaakt
om nog even achterom te kijken en terug te blikken op haar geraffineerd
leven waarin ze als een ambassadrice van de Liefde vast en zeker wegen heeft gekruist.
Een bestaan van los…
Ekster
netgedicht
2.5 met 6 stemmen
335 Vogel met verstand
zo mooi als het maar kan zijn
het geklap erbij.…
Mijn traan voor jou
netgedicht
2.9 met 9 stemmen
373 Vloeiend uit ogen
glinsterende traandruppels
parels van het hart.
Als een dauwdruppel in de vroege morgen
valt een traan uit mijn ogen, onderweg naar jou
Afkomstig van de gesloten oogleden zal deze kleurrijke
parel als een vochtige sluier op jouw breekbaar hartje landen.
Door de tijd heen ziet deze verfijnde schat
het levenslicht, glanzend…
Hemeltranen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
274 Wakker door regen
haar tranen dansen op raam
geëmotioneerd.
Hoe het grijs wordt ingericht in een nog maar
korte tijd geleden ontwakende hemel waar zij verschillende
tinten aanneemt bij gestapelde wolken van waaruit tonen in delicatesse
en subtiliteit vloeien tegelijk proeft men fracties tederheid in dit ongezien fluweelzacht.
In het bijzijn…
Schoonheid
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
323 Kijken naar je hart
waar licht wordt waargenomen
o zo breekbaar mooi.…
Op een mooie zomeravond
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
317 Kijken naar boven
de lucht schildert vol vurigheid
een nieuwe schemer.
Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak
door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder
worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden
op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart.
Flora vouwt…
Zomerpracht
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
346 Groeien en bloeien
als een uniek warm geschenk
zomer op z'n mooist.
Hoe men al vroeg in de morgen allerlei
blauw laat samenvoegen tot harmonieus geheel: een
wolkeloze hemel waarop lagen van romantiek en verlichting worden
geschilderd met fijne penseelstreken, tinten drijven in bad van stijl en subtiliteit.
Tezelfdertijd word ik gewekt door…
Uit het leven
netgedicht
2.9 met 42 stemmen
1.145 Zoveel moois en meer
gegoten in momenten
leven laat zich zien.
Hoe ik me laat meestromen op de golven van het
leven waarin ik zonder belemmering en verplichting vaar in
een voorwaartse richting zonder enig teken van achteruit te kijken maar
steeds weer mijn dromen achterna ga en ontvang met open armen een nieuwe morgen.
Op welke wijze mijn…
Meeuw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
378 Glijden over zee
als grijs-wit gekleurd wonder
proef je de vrijheid.…
Ode aan mijn breekbaar-en-kwetsbaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
366 Geven en nemen
steeds in leven en liefde
een hart is alles.
Een plaats waar geheimen en onthullingen
veilig worden bewaard die bovendien nog eens wordt
gevoed door het stromend bloed die zich een weg baant langs
het netwerk van verkeersaders en doorgangsroutes, een kruispunt nabij.
Hoe openlijk en werkelijk zij de golven van
het leven…
Zomerschemering
netgedicht
2.7 met 9 stemmen
408 Hemel bevangt mij
haar mooi neemt mijn adem in
mindful momentje.
Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak
door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder
worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden
op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart.
Flora vouwt ieder…
Waarom ik zoveel van jou hou
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
351 Natuur op z'n mooist
als een bijzonder geschenk
streelt teder mijn hart.
Hoe uitnodigend en warm jouw hart is waar ik elke
keer weer kennismaak met het licht van de dagen en zachtheid
van de dingen, het helder water en de aarde waar het leven heeft ontkiemd
Voortdurend veranderend, maar allerminst veranderlijk; een verrijking in mijn bestaan…
De elegantie van de zwaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
419 Kijken naar een zwaan
sierlijkheid in het water
geraakt door schoonheid.
Hoe een zwaan vredig en verzorgd als een sneeuwwit
stroomlijnt over het spiegelend wateroppervlak waar zij haar
vleugels ook regelmatig openvouwt om vormen van windenergie op
te vangen tot ze weer in alle rust ontspannen en relaxen langs haar lichaam.
Sierlijk beeld…
Stem van een gitaar
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
428 Stem van een gitaar
met zijn eeuwig tokkelen
geëerd en gehoord.
Eindeloos tokkelen met of zonder een plectrum
waarmee ik totale vrijheid heb om mij uit te drukken
Laat de noten in elkaar vloeien voor inspiratie en impressie
Losse do re mi fa sol la si do smelten samen tot bewegend geheel.
Artistiek en creatief kruisen elkaars wegen waar…
Mocht ik je vergeten
netgedicht
2.4 met 11 stemmen
447 Hoe ouder ik word, hoe meer ik stukken van mijn
leven vergeet, het is precies dat ik ergens ben geraakt
Allerlei gebeurtenissen zelfs enige persoonlijke herinneringen
zo dichtbij en toch zo ver van mij, het hart en ziel volledig verdwaald.
Als op een dag mijn geheugen zal kiezen om mij in
de steek te laten, is dat heel vreemd want ik ben aanwezig…
Een nieuwe morgen
hartenkreet
2.5 met 6 stemmen
322 Met zachte streken
zon schildert in tint en toon
een nieuwe morgen.
Wanneer in de morgen een zon begint te
rijpen achter het groen glooiende landschap waar het
aantrekkelijk mooi lichaam zich zal openbaren in de lucht terwijl het
puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien.
Het resultaat is een…
Hemelsblauw
netgedicht
2.8 met 12 stemmen
343 Eindeloos kijken
naar een onvolmaakt mooiheid
Lucht in volle bloei.
Laat mij mezelf inspireren door een kleur van hemel-
gewelf hetwelk wordt gedragen door vleugels van liefde en licht
waar tevens geen enkel wolk in dichtheid en uitgestrektheid valt te bespeuren
Een ongeziene aantrekkingskracht, mijn adoratie begint te klimmen naar ongekende…
Zomerlandschap
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
358 Kijken naar buiten
het zomerlandschap vertoont
als een ansichtkaart .
Wanneer jij zomer met open armen ontvangt
waarin ik me laat meestromen op zijn golven om zo zijn
kracht te voelen, ten volle te kunnen genieten van al de pracht of even
een stilte opzoeken tussen het geruisloos en geluidloos in jouw oneindig uitgestrekte.
Gepaard met…
Op een mooie zomerdag
hartenkreet
2.3 met 11 stemmen
460 Kijken naar buiten
kalm en rust kruisen elkaar
zomerhemel heerst.
Dat al vroeg in de morgen allerlei blauwe
puzzelstukjes in autonomie en verbondenheid beginnen
samen te smelten in een ontwakende hemel waar ook zon zich weer
van haar beste kant laat zien en vogels van diverse pluimage de luchtlagen strijken.
Als echte en ware beminnaars…
Ik zal altijd van je houden
netgedicht
2.7 met 9 stemmen
354 Wanneer grijze lage wolken een sluier van verstilling in
dichtheid en uitgestrektheid vormen waarin een zon verborgen zit
In verschillende karaktereigenschappen en als een waas hangt over stad
en land gedurende geruime tijd tot zowaar sporen worden afgedrukt op stukje huid.
Op het moment dat wind vermoeidheid en vergeetachtig
begint te waaien…
Dat ik je mis
netgedicht
2.8 met 12 stemmen
381 Wat je doet of voelt
ben ik er altijd voor jou
levend in ons hart.
Dat mijn gedachten en gevoelens zich laten
meestromen op de golven van het leven in een zee van
eenzaamheid tegelijk hangt er een sluier van stilte boven het hoofd
waarin jouw blik, stem tot zelfs jouw glimlach op je mond zijn geabsorbeerd.
Al ben ik omringd door mensen…