Netgedichten

netgedicht (nr. 55.461):

Eén zwaluw kan me raken

ze trokken weg de vogels
toen… in de herfst
vliegensvlug waren ze weg
voor ik er erg in had

kennen ze mijn missen
weten ze wel
dat ik in de lentenacht
naar ze op de uitkijk zal staan…

zien ze mijn vreugdetraan
wanneer ik hun vleugels hoor
de zachte slagen ruisend
door het morgenblauw…

mijn verlangen zo groot
reikt naar het leven
naar de kleine verenpracht
waar jij ook ooit zo van genoot

één zwaluw kan me raken
weet op een draadje
boven de wei
zomer voor mij te maken

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 3 mei 2015

voorjaarsvlinder

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

emoties

natuur

3.5 met 4 stemmen

465

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Hanneke van Almelo, 9 jaar geleden

Proficiat, Hilly, met de gedicht-van-de-maand-verkiezing op de prachtige fotosite van de Hoogeboompjes! Gevoelig geschreven gedicht; geen wonder dat het gekozen werd.

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Eén zwaluw zorgt voor prachtige woorden in dit mooie gedicht. Graag gelezen, Hilly.

geeraardt , 10 jaar geleden

Mooi hoe de natuur,dit keer in de gedaante van een vogel, je kan raken.

Alexander Peters, 10 jaar geleden

Prachtig. Met één vogel weet je mij te raken.

kerima ellouise, 10 jaar geleden

mooi hoe jij jouw verlangen laat ruisen door een vleugelslag!

Geef je reactie op deze inzending: