Alle inzendingen van Hans

nooit kuste de zon zo innig de aarde nooit deed de wind zo'n verrukkelijke vondst- blijk van liefde droom die uitkwam kind weergaloos kind…

Vol tederheid herhaalt zij wat ze ziet zoals zij het zag in zichzelf. Met geloken ogen, totaal ontdroomd, bevestigt zij in zich de duur, het duren: en zij zet zet zich voort zonder van plaats te veranderen, zonder te verliezen tijd. Het volle licht van de middag is om haar. Haar schoonheid wordt niet moe zich te doen tot mij gedaan is…

Noem hem geen ezel De fout wederom gemaakt Hoe moét hij heten…

Praatjes en gaatjes Waterval van verwoorden Dijk zonder zoden…

Je lacht erom als je het leest Berichtje uit mijn avondkrant Teer Guichelheil, vermiste plant Is weer terug van weggeweest Op ranke steel wuift zij parmant Naar plaggenstekers aan de kant Je lacht erom als je het leest (Waarschijnlijk giechelt zij het meest) Een roze bloem in drassig land Heel Berkenwoude viert weer feest Teer Guichelheil…

De mijne in een duizend dromen, Een waterval van liefde in elke kus. Alleen oog voor elkaar bij elk schitterend samenkomen, En onbegrensde vervoering in een oneindige lus. In mijn geheugen gebeurtenissen in een klas, Vergulde herinneringen aan hoe het allemaal begon ja. De eerste verbazingwekkende indruk van hoe je eigenlijk was, Zo leuk, zo…

Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse, Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan. En met een bereik van slechts aannemen tot gissen, Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan. Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten, Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis? Sommige biologen…

Stevige winden, heftige donder, Een verfrissing voor de troebele geest, Deel van het wereldwijde wonder, Zonder was het hier niet zo mooi geweest. Kolossale wolken trekken langzaam voorbij, Deze bergen van het hemelgewelf, Als rustige gedachten bij jou of mij, En versterken het besef van jezelf. Zon en maan weerkaatsen schitterend in meren…

De stormen van emoties trekken aan me voorbij, Als wind en regen langs een kas. Gevoelige bevestigingen bestaan niet voor mij, Noch een beschrijving waarin ik pas. Ik kijk rond vanaf mijn duistere eiland, Zie met grondige waakzaamheid de mensen. Want al snel raak ik de rand, Van zoals vastgesteld mijn grenzen. Het waren denkbeelden van de…

Gedachtenstromen als wilde stormen, Verpletteren de werkelijkheid met kracht. Fictieve beelden in allerlei vormen, Bepalen je levensvisie met overmacht. Gestaag vervagen de intermenselijke banden, De verwarrende mist van twijfel wordt groot. Met ogenschijnlijk een complot onderhanden, Wacht geheel je vertrouwen een zekere dood. Hectische…

Iets hoger, rechts, wat meer opzij Ja daar, nee net een stukje terug Als kind verdiende ik wat bij Met krabbelen op vaders rug Iets harder joh, je bent geen meisje En niet zo snel, je gaat te vlug Ik kreeg een kwartje voor een ijsje En vader mooi een rooie rug!…

Machtig mooi ogenblik Kort na mijn hartstilstand Vond zij mijn lippen Zij deed het perfect Wie wil nu niet door zo'n Reanimeermeisje Vol op de mond Weer tot leven gewekt…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Helemaal uitverkocht Amsterdams ligconcert Hier kan dus werkelijk Niemand meer bij Slechts bij het afsluitend Didgeridoosextet Zijn er nog enkele Staanplaatsen vrij…

Wensen heb je vaak, eenvoudige wensen, gewone dingen voor de dag van morgen. Dromen heb je ook, mooie dromen, bijzondere verlangens voor de dag na morgen. Wensen en dromen zijn als zonlicht dat groeikracht geeft na regen. Als het winter wordt, de zon haar kracht verliest, wordt het donker. Dan steken we een kaars…

Zij is een waarnemer in de top, een seismograaf, een fijngevoelig instrument dat dagelijkse trillingen als uitslag registreert. Zij is een toehoorder een omgekeerde luidspreker die in vertrouwen klanken absorbeert. Zij is een nieuwsbron, een lijfwacht, een regelaar die voor wie hulp behoeft agenda's strak beheert. Zij is een laptop…

De rijder en z’n paard, ze zullen zeker komen daarom oefen ik m’n vleugels in ’t ruisen daarom is m’n bed zo zacht we zullen luisteren naar ’t geluid van de regen op ’t golfplaten dak maar misschien is z’n bus wel blijven steken in de modder zoals laatst hoe vind je eigenlijk m’n lippenstift?…

Een alcoholist uit Hindelopen ging dronken, een frietje kopen. Hij gleed uit, onverwacht en belandde in de gracht. Nooit heeft hij zoveel water gezopen.…

Als ik mijn ogen sluit en fluisterend zing lijkt het alsof mijn woorden wegzweven De beslagen ruit waarop ik je naam schrijf houdt de letters vast, heel even Het transparante woord vervaagt als tranen naar benee stromen Een zacht vloeiende rivier Zo vaak, zo stil gevraagd zelfs om het wonder gesméékt ....Was jij maar hier…

Mijn bevroren bloed door ijs'lijke aderen Het grauwe gemeengoed, nauwelijks te benaderen Bleek purper scharlaken verkleurend als een dood kind Slapen terwijl ik moet waken opdat ik de waarheid vind Dagen die wijken voor nachtelijk geweld Droomloze dromen hebben mij uiteindelijk geveld…

Kruip in mijn huid lang geleden afgeworpen ...eigenlijk afgegleden zonder enig geluid Omhul je met mijn vel en voel het levenloze ...misschien dat ik je ooit mijn verhaal vertel…

't Is slordig en ook eigenlijk te gek om zomaar ergens baby's neer te leggen. Daarom is zoetjes aan wel wat te zeggen voor een vaste baby neerlegplek. Zo'n vaste plek is goed te overzien Iets als een 'vondelingenpark' misschien? (...Bureau Jeugdzorg maakt zich grote zorgen over de toename van het aantal vondelingen in Amsterdam.…

Uit de keel van de droom een tjilpen in duizendvoud. De zwerm spreeuwen verzamelt voor de wintertrek. Over geploegde aarde wervelen wolken van letters. De zon gloort en walmt in de brand van het onkruid. Waar de winter toeslaat, vliegt de zwaan zich kalm. Traag kolkend verplaatst zich door de lucht. Hier dringt een ver zwiepen door, als geselt…

Oranje in de aanval tegen roddel, het koningshuis wordt eindelijk assertief. Die kletspraat nemen zij niet meer voor lief: wèg met riooljournalistiek gebroddel! Misschien ontstaan er dit keer geen problemen en hoeven zij géén strafschoppen te nemen.…

Drie eetlepels tranen een snufje verdriet klein beetje woede (maar dat proef je niet) Neem het flesje innerlijke strijd Voeg twee kleine druppels toe Meng het met wat eenzaamheid (wat ik altijd doe) Laat alles zo lang stoven tot je eindelijk iets hebt Iets, om in te geloven (dat is mijn recept)…

Zomaar een kind, die weet wat ze wil. Haar achtste verjaardag, het wordt stil... Daar is het lijstje waarop haar wensen staan Hij pakt het papiertje voorzichtig aan... Betraande oogjes, kijken hoopvol naar hem. Ik huiver van zijn trillende stem als hij zachtjes zegt : "Lieve schat, luister nou even... Ik kan jou je moeder, écht niet…

Goudgele aren Golvend als stille baren Onze oceaan Oneindige grens Overschreden door jaren De toekomst verstaan Azuurblauwe lucht laat mijn gemoed bedaren zie de fletse maan Het pijnlijke licht zal ik moeten ervaren net als jouw heengaan…

Zomaar een vage kennis uit het niets opgedoken toen ik gebroken was, haar handen uitgestoken... Mijn wereld ingestort, het leven voorbij, was daar een vrouw die zich zomaar bekommerde om mij. De wereld ging weer draaien Mijn bestaan kreeg weer zin toen ze fluisterend zei: "Je hebt nu een échte vriendin".…

Fraaie seringen Een herinnering aan jou Het zachtruikend lot…

Zomaar een oude vrouw, knielend aan de oever van de stille rivier waar ik zo graag verkoever. Haar tranen glinsteren, verlicht door de avondzon. Misschien is dit de plek waar alles ooit begon. Ik loop geruisloos door, voel haar intense pijn als ik haar zacht hoor zeggen: "Binnenkort, zullen we weer samen zijn..."…