Alle inzendingen van F

Is pijn, teleurstelling en verdriet dan alles wat het leven biedt? Nee, gelukkig niet. Ook onrust, angst, eenzaamheid, verveling, doelloosheid en spijt. Alles op z'n tijd. Soms bij 'n herinnering wat weemoed. En later de aanvaarding, bitterzoet: Het is voorbij, voorgoed.…

Een vogel die niet slapen kon liep op zijn nestrand rond. Hij riep maar steeds om Mogadon geen mens die het verstond. Die het hoorden, zeiden allemaal: O wat mooi, een nachtegaal.…

Recht door zee gaan en geen water in de wijn doen schept zijn leeg eiland…

communicatie - jij levend schepsel verjaagt woede, verdriet, somberheid en angst tussen de mensen honger en pijn en al dat lijden zullen in jouw bijzijn door jouw woorden uit zichzelf verdwijnen zelfs het stilleven neemt het woord en communiceert zijn geschiedenis van toen de zon er was van toen de maan verscheen van toen de regen…

Zo wou ik dat het altijd zou blijven Je blonde lokken los En door je blouse, even, De zachte ronding van je borst En onder je wenkbrauwbogen Omlijst door perzikhuid, zo puur Je blinkende scherpe ogen, Helderder dan azuur. Liefde, met al zijn begeerte en lust Niet verteert als vuur in de sneeuw Een liefde, ongeblust Kreunend, spelend:…

Niemand die jou hoort schreeuwen midden in de nacht, je bent alleen op straat en er is niemand die jouw pijn verzacht. Niemand die ziet dat jij kapot gaat van de pijn, niemand die voor jou een luisterend oor wil zijn. Je kunt bij niemand terecht, terwijl jij weer een nacht voor je leven vecht.…

Verschillende bomen in deze verdoemde tuin stellen godzijdank nog perk en paal aan een oude man die daar gedurig rond loopt, zonder hoed, zwart als een krent in grauw gebak van licht en landschap, ja een man van ziekte. Zwak maar taai en onbeschoft. Hij draait, de afgeleefde kreeft, in kringen om mijn vijvers, der seizoenen dolle dolle…

De kleine jongen die ik was Staat opeens Helder mij voor ogen. Hé, ventje met je step! Kom bij deze oude man. Ik druk je aan mijn hart. Voor jou ben ik een vreemde. Aan mij heb je nooit gedacht. Maar dromen deed je wel Over wat komen moest. En ik ken ze, al je dromen. Ze liggen in mijn hart.…

Zwart wit, niet gespiegeld, open deur, gesloten enveloppe, dit verouderde nieuwe hoofdstuk, geschreven in de oude wereld... gitzwart, gifgroen en azuurblauw, glinsteren mijn gedachten, kraakhelder sla ik jou open, een nieuwe episode, geschreven in de nieuwe wereld... Die nacht, zo donker ver weg gestopt, te gesloten om open te scheuren…

Als een ware stilist bewoog je je op het veld Geniaal en ook doelgericht Je werd Hollands grootste held Er verscheen een lach op je gezicht Op 25 juni kwam jouw grootste moment Vreugde en euforie Een doelpunt dat zijn weerga niet kent Jij had eeuwige glorie Die bal vanaf links was iets te ver maar toch op maat Op de tribunes in München…

Hoe snerpend knarst de schaduw, En kwijnt het wit weg, Zo ver als de reis kort is, Zo diep is het gapende gat, Waarin leegte leegte opvult galmend in het niets, Aan haken hangen ogen, En in de starre stilte gaan zij voorbij, Wie zou nu durven geloven, Dat hij daar later zat.…

Los willen staan van de massa, de gevestigde orde, Is het streven naar een beeld, Dat tegelijk je gehele spontaniteit steelt, Het oneindige noodlottige zwart dat je te wachten staat, Is iets waar geen wil of vrijheid op inslaat, Daarom geven gedrevenheid en ambitie de schoonheid aan, Die nut geeft aan het vervolmaken van ons bestaan…

Als een schijnende zon, Waar de regen schuin neerdraalt, Elke keuze is beslissend, Of je door de waas van ondoorzichtigheid, De juiste waarheid werkelijk achterhaalt .…

Het onbeschreven vel ligt voor me klaar Te wachten op een nieuw gedraaide keutel. Wel dagelijks schrijf ik wat dor gereutel - het euvel van een nieuweling, voorwaar. Kijk, zelf besef ik dat men mij kan missen. Maar oefening baart kunst; je weet maar nooit. Misschien word ik wel dichteres, eens, ooit. De bloem der natie, net als Driek van Wissen…

Voor basisscholen wordt het een lang jaar. Want in de zomer van tweeduizend zeven, beginnen de vakanties, voorgeschreven, twee weken later, naar maar waar en zwaar. Maar toch, ook deze ramp valt wel te keren - Leuk! Pinkster geeft een weekje vrij van ’t leren!…

Zij zat zich te vervelen in de kerk. Een kind nog, onervaren en blijmoedig. Ik wil hier echt niet zijn, dacht zij mismoedig. En door de vensters tuurde zij naar ’t zwerk. Zij voelde zich verloren; waar was zusje? ’t Was stomvervelend hier zo zonder haar. Jessica, haar voorbeeld, steeds met grollen klaar en een afleidend, snel gegeven kusje.…

Het spannendst aan het leuren met een vers is niet zozeer het wel of niet geplaatst zien maar meer nog of men het nog eens wil aanzien of het een prentje krijgt; dat blijkt divers. Toch, snelsonnetten heb ik wel begrepen die maken verreweg de meeste kans. Dus wiebelend en wankel van cadans schreef ik er massa’s; sluw en slim – geslepen!…

De tijden van de fabels zijn voorbij. Geen weerwolf of vampier ziet men verschijnen. Geen griezelvlucht in fantasie, geen deinen in heerlijk toeven bij die hekserij. Toch, en dat zult u nauwelijks geloven, ben ik, een heel gewone jongeman, een gruwelijke weerwolf nu en dan. Mijn zelfhaat raak ik nimmer meer te boven. Maar mijn vriendin,…

Laatst vroeg ik aan mijn boezemvriend: ‘Wil jij iets voor me doen?’ ‘Dat ligt eraan,’ klonk ’t nietsontziend, ‘ik kén jouw fratsen, oen!’ ‘Maar dit keer ben ik serieus, neem eventjes de tijd. Mijn plan is echt miraculeus, ’t is pure listigheid! Ook kwaaie zin, ‘k ontken het niet, maar ’t is een grof schandaal! Op ‘t Nederlands En El gebied…

Het thuisland van de zeehond is de noordpool. Maar nu is er zo’n zoogdier per abuis ver weggeraakt van zijn natuurlijk thuis. Voor onderzoekers is ’t een kluif, een leerschool. Voorlopig zwemt het diertje in de Seine. ’t Vangt fijn veel vis; verdomd dat beest heeft veine!…

Puur Nederlands bestaat niet meer. De anglicismen dringen door. ’t Is iets waar ik me vaak aan stoor: ontkomt geen mens aan die invloedssfeer? Men heeft het over specials, floodlights, spotlights. En deadlines, headlines, baselines en de lunchtime. En kid en shit en teamspirit en acid. Maar anyway, ik hoop wel op een limit. Ach Vondel…

Bedoeling is dat men met jamben werkt als men heel graag een snelsonnet wil bouwen? De actualiteit nogmaals herkauwen? Wat sluikreclame? Sluw, onopgemerkt? Meer vragen resten mij: wat moet men doen indien men geen teevee heeft en geen poen?…

Na zestig stukjes op het proza tabblad houd ik het graag een poosje voor gezien. Voor u en mij wordt snelsonnet misschien Een uitgelezen, grappig stukje kladblad. Wat een gotspe, welk' verkeerd gerichte lef… ’t is kunde wat me nog ontbreekt – heb slechts geduld met deze ‘F’.…

De zwemmer heeft de kant bereikt licht hijgend klimt hij er omhoog het water glijdt zo van hem af hij staat daar recht en naakt en droog. het bestaat niet dat hij weer terug zou gaan opnieuw dat grijze water in hier vaste grond en nieuw begin want hij heeft nu de kant bereikt een mantel wordt hem aangereikt.…

Bij vader op de nek zit je hoog en droog de wereld lijkt gekrompen je hoofd raakt haast de regenboog "hou je vast, anders val je" roepen anderen je toe ..ze weten niet dat hij je hand al heeft gevat.…

Den Haag Holland Spoor Dat merkt u wel hoor Als u er bent Wordt het u bekend Men Brengt Het ten gehoor: Den Haag Holland Spoor! Station Den Haag Holland Spoor…

Pappa wat ben je aan het doen Lieverd pappa is aan het behangen Oh wat is behangen pappa wat ben je aan het doen Pappa geeft de muren een nieuw kleurtje Waarom pappa Mamma vond de oude niet mooi meer lieverd O jij nog wel toch pappa Laat pappa nu maar fijn werken hè Pappa mag ik helpen Lieverd dat kan jij toch helemaal niet Wel hoor Laat…

Warrig haar Naakt maar onder Het dekbed Ontblote borsten Je veel te witte huid Is precies goed zo Eén hand onder Je hoofdkussen Open voor alles En iedereen maar Wij zijn maar samen Ik stond net op en Jij kijkt mij aan maar Niet in mijn ogen Voor de zekerheid Wend ik me maar af.…

Ik ken mezelf echt helemaal, Ik ben en geef echt, Ik geloof niet meer in "t verhaal", Geen illussie waar ik nog aan hecht, Mijn liefde is puur, Onvoorwaardelijk en vrij, Ik leef in het hier en nu... niet met 't uur, Dat is de onzelfzuchtigheid in mij... Ik ken geen strijd, Vertrouw me maar, Ik heb alle tijd, Want ik ben echt WAAR…

Ik word wakker van de schrik, Met in mijn hoofd zijn naam, Geobsedeerd ben ik door Nick, Pijnzend kijk ik uit het raam, Oud gevoel deed zich ontwaken, Na kort heen en weer gepraat, Woede was aan de oppervlakte aan 't raken, Met alles in mij dat haat, Onzeker was hij, met een grote mond, Hij wist immers al wie hij zelf was, Jammer dat…