973 resultaten.
2 april
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 139 dat er ooit nog eens tijden zouden komen
waarin verpleegsters, schoonmaaksters en caissières
belangrijker zijn dan
allerlei soorten managers, aandeelhouders en
grootverdieners…
perifeer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 aan het voeteneind van de dag
waar het lichtelijk ontbreekt
aan licht dat verblindt
dat brandt en verbleekt
op de grens tussen
weinig en dun
tussen nog even blijven en
voorgoed gaan
aan de rand van de stad
wacht het grind
van de laatste bomenlaan…
Julia
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 je straalt als verre ogenschijn
bij onsterfelijke maan
jouw ochtendlicht trekt in een
zweem aan de nacht voorbij
o, glinsterende ster
lig tegen mij aan
ademvocht doorstroomt mijn aderen
hemels lichaam, blijf dicht bij mij…
limiet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 hoe lang geleden kan een afstand heten
wanneer je dichtbij bent om
tegenwoordig te zijn van geest
noem het glas halfvol,
de rest is verbeelding
als je maar lang genoeg wacht,
wordt alles van steen
zelfs wilsbekwaamheid verandert in
gedurig vergeten
wist je dat glas eigenlijk vloeibaar is?
-hoewel doorzichtig
dan is de verte een…
continuïteit
netgedicht
4.0 met 66 stemmen 473 wat nog ontbreekt is een toekomst
van onbesproken gedrag
alsof niemand het er ooit over heeft gehad;
dat verleden voldoorleefde
zonder trendbreuk, verankerd in rots,
in gesteente van fluwelen bergen
de vraag waar gedachten blijven
als we het denken verleerd zijn
het kennisnemen, zich onthouden van
het voortijdig nalaten
en dit alles…
tegendraad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 138 telkens als ik baanbreek
en zwaarwegend aanwezig ben
weifel ik willens en wetens
zonder weerga
wederkerend op het gebaande pad
maar als ik wegen baan
weegt niets op
tegen het weven
van mijn dwarse draden…
Terugschalen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 89 er gaan geluiden over de pijngrens
door de wanden van het gehoor
zij verdrijven de afwezigheid
naar ruimten die ik luid doorboor
laat mij wild zijn in het bos
overgeleverd aan naakte aarde
geur van mos en verschraald bier
aan kaalzucht zonder eigenwaarde
proevend van schroeihuiden
opgezwollen in poriën van vlees
uit achterbuurt en bielzentuin…
Bakerkamer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 in geveinsde doofheid van de muren weerklinkt gefluister
in kraken van de trap en piepen van de deur, als geratel van ketenen
in de zwartheid van een gewatteerde nacht
tot hier moet mijn schaduw hebben gereikt, onwetend
van annexatie, van wrikkende, schurende tijd
tot hier, in de kamer waar ik het lot van jeugd volbracht
ik zie flakkerende…
Later is morgen geleden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 176 adem de wolkenhemel
vatbaar voor langer verblijf
hangende het verleden
is er nog een rimpel in
volkomenheid, een ader
met vloeibare twijfel
of we niet in herhaling vallen
weer opstaan en verpozen
ons van geen kwaad weten
kunnen we nog eenmaal
onze gangen herroepen
de rivier verleggen
en de stoflaag herlezen
zonder blijk van wijken…
Gebladerte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 In ‘t volle middaguur
werpt een verwaaide boom
schaduw en licht op mijn muur.
Schouwspel van een almachtige zon,
speels licht in een dwarrelend mozaïek,
zo dichtbij en toch uit oneindig verre bron.…
Nazaten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 Het is het licht van het leven,
in het volle aangezicht,
voorbij de alledaagse pijn.
De fakkel door willen geven,
ook al dooft het licht,
om geen doodlopende weg te zijn.…
Art. 461 WvS
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 alle voetstappen smoren terstond
een bord verzoekt niet te betreden
in het broekland van zompige grond
met roestbruine aderen doorsneden
pluizige pluimen deinen op de maat
wuiven zinloze gedachten voorbij
een lepelaar die op stelten staat
wakend in vlagen van dagdromerij
hier eindigt het land, is wat ik je zeg
nu kan niemand nog ergens…
Stuifzand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 ik ben neergedaald op een open plek
te midden van zwijgende stenen zuilen
het gewone lijkt daarmee bijzonder gek
en het lachen staat mij nader dan huilen
ik ben opgesloten in een bakstenen gedicht
om te rijpen in een kluis van jaargangen
totdat ik mij weer zelfverzekerd opricht
zonder weet van gemis of verlangen
ik ben omwonden met verstikkende…
Vespers
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Soms vraag ik me af
of goed en kwaad wel bestaan,
of de dingen niet gaan,
zoals ze gaan,
of waarheid niet van verontwaardiging komt,
of gewoon eigen gewin.
Net zoals de cirkel van tijd
geen einde kent,
of begin,
net zomin.…
Golfslag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 op een onvoorziene ochtend zal ouderdom
zich aandienen, gulzig als onverzadigde polymeren,
het kind in mij hecht zich nu nog aan het weinige
omdat het nog niet alles gewogen heeft,
voor reflectie is geen tijd, dat komt later wel
als de schimmen uit hun verdrinking opveren,
ik heb een soort voorbedachte haast, want
herinnering is het weinige dat…
Nulmeting
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 ik twijfel aan de rede
het nut van verstand
bestaat wel het verleden
als sporen in los zand
ik twijfel aan de ziel
aan de passie van het hart
de weekheid van mijn achilleshiel
onbestemd als smart
ik heb me aan gedachten bezat
ooit kom ik weer bij zinnen
in de haven van een schervenloze stad
ik moet bij het begin beginnen…
Stroomgebied
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 450 voorbij de datumgrens
in de lage tonen van de rivier
worden dagen korter
fladdert een verwaaide wens
nog eenmaal buitendijks te gaan
haar verkalkte aderen
vertrekken geen spier
verzanden in kribbige oevers
waar dammen naderen
en overlaten in lot berusten
weeën van waterstand
kabbelen tegen het plankier
schuren in hun verval
door tamelijk…
Laag bij de grond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 zelfs water stroomt neerwaarts
zoekt raakvlakken met mythe
dit gegeven is onafwendbaar
min of meer binnensmonds verzwegen
natuurwetten beuken hard, wat zeg ik, keihard
geen zweem van vergeving in stoffelijk zacht
zelfs kinderlijk verlangen is in schemer gedompeld
in grensgebied van uitersten
wat blijkt?
handen spitten in kruimig krijt…
Ommekeer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 op een dag vallen mythes om
groeien dromen aan bomen
hoewel ik beter zou moeten weten
alleen koppigheid is bestand
tegen gebeitelde argumenten
die pijnlijk uit poriën zweten
ik ontwijk de wroeging
kies het luchtruim
om vooral niet nabij te zijn
en daarginds, zo ver in grootheid
op de datumgrens van gisteren
lijken alle zeeën klein…
Blindzicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 op een gebroken dag
gaan vezels wringen,
zullen doornen
cellen binnendringen
dan laten hersenstormen
buitenlucht schrijnen
tot binnenbranden,
netwerken ontknopen
tot wankele periferie,
maanden indikken
tot sterfminuten
dan klopt het hart
met gestokte pas,
vlijmt een scheiding
in haarloos glas
dan is het wachten
op luwte van het…
Arzebia
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 in het deinen van de ochtendziel
in wiegende schaduwen
in slome jazz van dik bloed
wil ik tralies van twijfel ontlopen,
giftige kreeften, vale sluiers van onmoed
een eiland zonder randen lijkt me wel wat
schemerend in eindeloos blauw
zoals alleen een hemel of zee diep kan zijn
zoals stoffige landkaarten in de geest;
daarop lijken alle vergeelde…
Ammoniet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 dit duurt nog voort, deze lijn
de cyclus, de spiraal
van adem en herhaling
zolang het weke weefsel
zich haastig versteent
tot fossiel met vlakke facetten
de verse stilte moet nog verkalken
avondlicht moet nog doven
we moeten ons verliezen, onwrikbaar
vergruizen, langs bospaden en
melkwegen verdwalen, thuiskomen
bij nacht, roerloos verstillen…
A capella
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 altijd hetzelfde liedje
de belichaming van leegte
zoals ondergaande zon
aan de randen van sneeuwval
met van die roze luchten
die neigen naar okerkleurig
ons werd verzocht
vertrouwelijk te houden
niet te zingen tijdens de hoogmis
want stel je voor
het scherm op zwart
cyberaanval, een refrein, couplet
ik liep weer in een hinderlaag…
struikeldicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 het later van vroeger
ontbeert een toekomst
aan de som van druppels
ontbreekt het water
er bestaat geen bos meer
zonder kettingzaag
het gedicht is kaal
eeuwig is alleen de dood
ongerijmd als gemorste koffie
bij ontrafeld brood
sommige winters verlangen
naar een zomerjurk
elke betekenis draagt een
steen om de nek
elk woord…
rode lijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 als ik naar de horizon kijk
en alras mijn ogen sluit
dan zie ik een rode lijn
ver voor de einder uit
in stilte met beide ogen dicht
komt mijn landschap tot bedaren
en zijn uiterste polen gelijkgericht
bij wijze van spreken, als het ware
hoor ik daar in de verte een stem?
is het degene die ik altijd zocht?
zou het kunnen dat ik het zelf…
klapwieken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 zoals een weiland plotseling stilhoudt
in een voorbijgaande trein
vogelvrij, hersenspinsels
die zowel wolkenloos als lucht zijn
of een ongeplande aankomst
een harde noot om te kraken
door te dringen tot randmeren
een voorbode van verleden jaar
soms heb je een hamer nodig om bij
het zachte vruchtvlees te geraken
voorbij bestemming…
jutten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het is een bewogen dag
vleesdoorweven tot in de uithoeken
niets is nodig en alles onvermijdelijk
stranden rijgen wrakhout aan het einde van hun zee
rusteloos?
ja, tot haar schuimkop definitief achter tralies zit
en dan moet de avond nog vallen…
hartlogaritme
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 wiskunde kan berekenen
wat het hart behappen kan
of het opgewonden is tot een natuurlijk getal,
cijfermatig getergd, opgepoetst met boenwas
hoe de mogelijkheden liggen
in termen van kansverdeling met onbekende parameter
alles is mogelijk, zelfs de limiet van het onbereikbare,
de buigkromme van de hyperbool
tot het hart valt in het gat…
evenbeeld
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 95 vanavond staat het evenbeeld aan de hemel,
helder maar verzwegen
het drijft met wolkenvelden mee op een marmeren
maanmeer en onderkoelt het oog met ijskristallen
even is er herkenning maar het moment lijkt
met zachte bries mee te zweven
niemand weet dat in dit maagdelijk schoon
de maan van haar zielekind is bevallen…
eerlijk delen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 108 laten we elkaar halverwege ontmoeten
ergens ten langen leste
zullen we de zee verdelen in eb en vloed
of de toekomst in ervoor en erna, in vader en moeder
of het midden in links en rechts van
de halve waarheid, de halve Nederlander, de halve kansen…