vadersnaam
een naam rust in de lente
rozerode bloesemblaadjes
vormen een warme deken
het zaad ontspruit
de aarde wordt weer groen
mijn gedachten zijn nog bij toen
is het al vier weken?
het is alsof de vlinders
langer dan ooit slapen
de bij haar weg niet weet
in een treurig zoemen
zoekt naar de bloemen
haar vleugeltjes verzwaard
ik slinger me nog
als een meander door de tijd
met de stroming mee
een naam rust in de zon
dierbaar wiegt de wind
een laatste groet op een lint
Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 13 april 2014
Geplaatst in de categorie: afscheid