Alle inzendingen van Eric Vervaet

Bij de start zwaait ze nog Nu de carrousel traag optrekt Gaat ze met ieder rondje Hoger op in de malle molen Hoe slim is technologie die je Sur place draaiend aanstekelijk optilt Eens het vliegtuigje in de lucht laat ze zich verder vervoeren Ouders zwaaien nu naar boven Hier weg van elkaar Na de landing zweven ze te voet verder…

Alleen de beste vrede wensen maakt Kerstmis voor de rest wel heel kil Ook zij van een eerder troebele wil behoeven vooruitzicht als mensen Moge welzijn verder groeien op Aarde Die toename is duurzaam van waarde…

We groeiden in onze moeder die vol werd van ons Moeder en kind vormen hun eigen wereldbol We waren nog klein toen onze ogen al veel zagen We liepen vlug vol en leeg opgaande in de wereld Enkel zijnde ontdekten we veel Vingertjes speelden met teentjes alsof ze protolego waren Eens waren we alles doordat we nog niet wisten dat we alleen…

Een gat in een hart is vlot gedicht Het is heden medische routine Bloed kan nu meer gescheiden vloeien Onderhuids kan gezondheid bloeien Rond het ziekenhuis meandert het wegennet Continu pompt een groot hospitaalhart een wisselstroom van zuurstofarme en -rijke goederen en diensten rond Vanuit kamer 13 op verdieping 12 passen files in…

Met motorisch elan verkeren we in de week Stalen rossen ijlen stuurs op helse E-wegen Onbewust van zoveel power onder ons gat Door een naamloze missie gedreven verzoeken we zelf ontworpen goden Het weekend stokt de roetsjbaan al eens Loom ontwaakt de dag Minuten lossen op in uren Uren worden 1 brok tijd die telt Zonder te proberen…

De bril der verwondering draag ik sinds mijn kindertijd. Hij kleurt het leven, leerde me kijken voorbij de bokaal. Ik hang nu tussen klein en groot, mijn kom wordt te klein. Maar ik blijf hier niet hangen, ik word te groot voor dit gedoe. Straks verhuis ik naar een aquarium.…

We dolen nat en droog, klam en kwiek in een richting Door dalen, bergen, rivieren, grotten, woestijnen Demonen liggen likkebaardend op de loer Aardmannen, trollen en wargs mogen graag klauwen naar de weke buik van vrede en velours Er is altijd een Sauron die zijn duivels ontbindt Mensen, Dwergen en Elfen staan dan op daar waar altijd wel…

Heel Holland dodijnt als hij schaverdijnt Op golven van vorm, talent en bravoure Vermeend loom gezwind over ijs glijden Zwierig een ganse natie verblijden Op winterspelen blinkt metaal vaak warm oranje Ze gaan dan ook ijzig snel in dito franje Sportbeleid gaat niet over het ijs van één nacht Slim investeren schept schaatsers van stavast…

Een opvallend hoofd dat plotsklaps onontkoombaar fotogeniek diffuse memorie penetreert Je verhalen kleurden onze wereld Ontdooiden bevroren gezichten Deden stenen lachen Hoelang kan een clownesk masker vreugde en verdriet kanaliseren De gouden halsketting verdofte en schifte Valt er hoe dan ook nog iets te kiezen als de spasmen van het…

Welkom in Bistro Mondiale Laten we klinken, schol, tast toe Smakelijk, schep maar op, eet je buik rond Lekkers van overal voor geen geld Bonte teljoren vol warme geuren kunnen de tafels hemels aards kleuren Aandacht en ambacht, tanden en tong Maken schotels spitant pikant We drinken en eten als koningen Onder het juk van staat en kapitaal…

Wrok die oorlogsgeleerden consumeert Kleurde ook westerse grond vaak bloedrood Bracht onze ouders als Oekraïners in nood Beschaving door geweld dikwijls onteerd Welvaart delen stimuleert humane kracht Rijkdom spreiden vergroot sociaal geluk Maar dit dogma gaat vooralsnog niet stuk Solide vrede vraagt militaire macht Ooit was er in Europa…

Met letters leren we woorden breien Woorden bouwen alinea’s van zinnen Talig vloeit een inktvlek open vanbinnen We kunnen ons met tekst steeds vermeien Beeldend, verklarend, cryptisch, ritmisch vocaal weven we zoemende netwerken van taal…

Het Westen herdenkt oude massagraven Het Oosten ontdekt nieuwe versies Vlaamse villa's pronken pront met kerstversiering Syrische puinhopen vormden eens thuizen Hier mag het nooit meer oorlog worden Daar zal hij immens veel kosten Oliejunks mogen graag de mond smeren Verslaving zet vaak moraal bij het huisvuil In Ieper omkransen dagelijks…

We kunnen vaak schrijven wat we willen We sloopten, zwemden, zoekten, spinden, eetten, drinkten, slaapten, klaagden, scheerden, vreetten Kritiek moet je niet altijd zwaar aan tillen Gedachten zijn vrij op papier te kwakken Maar waarom sterke werkwoorden verzwakken?…

Nu alfamannen vlot garen spinnen bij de immanente haat van bang kiesvee Gaan echte leiders met mededogen mee Plat populistisch is geen rust te innen Medemensen likken verweesd hun wonden Weg van het land waar ze ooit geluk vonden…

Je wordt steeds jonger op almaar oudere foto’s De jongste masseren je langzaam Wrijven rimpels plastisch strak terwijl je cv verschrompelt in de tijd Heden versmelt met jeugdig verleden Ouderen gaan steeds verder terug naar wassende onschuld van krimpend bewustzijn De oudste omlijsten met sepia patina de frivole bloedernst van kinderspel…

't Zit al in onze eieren Ook in die van onze kippen Amai, daar kan je van flippen PFAS-alarmklokken beieren Ook alom in veel potten en pannen In plakband en kledij: een industrie Een model van oude economie Maak winst en 't is in kruiken en kannen Dat model van naar nutsdenken De mens als baas van de natuur maakt straks de factuur mega…

Zeeën baren vissersdorpen die tot steden wellen, Mensen kinderen die in kunstenaars vervellen Hij schilderde maskers die gezichten onthullen Stranden bleken bonte tableaus te verhullen Als de noorderwind de kust komt geselen moeten rolluiken Ensors schatten beschermen Voor wie belt neemt een mondain kunstenaarshok grijnzend zijn volks rijhuiswinkelmasker…

Aan het kruis weinig licht te ontwaren Door God en klein pierke verlaten Lijdend voor een stille massa laten Ook halfgoden node de hoop varen Als schriel mens is het moeilijk verrijzen Tenzij soms surfend op golvende eenheid In het licht van schuivende eeuwigheid kan je slechts stuntelend aards verwijlen Maar kijk dan komt de lente weer…

Zet de wereld op zijn kop, haal hem uiteen, breek hem in stukken, doe hem open Assembleer hem zoals nooit tevoren Hoeken bollen op, rond wordt puntig Dik verschrompelt, dun deint uit tot het gekende tot oud nieuw vervelt Heden met verleden toekomst kleuren Creatief destructief bouwen we voortdurend nieuwe huizen Probeer het gerust ook thuis…

De top krijgt vorm door te schatten. De basis creativiteit. De hoogte niet gebouwd met talent, wilskracht, Door mensenhanden steen voor steen Inspirerend opgetrokken staat de piramide er Door mensenhanden steen voor steen…

Warempel ik sta op de drempel der volwassenheid Maar ik weet wel beter Onderhuids prikt reeds de eerste mee-eter.…

We gaan gebukt onder plat populisme Migranten komen onze welstand roven Terwijl smokkelaars hen vrijheid beloven Stapelt men sofisme op sofisme Ze zijn alom met hun schunnige listen zwelgen ze in hun vulgair groot gelijk sleuren ze gezond verstand door het slijk Het is wrang floreren voor populisten Pas voor leeg zwanzen met gelijkgezinden…

Een beglaasd gat in de muur belicht een straat Binnen handbereik ontastbaar Voorbijgangers checken zich spiegelend hun huidige versies Navigeren verder op autotv'tjes Steeds gecomprimeerd vat een dorp gemeentelijk het land samen…

Taal is niet zomaar een bonte speeltuin Ze geeft gedachten en gevoelens vorm Ze is veel meer dan een kurkdroge norm Bouwt de wereld op, legt hem weer in puin Al vroeg verrukt door de lol van verwoorden Gaf je speels beeld en klank aan vreugde en pijn Creativiteit leidt naar helende oorden Talig zoeken en wroeten balsemt ons zijn Rijmen en…

Elk jaar bezwaart dit menig volwassen hart Zijn ze nu medewerkers of knechten Moeten we hun band loven of bevechten Kleuren de Pieten zwart of roetzwart? Kinderen savoureren een feestdag Wat meer kleur brengt ze niet van slag…

Een stem die loeihard en triangelfris beklijft Gloedvol intens rake woordenkudden drijft Muziek van een zeestad in groen golvend land Kerk en politiek stonden er in goor verband Ze heeft als kind gruwelijk geleden Nu verbergt vaak een schrijnend verleden In een land vol van dans, woord en muziek werd speelsheid lang wreed paaps verziekt…

Westwaarts van Inverness langs Loch Ness Een veelbesproken brug en een huurauto piloteerden ons de lucht en Skye in Gepland verdeelde de brug, gebouwd verbindt ze Landschappen stralen door zon en veel water Berg en dal mogen schitterend groen pronken Een Schot zei: you’re never finished with Skye in de pub en ik hoefde niet te vragen why…

We zijn bij de tijd we volgen online de media die ons weten te volgen Het medium vormt graag de boodschap waarvoor we de oren mogen spitsen Het individu trekt zich sociaal terug Narcissus schiet zichzelf een spiegelbeeld Mondiaal gaat 1 beeld vlot viraal De mens die een selfie opneemt Fraaie omgevingen worden plat decor om bleke ego’s…

De zon doet stenen schijnen die met messing facelift opvallend in het gelid staan We maken pas op de plaats Blinkend tussen doffe materie haal je ze uit de massa Reflectie startend als korte flits wordt besef nu we er bij stilstaan Ze flikkeren nu onder stil daglicht Koele stenen die warm glimmen Als karma generaties heen wortelt…