struikeldicht
het later van vroeger
ontbeert een toekomst
aan de som van druppels
ontbreekt het water
er bestaat geen bos meer
zonder kettingzaag
het gedicht is kaal
eeuwig is alleen de dood
ongerijmd als gemorste koffie
bij ontrafeld brood
sommige winters verlangen
naar een zomerjurk
elke betekenis draagt een
steen om de nek
elk woord dicht gaten
in de muur
ongestoffeerd als klanken
op papier
bezield door mankement
om te struikelen
over het begriploze
onbegrepene
Geplaatst in de categorie: algemeen