Alle inzendingen van F

is U de zachte nacht bevallen, hebben de on- deugende, geheimzinnige planten naar behoren gegeurd en zijn hopelijk geen van uw overige zuigelingen aan de builenpest bezweken? Hebt U de interessante nerveuze godvruchtige vogeltjes, vrome goedertierende mevrouw, al wel bekeken, druk telefonerend van: hallo, met piet, kom je op mijn tak…

Dementen lezen het schrijven zoals peuters de dood vissen uit keldergesteente. Als knipperlichtkernfusie explodeert de trommelende wandeling een ondergronds zwammennetwerk tot een tranenparade, verwikkeld als goed verborgen gehouden oorlogsmisdaden. Het idee van het ademen is een schaamte als een theatraal pierenbadje voor onbespraakzaamheid…

Eén jaar lange krullen van dikke cilinders edelmetalen slaan als gruis in de oren de republiek der slangen tot ontmaskering, zwart op de stoep, regenboogwoordenkots vult de riolering en heimwee aan tien tellen in de rimboe, toen zo speciaal... zomerseks als plakmuggen, strontvliegen in de ijzige schaduwen zelfvoedend als parasieten, geschonken…

i Neem een moment om... Dacht dat er tijd was voor... Dat zo te blijven... Dat mijn tijd... Dat jouw tijd... Dat een einde... De tijd... ... ii Bankjes voor het palazzo, denkend aan de elf geboden, tellend één twee drie vier... Check check check... Ik ontken alles, veeg het zweet van mijn neus, aas op uit de goudleren bladeren…

Goedemiddag, hartelijk welkom Super Sunday, Langs de Lijn. Eerst maar een rondje langs de velden in de Eredivisie Vitesse speelt vanmiddag in De Kuip Maar zonder Doekhi, die is gepasseerd Wel is Tannane weer van de partij Voor wie Loïs als aangever fungeert Geschorst zijn verder Bero, Darfalou Domgjoni, Gboho, Hajek en Bazoer…

(opdracht aan mijn dooie hond) Als je weerkomt, indien je: ik stuit de wateren, de sluizen stut, indien en domp ik de wind! Zo. Droog, Snel en Niet omzien, het Diep van Aduard Oversteken; recht van uit je graf in Tandartsebosje draafje Losjes, Onverschillig liefst, naar het land van Pon. Waar ik je opwacht bij de brug indien, een blinkende…

Mensen die je kent, mensen die je best had kunnen kennen. Een mevrouw die op een schoolplein stond om haar kinderen weg te brengen, op te halen, net als jij daar wachtte, soms met iemand sprak maar meestal in gedachten - een gezicht dat je als je het ergens anders tegenkwam in verwarring bracht. Zoals je winkeliers alleen maar in hun winkel…

hij vroeg naar het einde en plaatste het verleden op een voetstuk de mens jaagt de emotie na het hart wil meer zijn dan het hart nee zegt het hoofd de mens maakt een afweging het hoofd wil meer zijn dan het hoofd nee zegt het hart…

Zo wacht ik tot die zin mij te binnen schiet, Me niet laat lijken, wat ik niet ben, Me niet zo pijnlijk kwetsbaar achterliet. In de zoektocht naar die zin, die én de lading dekt, én de spanning breekt. Laat ik het soms oneindig stil. Terwijl door de prachtige ondeugd, in elk pupil Jij mij steeds weer om een antwoord smeekt. Op het…

Haar ogen priemen, ik voel haar kijken, Kan een lach nauwelijks, nee... echt niet voor me houden. Ik wil haar raken, maar kan enkel reiken. Ben een bokser, verslagen, al in de touwen die alleen overeind blijft, om er te zijn. Ze deelt uit, plagende tikken, mijn benen papier maar de deur op een kier, een vragende blik en, Ik val in…

Dagelijks denk ik aan de man hier in de buurt die als de brug geopend was wild begon te dansen langs de Kosterverlorenvaart en met zijn dans de schepen begeleidde die zand naar IJburg brachten hij sliep in een verloren hoekje naast het skatepark en het hondenveld in de beschutting van een elektriciteitshuisje onder een struik en zijn matras…

Wat heb ik geleerd "Ren, ren over het water... " Mijn lief ontdooit dat deel van mijn hart dat bij elke herinnering en ongewilde resonantie bevriest. Hij nam de biecht af en vergat mijn naam. Hij herkende geen medemens in mijn ogen. Ik moest eraan geloven. Het eeuwige enerzijds anderzijds, de kronkelredeneringen in de spits van…

Het blootgestelde vlees Verbeeldt zich al de kerf Nog klinkt het suizen Van gekliefde lucht Wat boeit mij de macht? Wat gaat mij vergelding aan? Wat deert mij het scherp? Mijn dagelijkse gang Naar de bron is Tot de bron mijn weg Elke dag…

Als kind kon ik ’s nachts het raam uit vliegen ik spreidde mijn armen en dreef door de nacht als een meeuw op de wind, het was niet moeilijk en niet zwaar ik spreidde simpelweg mijn armen en zweven maar. Freud zegt hierover: een gesublimeerd verlangen naar macht ach, wist ik veel, ik was een kind, ik was veertien jaar. Nu hoor ik vaak een…

Het op afstand bestuurbare oordeel Valt uit een ongeschoolde hemel Verhoort de werktuiglijke gebeden Van een liturgische meerkeuzestatistiek Dakloos hurken kleine wijsheden Op dampende mesthopen van kennis Ten prooi aan cynisme dat doelzoekend Uit gelaagde structuren waaiert Controle blijkt na onderzoek Een afgewimpeld voorrecht Dat als…

In zo’n vermorzelde stad kon je Bijvoorbeeld zitten eten Met steengruis op de rand van je bord Als je geluk had En eten En van het bord was allicht een schelfje af…

Aan: onvernoemd. Onverstuurd. 'Kom ogenblikkelijk, ik ben ongeneeslijk ziek: een liefde van zo'n dertig of zo jarenlang beleden is vervallen, schijnbaar, in het niets, alwaar het klaarblijkelijk al op zijn plaats was, al die tijd. Indien nu koning Arthur nog maar bestond, was je een vliegend schaak, of minstens Parcival, die had ook…

Waar gaat de wind koud, triest en baldadig alsof de reis pas net begint en dan terugkerend en ongenadig waar de wolken zo grijs geen licht door laten zo wreed doch wijs verandert liefde in haten hoop in weemoed die kaarsen doen uitdoven en veranderen tranen in bloed die wanhoop beloven tot de aanvaarding toe pas dan, zal de storm zijn…

Waar winter schaduw aanblaast op het lijf verstijft de ademtocht tot kleine rook, van wellust geel, de appels van het oog, na-oogst van brakke hoop, beslaan met rijp. O minnaars, door dit najaar ondermijnd zijn wel geschraagd door zwart, waarachtig hout maar staan als stammen, van hun kroon ontzet met smalle handjes, spin- en bladernaakt…

Onder runderen gehoorde groetvariant op het platteland…

Lagen op een bord bij de poelier Kerst te zijn. Deeltjes proefkonijn.…

De sneeuw plakt goed in onze straat, dus Fritsje Dietz gooit 'n sneeuwbal naar z'n vader, die op de fiets - met een voor z'n zoontje leuk gebaar, zo te zien - even slingert en wat naar links zwenkt bovendien, waardoor een vader juist passerende Ford Datsun verplicht wordt tot nog wat mallere fratsen, vlak voor de vrachttruck van Grindhandel Oomen…

Mijn ome Nol was een man van weinig woorden Hier heette zijn hond…

Levenslang geen zon, louter kou, wind en regen. 'n Eendagsvlinder.…

Goddank weer gezond Loof de Heer, want Hij is goed Maar Ik ben beter!…

Er was eens een man uit Onvrede van lieverlede de put ingegleden. Hij wacht nu al tijden tot hij eruit zal glijden, want nergens ziet hij de treden.…

Gesmolten in de eerste warme lentezon. Het ijsvogeltje.…

Ik liep om vier uur 's ochtends door de stad en zag de dingen moe met vroege ogen aan en sprak bekrachtigend de naam van ieder ding - aanlegsteiger, vuilnisbak, twee fietsen brugleuning, benzinepomp, lantaren - En 't was als snoerden deze klanken de schepping meer tezaam. Zo ging ik door de schemer met naam en naamwoord noemend en…

Er groeit in mij 'n grijze boom van verdriet, 'n rot gevoel, wat niemand ziet. Het regent in mij, het regent dat het giet en 'n ander hoort het niet. Maar vanmorgen, serieus, stak er 'n takje uit m'n neus.…

De najaarslucht is vol gerucht en bijna zwart! Een laatste beraad op 'n hoge draad en dan: de start! Gewoon te gek die vogeltrek! Wat niemand ziet is het verdriet van die ene. Die is niet weg maar achter 'n heg verdwenen. Met zijn gebrek: hij heeft geen trek.…