Golfslag

op een onvoorziene ochtend zal ouderdom
zich aandienen, gulzig als onverzadigde polymeren,
het kind in mij hecht zich nu nog aan het weinige
omdat het nog niet alles gewogen heeft,
voor reflectie is geen tijd, dat komt later wel
als de schimmen uit hun verdrinking opveren,
ik heb een soort voorbedachte haast, want
herinnering is het weinige dat tijd prijsgeeft

in mijn deining van ondrinkbare gedachten
verdwijnt de einder van het noorderlicht,
geen water kan de dorst lessen van kelen
uit droogte geboren en voor dood bestemd,
vreugde is van korte duur, in zielenpijn zie ik
de vage contouren van een bekend gezicht,
mijn wegen zijn verstopt, zonder doorkomen,
was alleen mijn verre kindzijn ongeremd?

mijn schepen zijn nu vertrokken,
ik slaapwandel,
met de zon van het noorden,
ik wentel in getij,
ik wankel, het voelt als een banneling
op weg naar perifere oorden

kind ouderdom

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 137