Netgedichten

netgedicht (nr. 53.136):

Oud van dagen

het stempel van moe
drukt zich als een steen
op de worstelende man

zijn armen strijden
met de wielenstoel
hij rijdt verloren rond

door eindeloze gangen
zonder enig verlangen
gepruttel rond zijn mond

-

kom maar man
dan ik zal je duwen
de benepen ruimte uit
naar de mooiste kamer
ver van de geraniumruit

-

je kent
herkent niet meer
de wijzers van kostbaarheid
de tijd

jij rijdt
steeds een stukje
achteruit…

... Dag van de ouderen ...

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 1 oktober 2014

voorjaarsvlinder

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

emoties

actualiteit

4.0 met 4 stemmen

172

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Guy Aarts
Datum:: 14 oktober 2014; Schitterend van empathie, mooi dichterlijk verwoord.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 2 oktober 2014; rakend mooi neergezet deze strijd met de tijd

Naam:: geeraardt
Datum:: 1 oktober 2014; een trieste ouderdom geschetst, gelukkig zijn er ook gelukkiger ouderen...

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 1 oktober 2014; Een echt vijfsterren gedicht, Hilly.
´Je kent, herkent niet meer de tijd´ - wat een mooie samenvatting van het wegglijden in de ouderdom.

Naam:: wietenswuiten
Datum:: 1 oktober 2014; zeer herkenbaar dit oud-zijn-vandaag. rust-huizen op weg naar de laatste rust. knap geschreven.

Geef je reactie op deze inzending: