350 resultaten.
Morgen, ja misschien morgen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 394 er was een begroeting
van een mens onderweg
opgaand in de wind
in een opkomende nevel
ik ken zijn gedachten
de eenzaamheid
van gestorven zwaluwen
in een verloren zomer
dat wat er rest van de dromer...
langzaam sterft zijn silhouet
tot een stipje aan het einde van de allee
morgen, ja, misschien morgen
wandel ik nog eens met hem…
O wintersschilderij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 388 laat mij genieten
van de ijskristallen
op de wuivende takken
van de bekoorlijke gestalte
de wandel van mijn lief
in het feeërieke landschap
het wijsje van de wind
melodietje in het vroege uur
wanneer de velden nog dromen
plots wakkergeschud
door het kraa-kraa-kraa
van zwarte vleugeljassen
in slingerende takkenbomen
warmhartig…
Gedachten schikken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 384 ik houd zo van de stilte
het ruisen van de wind
langs het blad dat zachtjes
bijna onmerkbaar trilt
de sereniteit
die mij raakt, maakt
dat ik mij moet bezinnen
mijn gedachten schik
toekom aan mijn eigen
de vertrouwde ik
ik houd zo van de rust
in de geboren morgen
wanneer alles onaangeroerd
voorzichtig adem haalt
de pracht
na de…
Wat was en is
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 382 beheerst
althans zo leek het
bewoog zich mijn leven
het afgelopen jaar
bagage onvolmaakt
nog onaangeroerd
stond al maanden klaar
om de hoek wachtte
de bedaarde boemel
op een tweevoudig spoor
het was tijd
ik moest instappen
maar voor ik het wist
reed hij alweer door
-
maar nu…
opnieuw waag ik de tocht
druk mijn neus wat…
Zeg me..
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 379 waren het zomaar woorden
die ik uit sympathie schreef
was het een dwaling
van mijn eenvoud
niets meer dan de gedachte
van een gelijkgestemdheid
was het de schreeuw
van een eenzelvige pauw
die in zijn pracht van veren
enkel regen naar me riep
~
ik maak me geen illusie
de juiste toon te treffen
zeg me,
raak ik de sterrenglans…
geaard
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 376 ooit waren er vogels
mijn vader hoorde
vernam het als hoop
als een verwachten
het lied door de dag
ooit waren er bloemen
mijn vader zag
de aaiende vlinder
op het hartje rusten
ik zag zijn lach
ooit was er mei
was er verwondering
om de wulp in de wei
het handje
in een hand gelegd
nu is er leegte
ondanks…
dan heb ik niets…
Een verlangen voor dit kind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 375 ( voor Yaël )
in mijn gevouwen handen
leg ik de woorden neer
een verlangen voor dit kind
zo frêle nog, ontvankelijk teer
dat het in Gods toewijding
beschut mag groeien
dartelend, vrij als de wind
toch als een faire bloem mag bloeien
Zijn hand telkens mag vinden
in het gedruis, de doolhof
die richting mag kiezen
vol spirit, brengend…
Onvindbaar, dichtbij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 373 woorden,
ik schrijf ze van uit mijn dichtershart
vaak komen ze uit de diepte
gelijk de nerven, geponst
in een bloem of bomenblad
woorden,
van een opgewekte dromer
soms weemoedig op zoek
naar nog net dát streepje licht
in een voorbijgaande zomer
woorden,
ontstaan langs het bramenpad
waar een witte dwarrelvlinder
in zwoelheid, en nectarminnend…
Wens
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 371 och, kon ik spelen
spelen op een klarinet
het hardhout warm
rustend in mijn hand
mijn adem trillend
zangerig langs het riet
och, kon ik spelen
spelen op een klarinet
gelijk een goudvink
zijn toonverhoging
aan het einde van
een liedje zet
och, kon ik spelen
spelen op een klarinet
ik kan enkel klanken
laten dansen uit mijn pen…
Grazige weide
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 371 een fraai veld vol gras
wat kruiden op het menu
rasechte schrokop…
Dans Du Libel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 367 regenton stroomt vol
de hemel traant een gordijn
van treurigheid neer
doch, wolkeloos klinkt
een concert van klavieren
beeldig uitgevoerd
klanken van vreugde
smelten in melancholie
een pracht melodie
er danst een libel
een kunstig bloemenballet
rond lila kleuren
landend op de steel
wiegen op een meesterstuk
vleugels van geluk…
Eén zwaluw kan me raken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 360 ze trokken weg de vogels
toen… in de herfst
vliegensvlug waren ze weg
voor ik er erg in had
kennen ze mijn missen
weten ze wel
dat ik in de lentenacht
naar ze op de uitkijk zal staan…
zien ze mijn vreugdetraan
wanneer ik hun vleugels hoor
de zachte slagen ruisend
door het morgenblauw…
mijn verlangen zo groot
reikt naar het leven…
Woorden voor een kind
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 356 gedreven door het water
schrijf ik een herinnering
voor een kind, voor later
zodat het dan kan lezen
dat de aarde zoveel liefde
in zich wil dragen
wanneer het leven stokt
er even geen antwoord is
op tal van vragen
ik verhaal het weidse landschap
waar de koe haar kalf beschermt
hoe eksters er grasdansen
in een grote vriendenkring
wachtend…
Het hart traant
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 356 even, nog
toch…
woorden
werden niet uitgesproken
jij weet iets
wat ik niet weet
er schuilt een onzuivere klank
een scherpte in een groet
wanneer ik je ontmoet
even, nog
och…
ik laat het niet meer toe
in mijn gedachten
teken stilte
in mijn nachten
en wacht maar af……
Doen denken in een luister
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 354 ik vlocht herinneringen
in woorden
zocht een bron
zonder erin te verdrinken
ik zag dat de zon zich keerde
naar de verlatenheid
een glans
tekende zich een lange tijd
op een kerkraam
hoe kleurig toch weerkaatste dat glas
en ik voelde en wist
dat dit liefde was
een missen
is niet uit te wissen
gedachten zullen in strofes…
Ik hoorde klanken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 349 zoals het koele water
wiegt langs het riet
op een warme zonnige dag
woorden waarin het gevoel
het diepste, kostbaarste
van de mens lag verscholen
rondom statige gewelven
bleef het gesproken verlangen
in een echo voor even hangen
treffend als de adem
een streling langs stoelen
met zintuigen te voelen
een kunstige omarming
door…
Mijn vader wil naar huis
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 349 je wilt
naar de kleuren, geuren
van je vaders bloementuin
er je voeten zetten
ze horen kraken in het grind
je ziet in mij je zus
niet meer je eigen kind
je wilt je jas aan, opstaan
naar huis gaan
maar, het mag niet
de geest mist
het denken struikelt
vervreemding tekent
matheid op je gelaat
dat waar je van hield
zie je het nog…
Ik droom de dag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 345 lenteochtend, zo sluimerig mooi
toon je het stille weidelandschap
enkel een kievit is mijn metgezel
het verenkuifje maakt een dribbelpas
rond een kuiltje in het akkergras
roept zijn eigen naam
kiewiet, kiewiet, kiewiet
mijn mond blaast kringelwolkjes
door het zuivere koude ademen
ik droom de dag alvast naar mij toe
er ligt een…
Het komt goed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 345 een regendeken legt zich
over de lege straten
van een slapende stad
kiltedruppels raken
een smaak van verlaten
pijnigen een hart
stilte schrijft zich
in vergeten gedachten
zoekt een openheid
-
zonlicht komt, ontluikt
wekt een verwachten
het is nog zomertijd
de dichter wikt, schikt
verzen tot een bloemlezing
een bundel vol…
Zoals jij...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 342 de zee
ik zag haar huilen
in zilvertranen
drijvend naar de kust
zover van de einder
zoekt zij naar rust
zoals jij…
die tussen grijs geglinster
naar witte zeilen zoekt
zweefvogels in wolkenstrepen
naar de verbinding
van eens en ooit
in een zeker weten
van niet meer
nooit…
(Voor Liesbeth)…
Pluizenbollen pret
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 340 ik blaas wensen door
pluizige parapluutjes
zaad danst op aarde…
Het geschreven leven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 336 in de stilte
de wonderbaarlijke pracht
van een sterrennacht
vond ik Zijn woorden
vlammend warm
een onuitblusbare kracht
een gloeiend kooltje
aangewakkerd
dwars door de verlorenheid
het geschreven leven
de hoop, de liefde van Hem
over de dood heen gespreid…
Trieste oude man
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 333 uw wandeling in het winterlicht
ik kan er niet omheen
de triestheid raakt me
gaat me door merg en been
een zilveren weerschijn
zie ik op uw haardos landen
het spreken van de jaren
plooit zich op nijvere handen
rond schuifeltraagheid
de diep gebogen rug
uitzien naar is er niet
komt niet meer terug
uw oude jas hangt zwaar
doordrenkt…
Een grote stap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 332 het beeld spreekt
geeft inzicht
prest tot overdenken
verder te gaan
een grote stap
niet meer stilstaan
er is immers nog
de open mond, verbazing
ja, de bevlogenheid
naar levensechte dromen
de schoonheid onderweg
symbolen van licht
dat zelfs in donkerte
tot helderheid kan komen…
De kunst van muziek en lyriek
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 329 ogen lezen het muziekblad
vingers raken de toetsen
de musicus verlaat zich
in een lentesymfonie
een gevoel van perfectie
en intense harmonie
tonen treffen het hart
in een verademing
speel maar, speel
een zachtmoedige wijs
verpoos, bloos
droom jezelf een paradijs
waar nachtegalen
in meidoorns zingen
zo hun Meester
het eens had bedoeld…
Nachtvlinderen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 327 die ene zin
hij moest nog komen…
mijn pen wacht
in trillende handen
op dat wat maalt
de woordendans
die rondjes draait
als een nachtvlinder
bevangen, speels
in de weerkaatsing
van het lichtjesheelal
zo zoetjesaan
zal er een strofe ontstaan
in het vers dat
tot leven dreigt te komen
leg ik een vergeten
het niet meer willen…
Aandachtig
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 323 kerst voelt dit jaar
broos en ongewoon
zo heimelijk
zweeft er ongerief rond
met afstand en
een verkapte mond
met reine handen
bestuur ik een wagen
manoeuvreer ik me
langs vakken
‘Kom’ zeg ik tegen mezelf
‘Laat de moed niet zakken’
het feest van licht
omringt mij overal
de wenskaarten aan het lint
met soms een geschreven…
Ja toch
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 322 ik weet het nog, hoe uw hand
de goudvissen in de vijver bracht
het tere vogeltje verzorgde
een warm nest gaf voor de nacht
hoe uw ogen lente lachten
zo kostelijk konden dromen
bij de kleinste ontluikende knoppen
van de welige vruchtbomen
ja toch
ik weet het nog, dat u de paarse velden
de zilverstammen van de berk aanbad
het veen,…
Als de dichter ontwaakt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 321 als warmte het hart verlicht
de geest zijn heugelijke ronden danst
de pauwenveer op het bed betoverend glanst
dan schrijft de poëet zijn lentedicht
bloesemzinnen schakeren
bij het ontwaken de dageraad
schetsen de hemel in goudbrokaat
een weerschijn laat de aarde floreren
de pauw waaiert haar kleuren rond
als een weelderige vlag
de dichter…
Ruggensteun
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 321 tussen mensen die razen
stormen en dazen
wacht een schouder
een wereld vol geduld
het is thuiskomen
langs het kleurenpad
in een warm bad
vol confettidromen
duizendvoudig jij
toewijding door elk getij
mijn delende kracht
beminnelijk gebracht…