350 resultaten.
Het geschreven leven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 338 in de stilte
de wonderbaarlijke pracht
van een sterrennacht
vond ik Zijn woorden
vlammend warm
een onuitblusbare kracht
een gloeiend kooltje
aangewakkerd
dwars door de verlorenheid
het geschreven leven
de hoop, de liefde van Hem
over de dood heen gespreid…
Licht voor donkernis
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 708 de ster is een licht
het licht voor donkernis
in een mens
de mens
die duizend dingen dacht
zou willen droomreizen
in een wakende nacht
het hemellichaam
geeft geen valse schijn
wijst naar een kindje klein
dwalende
groeit er de kracht
niet meer alleen
het licht verzacht
zal dagen
van hoop, liefde
en vrede dragen…
Golvende vlinder
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 208 het duinenkind
blijft houden van de zee
de opdringerige meeuwen
vindt parelschelpen
op een verlaten strand
hoort de wind
de vliegende storm
vangt op haar hand
het stuivende zand
het duinenkind danst
op de levenslucht
de schenking van het tij
zonder hersenspinnerij
is enkel blij
-
och
kon ik haar weer zijn
een golvende…
De eik is mijn voorbeeld
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 247 vandaag, ja, vandaag
zal ik de herfst loven
ik heb hem steeds
voor mij uitgeschoven
de kwetsbare vogels
schrijf ik in mijn dagverhaal
laat ze triomferen
met opgetogen veren
en ik deel
wat rode appels
vol zoete korrels en kaneel
niets is mij teveel
vandaag, ja, vandaag
stel ik mezelf de vragen
over de intentie van het leven
antwoorden…
Het lukt even niet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 191 ik zie het water golven
het maanlicht verlicht
een schilderij van troost
bij het verdriet
ik zou iets kunnen
willen schrijven
maar, het lukt even niet
misschien later
ik kan geen zinnen
verzinnen, woorden
die er nog niet zijn
-
thans
kraait weer de haan
begroet deze morgen
de aarde houdt
haar mooiheid niet verborgen
ze…
Echo door het woud
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 217 hoor het bronstgeroep
de imponerende oerbrul
echoënd door het woud
aarzelingen, schuwheid
verdwijnen als de bladeren
op het naakte kreupelhout
geweien treffen elkaar
het leven is sterk
echter met zacht geweld
wordt na een laatste stoot
in het terugtreden
de overwinning verteld…
Het is goed te zijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 263 te zijn aan de zee
waar een bal van vuur
de einder kleurt
zo oprecht en puur
het is goed te zijn
in het verhaal
van de rollende golven
de zeester en het koraal
het is goed te zijn
rond het kasteel
het geknede zand
dat ik met een roze hoedje deel
het is goed te zijn
bij de ontelbare meeuwen
te luisteren naar het
karakteristieke…
Oud van dagen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 173 het stempel van moe
drukt zich als een steen
op de worstelende man
zijn armen strijden
met de wielenstoel
hij rijdt verloren rond
door eindeloze gangen
zonder enig verlangen
gepruttel rond zijn mond
-
kom maar man
dan ik zal je duwen
de benepen ruimte uit
naar de mooiste kamer
ver van de geraniumruit
-
je kent
herkent…
Verliezen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 288 alles sterft
ja, ik weet het wel
de vogel, een bloem
het hart, een mens
mag ik missen…
mag ik huilen…
als kraaien in
zwarte verenjassen
een herfstschreeuw brengen
steeds, steeds dichterbij
mag ik missen…
mag ik huilen…
om toen, toen
die warme dag
dat de koude wind
een huid kwam schuren
en het verliezen
rond het stille sprei…
Echozucht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 184 stil
enkel de echo van een zucht
in een kamer onbeschreven
komt tot leven
in een oogwenk
komen schimmen turen
ze sieren zwart
op witte muren
handen komen grissen
ik wijs ze de deur
dat wat ze komen halen
kan ik nog niet missen
is het een droom
is het werkelijkheid
is het een kwestie van tijd……
Ontvangen...verlangen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 230 vanwaar de maan
haar stralen zendt
blikt mijn oog omhoog
milde prikkels
ik ontvang ze met
een open hand
breng ze op het land
naar een mooie bloem
die de vlinder boezemt
daar waar de zon
de aarde raakt
spreekt het verlangen
blijven woorden
op mijn lippen hangen
ik zal ze bewaren
eens misschien
zal mijn adem ze spellen…
Het gebeurt gewoon
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 280 elke dag wat zwart
maar toch, de bloemen
de merkbare liefde
een pasgeboren kind
het gebeurt gewoon
elke dag een wonder
gebeurtenis tegen het licht
rooskleurig in het floers
ik draai mijn hoofd
naar het levendige
zwevend in de lucht
ik lach en zucht……
Och, zie mij hier staren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 213 hoe diep mijn zucht
langs het vensterraam
morgenzorgen mengen
zich in de schrale lucht
een spoor van zand
leidt naar de hof
een vertrouwde zetel
nodigt als een open hand
och, zie mij hier staren
de verte heeft geen weet
van dat…
hetgeen ik wil bewaren
ik kerf het in de nerven
van een vallend blad
zo is het vastgelegd
de aarde zal…
Voor een natuurkind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 165 ik zag een droomgezicht
het mooiste licht
alsof de einder brandde
het leek zo simpel
maar niets was minder waar
iets van Heiligs was daar
later, ja, later
vertel ik van het water
van de fluister in de wind
dan kwast ik doeken vol
kleurpigmenten
voor een natuurkind…
geaard
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 376 ooit waren er vogels
mijn vader hoorde
vernam het als hoop
als een verwachten
het lied door de dag
ooit waren er bloemen
mijn vader zag
de aaiende vlinder
op het hartje rusten
ik zag zijn lach
ooit was er mei
was er verwondering
om de wulp in de wei
het handje
in een hand gelegd
nu is er leegte
ondanks…
dan heb ik niets…
Er is iets...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 246 de deemster schrijft het verhaal
rust legt zich op een vervlogen dag
tijd waarin alles voorhanden was
maar ook niets
het hart zocht naar iets…
naar het befaamde lied
toewijding van een verenpracht
ik hoorde enkel een kraai
ze scherpte wat in haar nest:
“Blijf jij maar ver van mij vandaan”
straks komt de nacht
zullen de bomen zwijgen…
Mirakel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 227 (liefde is een glas dat kan
breken wanneer men het
slapjes of te stevig vasthoudt)
--Russisch spreekwoord--
wondermooi als de lente
zo noem ik jou
je bent me zo innig
teer soms als een glas
het kristal dat rust
in de palm van mijn hand
breekbaar als de iele
eerste lentebloemen
die ik zou willen plukken
schikken in een siervaas…
vadersnaam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 573 een naam rust in de lente
rozerode bloesemblaadjes
vormen een warme deken
het zaad ontspruit
de aarde wordt weer groen
mijn gedachten zijn nog bij toen
is het al vier weken?
het is alsof de vlinders
langer dan ooit slapen
de bij haar weg niet weet
in een treurig zoemen
zoekt naar de bloemen
haar vleugeltjes verzwaard
ik slinger…
Mijn hart kent, went
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 231 in de stille deemster
fluister ik in woorden
mijn weifel, mijn twijfel
tot een ongeoefend lied
mijn hand penseelt dromen
nachtelijke werkelijkheid
een wonderster, zo mooi
siert mijn gesloten pad
ik ben ik
tot de morgentijd
mijn hart kent
went aan de tegenslagen
hoffelijkheid wint
overwint nonchalance
een hunkering lispelt
langs…
Zoektocht naar de oorsprong
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 590 ik ben op zoek gegaan
naar de diepe wortels
de vertakkingen
aan de stam van een boom
het nest in de groene kruin
ik zocht een oude droom
als een blad
dwarrelde ik wat rond
de wind nam mij mee
liet mij nog niet dalen
ik werd gepakt
door familieverhalen
een prentenboek
bracht mij in een hof
waar grootvaders rozen
kleuren door de hagen…
Ik wist wel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 496 pa,
ik bleef hier
jij ging naar daar
de dood blonk
tekende schaduw
over een bloem
eens zo fleurig, zo mooi
en ik wenste zo zeer
de vruchtbare zon
nog eens de glimlach
een woord van je mond
och, ik wist wel
dat het niet kon..…
Mijn vader wil naar huis
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 349 je wilt
naar de kleuren, geuren
van je vaders bloementuin
er je voeten zetten
ze horen kraken in het grind
je ziet in mij je zus
niet meer je eigen kind
je wilt je jas aan, opstaan
naar huis gaan
maar, het mag niet
de geest mist
het denken struikelt
vervreemding tekent
matheid op je gelaat
dat waar je van hield
zie je het nog…
Zoek mij maar niet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 178 en ik droom mezelf
naar de drijvende wolken
ik wieg wat woorden
in het zicht van het licht
bij de zon is niets verloren
wordt liefde geboren
ik fluit mijn heimwee
naar de vlucht van de vogels
ze kennen het refrein
zoek mij maar niet
ik wil daar wat langer zijn
want daar,
daar voel ik geen pijn…
En och, het lijkt…
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 271 nog eens het kussen opschudden
een zachte aai over zijn wang
jouw stilte in zijn handen leggen
fluisterend welterusten zeggen
slaap maar, toe, slaap maar…
de tijd verstrijkt
en och, het lijkt
dat de donkere nacht
hem naar de morgen zal dragen
wat zou je op dat ogenblik
nog kunnen, durven vragen……
Gedichtendag, trotse dag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 595 de aarde broeide vandaag
letters ontloken
als bloesembomen
verzen werden geschreven
uitgesproken ook
door dichtersmonden
die verwondering vonden
in de universiteit van het leven
kunstige sterren straalden
op open podia
ook muurbloempjes namen deel
lazen op het enge toneel
gedichtendag
emotievol, glimlach
trotse dag…
Stilzwijgen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 190 ik dwaalde
door het januariwoud
al liet de winter zich
nog niet zien
het was er koud
de wind speelde er
met het mistkleed
een markant breiseltje
van spinnendraden
rustte er op het oude hout
wat spelende reeën
zo heel dichtbij
zielenrust van binnen
stil jaargetij
waarvan ik toch wel houd…
Mens op de grens
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 255 als uw gedachten gaan zwerven
woorden als sneeuwvlokken smelten
onbereikbaar de wereld in wazen
u tracht om helder te zijn
doch uw ogen verschralen
achter groezelige brillenglazen
o wens…
mochten dan daar in de stilte
onze harten elkaar aanraken
nog even ver van die andere grens
in dat ogenblik, een beetje voelen
vasthouden aan…
Kind van de wind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 242 het is stil
zo stil
enkel de wind
zachtjes maar
de wind is er altijd
draait rond en rond
wuift door het riet
wiegt een lied
op meeuwenvleugels
in het verheven blauw
o, als ik iets kon wensen
dan werd ik het kind
kind van de wind
en ik wist wel
ja, ik wist wel
waar ik waaien zou…
* dagboeknotitie…
Dichter dan...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 283 hij veert op die nacht
het zijn weer de dromen
hij kent ze als zijn broekzak
och, waren ze te schrijven…
de ochtend, de uren
een merel kraakt een tak
bladgoud ritselt
o, laat nog even die stilte blijven
vruchten smaken zoet
op brosse beschuiten
thee dampt geurig warm
ademwolkjes tekenen het glas
hij veert op, schuchter nog
zijn hand…
Ik zou het moeten weten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 201 ik zag een vuurgloed
over het koperblad
het streelde mijn emoties
de tranen die ik had
geuren roken minder rot
van dat wat sterft
het is het jaargetij
de herfst
die weemoed
in de aarde kerft
en och
ik zou het moeten weten
in een ritsel
van de stille nacht
onder de sprei van dauw
daar is het
waar nieuw leven wacht…