205 resultaten.
Het ijs
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.689 Het maagdlijk ijs is minder glad,
O jeugdlief, dan uw levenspad.…
Op het ontvangen van nieuwe haring
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.304 O Haring, met uw pekelsmaakje,
O hartverkneutrend zeeziek snaakje,
Hoe dorstig, hoe gelukkig maak je
De maag, die van uw lekkers houdt.
Gij zijt een fraai en snoeprig visje,
In 't keurlijk peterselie-disje,
Een mals beet voor jong en oud.
Geef andren spekstruif of pasteitjes,
Of Franse lever-lekkernijtjes,
Geef andren haas- of hertenbout…
de taal
gedicht
4.0 met 28 stemmen 13.796 De taal behoort aan de vogels
ík ben te mens om te vliegen
ik sta als een huis op de wereld
gebouwd en dik uit aarde
ik ben ongeveer degene
die schuilgaat binnen de muren
en uitvloeit achter de ramen
van de blauwe achterkamer
het geurt er naar mest en naar liefde
er staat een plant in een kooi
de taal behoort aan de vogels
de mens schuilt…
Dus vredig de avond
gedicht
3.0 met 20 stemmen 17.773 Terwijl het laatste gedicht het tijdstip verteert
staat de maker geledigd op van zijn tafel
hij reinigt zijn vleesmes en kijkt uit het raam
op de sierbestrating zieltogen de bladeren
verlost van hun zomer, de windengel hurkt
in het eeuwige onkruid en wacht tot er tijd is
dus vredig de avond vol afscheid en oorlog
wereld waarheid en liefde…
Punt
gedicht
2.0 met 53 stemmen 18.879 Het raam is dood aan deze kant.
Het heeft geen andere kant.
De wereld werd een wand,
waartegen ik beweeg,
een vlieg, een dunne veeg.
De muren komen op mij toe;
de zolder en de vloer:
plat parallelopipedum,
vertrapt lucifersdoosje en
de put van Edgar Allan Poe.
Gij nam dimensie met u mee
uit mijn bestaan. Ik ben alleen…
Vooravond
gedicht
3.0 met 82 stemmen 74.814 Dood is mijn vriend. Nog altijd schijnt de maan
Naar binnen, uit zijn asbak kringelt rook,
er ligt een boek, de radio staat aan.
De rozen die hij kocht zijn nog bedauwd.
Een scheermesje, een spiegel en wat coke
Staan op tafel klaar voor zo meteen.
De kachel doet haar best, maar hij blijft koud.
Alles is nog precies zo om hem heen -
Maar…
Ichthyologie
gedicht
4.0 met 17 stemmen 10.703 Er is in zee een coelacant gevonden,
de missing link tussen twee vissen in.
De vinder weende van verwondering.
Onder zijn ogen lag voor ’t eerst verbonden
de eeuwen onderbroken schakeling.
En allen die om deze vis heenstonden
voelden zich op dat ogenblik verslonden
door de miljoenen jaren achter hen.
Rangorde tussen mens en hagedis
en van…
De taalsmid
gedicht
2.0 met 169 stemmen 33.263 De klinker en de medeklinker zijn
De weke onderbuik en het korset.
Dichter is hij die, schijnbaar zonder pijn,
Het vormeloze in de steigers zet.
Zijn woorden, corpulent of slank van lijn,
Verenigen zich vloeiend tot couplet.
De moeiteloosheid, niet het rookgordijn,
Is zijn geheim. Met taal gaat hij naar bed.
De taal, van A tot Z, is…
Voor- en nageslacht
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.607 Voorgeslacht
Ruige borst en brede schouders,
Leeuwenhart en aadlaars oog:
Rijzig kroost van reuzenouders
Vorstlijk zaad, in adel hoog:
Onvergeetbaar voorgeslacht.
Nageslacht
Bleke kindren, kranke moeders,
Neven met een breukband aan,
Schele zusters, bochelbroeders,
Vaders, die uit kuchen gaan,
Ramlend vee, met kwik bevracht…
Kerstmis
gedicht
2.0 met 135 stemmen 31.058 Klokken haalden mij uit de slaap vandaan:
Kerstmis over Den Haag om middernacht.
Hij, die ik dagelijks te wezen dacht,
trok uit mij weg en kwam alleen te staan.
Ik keek tegen mijn eigen leven aan,
alsof een ander het had doorgebracht.
Een lege helderheid betrok de wacht
tussen mij en het opgeschoven raam.
De stad verstomde. Mijn verbeelding…
Op Leidse held.
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.538 Wij waren drie broers; doch daar ik gesneuveld ben in 't beleg van Leien,
Zo zijn we nu nog maar met ons beien.…
Ontmoeting
gedicht
3.0 met 20 stemmen 10.062 Soms is men zo oud dat men zijn bezit
niet meer bezit
verhuizers komen met vervoermiddelen
nemen de stoel de tafel de tuinpaden
het kinderportret het album met namen
de vogel en de kat
men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt
vergeefs mede wat men denkt
van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen
het gratis glas van het…
Bloemen
gedicht
3.0 met 18 stemmen 10.447 Bloemen, waarin wij bloeien zonder bodem,
zijn onze leden in elkaar gevouwen
en ons gelaat is niet meer te benoemen.
Wij worden koning in elkanders bloed.
Gronden, in schemering gehouden,
met wind en eenzaamheid gevoed,
vlijen zich open, horizonnen
wijken en worden afgesponnen,
er is geen landschap meer behoed
voor deze enige getrouwe…
Eerste les in de geografie
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.667 van De Schoolmeester (Gerrit van de Linde)
Geografie is eigenlijk kennis der aarde,
En voor de jeugd van ontzaggelijke waarde;
Want Amerika
Is b.v. zeer verschillend van Afrika;
Ofschoon vele Afrikanen
Zich als slaven begeven naar de Amerikanen.
Zo b.v. is Azia een heel oude heer,
En Europa is ook zo jeugdig niet meer,
En de twee eerstgenoemde…
De Taalsmid
gedicht
3.0 met 34 stemmen 15.042 De klinker en de medeklinker zijn
De weke onderbuik en het korset
Dichter is hij die, schijnbaar zonder pijn,
Het vormeloze in de steigers zet.
Zijn woorden, corpulent of slank van lijn,
Verenigen zich vloeiend tot couplet.
De moeiteloosheid, niet het rookgordijn,
Is zijn geheim. Met taal gaat hij naar bed.
De taal, van A tot Z, is zijn…
Thebe
gedicht
3.0 met 55 stemmen 48.255 Met leven toegerust voor beiden,
liep ik vannacht de gangen in,
die naar u leiden.
Het ondergronds geburchte droeg
een stilte, die met tegenzin
mijn tred verdroeg.
De muren stonden als verzadigd
van ruige schimmel; lucht en licht,
voorgoed beschadigd,
beten mij uit; de wil alleen
bij u te zijn in 't jongst gericht,
hield mij ter been.…
men moet
gedicht
4.0 met 37 stemmen 19.923 Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis
nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen
men moet nog boodschappen doen voor het donker
de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder
men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters
een harnas aanmeten, ijswater koken leren
men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen
zijn huis ontwennen…
De ezel
poëzie
3.0 met 28 stemmen 4.014 Een ezel is een heer met een staart,
Die hij van achteren draagt, als een paard.
Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren
Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…
De Vogels
poëzie
2.0 met 14 stemmen 2.325 Een fikse vogel
Gaat bijna zo gauw als een kogel;
Doch in zijn kooi
Vliegt hij nooit zo ver of zo mooi.
Zijn jassen en japonnen, enfin al zijn kleren,
Noemt een vogel: 'mijn veren';
En een kanarie heeft heel veel
Van een jonge juffrouw in 't geel.
Om een vogel aan 't spit te kunnen hangen,
Moet men hem maar eerst zien…
a happy childhood
gedicht
2.0 met 133 stemmen 36.132 Vergeet je wel eens je vaders klok op te winden?
ja, ik vergeet wel eens mijn vaders tijd te te vergeten
draag je wel eens een strohoed een ooglap een
vadermoorder?
nee, ik draag een gedicht op, een zomer van bladgoud
schrijf je wel eens de laatste lippen om te verwoorden?
ja, ik ontcijfer een kus van bemodderde rozen
loop je wel eens door…
Groot en klein
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.725 ONDER de grond liggen, Goddome, koning en bedelaar,
Zonder complimenten en als broertje en zusje bij mekaar,
Maar je most er, God verdomme!
BOVEN de grond eens om komme.…
De springhengst in de klaverwei
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.883 De Springhengst in de klaverwei
Is in zijn amourettes vrij,
De kater ’s nachts op ’t hellend dak
Een gade zich kiest op zijn gemak
De wakkere haan steekt nooit zijn neus
Dan in het kipje van zijn keus,
Terwijl de weegluis aan de wand
Slechts Haar zijn woord en hart verpandt
Wier beeld, als hij de sterfling beet,
Zijn borst van wellust hijgen…
30 maart 2044
gedicht
2.0 met 343 stemmen 117.283 Onder mijn voeten krimpen honderd jaar:
Niets dan een halte in een wandeling
Van pool naar pool, via de evenaar,
En weer terug, een eendere handeling.
Ik kijk opzij, ik zie mijn trouwe hond.
Er zit geen wollen vacht meer om zijn romp en
Een beslagen tong hangt uit zijn mond.
Zijn oog is dof. Maar hij is niet gekrompen.
Hij kan niet krimpen…
Overleden schuldeisers
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.750 Hier liggen mijn crediteuren die mij zo godvergeten konden plagen,
En -liggen zij er niet- och God! dan wou ik dat ze er lagen!…
De monumenten 2
gedicht
3.0 met 21 stemmen 12.136 Daar wordt een dode nooit meteen begraven,
Geen stof geveegd. Geen asfalteermachine
Dicht gaten in de straat. Daar zijn geen brave
Aartstegenstanders van het onvoorziene,
Geen bedden, rij aan rij, als serpentine,
Waarin ze zieken aan het oog onttrekken.
Elk huis vervalt er doodkalm tot ruïne.
Elk mens kan er vrijuit op straat verrekken.…
Advertentie van de Schoolmeester
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.456 O Neêrland! stuur toch, blij te moe,
Uw kroost naar mijn collèzie toe,
De beste school die ooit bestond
Op ons gezellig waereldrond.
Men leert hier aan de lieve jeugd
Het Engels, 't cijfren en de deugd:
Men zingt er en men leest er
En elk diner, 't is geen bedrog,
Vindt gij als thuis, ja beter nog,
Vooral dat van de meester:
En ieder bed…
Ary's tuin
gedicht
3.0 met 24 stemmen 10.667 Het leuke van een tuin
is dat je hem voortdurend
snoeien moet,
of snoeien, noem het
oogsten, of wat je zoal
met snijbloemen doet,
snijden, in een vaas zetten,
de stelen, in knop
waar men de bloem in ziet,
of bloem, noem het poëzie,
of gewoon verhaal, want
wie niet waagt die knoeit,
wie schrijft die snijdt,
wie snijdt die bloeit.
----…
Bekering
gedicht
3.0 met 43 stemmen 15.835 Gij hebt het hoog geheim doorbroken, Heere Jezus
Tussen ons en den Vader, naar Uw Woord
mogen wij zonder zonde zijn en nieuwe wezens
wat er ook in ons leven is gebeurd.
Ik deed van alles wat gedaan kan worden,
het meest misdadige - en was verdoemd.
Maar Gij hebt God een witte naam genoemd
met die van mij. Nu is het stil geworden,
zoals…
Beschaving
gedicht
3.0 met 42 stemmen 25.881 Er was onder mijn hersenpan
Geen schuld die me bezwaarde -
Ik kende niet de fado van
De laatste mens op aarde -
Ik was een doodgelukkig kind -
Er waren kinderen als ik -
Ik waaide mee op elke wind
En had dezelfde schrik.
In dromen martelde ik verwoed,
Maar had van niets berouw -
Nu ben ik menselijk en goed
En heb het Spaans benauwd…
Brief
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.809 Ik schrijf u met een treurend hart:
mijn maag, thans in een strik verward,
die al de slimmigheid der art-
senijkunst en aptekers tart,
is krank, en gans en al bezeerd.
Het stuiversbroodje, onverteerd,
roept luid: 't is alles hier verkeerd!
Terwijl 't kadet, het stuiverskind,
zich even onverteerbaar vindt.
De haas, de vlugge runderhaas,
zegt…