Trieste oude man

uw wandeling in het winterlicht
ik kan er niet omheen
de triestheid raakt me
gaat me door merg en been

een zilveren weerschijn
zie ik op uw haardos landen
het spreken van de jaren
plooit zich op nijvere handen

rond schuifeltraagheid
de diep gebogen rug
uitzien naar is er niet
komt niet meer terug

uw oude jas hangt zwaar
doordrenkt van regenwater
ik vraag me af:
is dit nu later?

de frisse wind steekt op
een zwerfblad trilt
u keert terug
eenzaam en verstild

het mist in mij
tal van woorden
zoveel had ik willen zeggen
het bleven zwijgende akkoorden

... Mijn bijdrage voor de 17e Willem Wilmink dichtwedstrijd 2013 ...

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 18 maart 2013

voorjaarsvlinderhotmail.com

Biografie van deze schrijver

emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 332