inloggen

Alle inzendingen van Irmlinda de Vries

305 resultaten.

Sorteren op:

Deze wereld, dit kruis

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 313
Op het breekpunt van Oost naar West, op de luchtbrug van Noord naar Zuid, leg ik de dag aan een reusachtige razernij Een colonne schuinsmarcheerders trekt aan het wakend oog voorbij Strijdbaar als zij zijn, maar niet te benijden, als berijders van de Dood Oorlog betekent: brood op de plank..? Waar de linker en rechter hand zijn genageld…

Door de trechters van de tijd

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 581
Jou heb ik mijn geheim gedeeld de serafijn in jouw oog geschreven Van vrolijke tovernachten tot de witte sterren in een zee van ultramarijn waar we samen urenlang in dwaalden Soms is er nog dat verlangen naar de oude Linde waaronder ik jou mijn woord heb gegeven en waar het licht teder om je bruine haar sluierde langs vonkende ogen…

Er sterft een droom...

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 274
Broos ligt het hart in harde woorden gebet Het oog breekt het blinde licht tussen twee schaduwende gestalten Dan, wanneer de spanning uiteenspat zwijgt de ruimte de stilte dood Er sterft een droom... een toekomst samen, nogmaals in de handen van deze tere geest Al wat leefde tussen hen is vermomming Is de gedeelde discrepantie Een vacuüm…

Des dichters spiegeling

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 242
De dichter laat zijn wonden lezen Zijn boosheid, zijn tranen maar ook zijn humor en zijn lach “ Voedt mij met magie “, roept de lezer hongerig, “ Bevestig mij in mijn bestaan en in alles wat ik met eigen ogen zag! ” “ Ik ledig mijn en jouw nood “, schrijft de dichter, “ door mijn angst voor de dood te bezweren met wijze woorden “…

Ad mortem festinamus

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 969
Verdien de stilte, die als de nacht - als een zwart zijden mantel - schrijdend en schreiend over het eigen graf neerstrijkt De doden hebben ogen in lichtjaren met de halo van een hangende hemel in een zwevende hel Verjaag er ongenode gasten die de einder zoeken en daar hun polsen leegschudden verveeld de kelk des doods half leeg…

Edith en de Kierewiet

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 233
Hij was wat praatziek en verward van huis en haard verstoken Zijn situatie was zo slecht, benard Zijn vreemde geest gebroken Men noemde hem de Kierewiet wild, onaangepast, oneven Men gunde hem zelfs geen krediet en stond hem naar het leven Zijn kapsel leek op wuivend riet en rafelig zijn outfit Hij verlangde naar een leuke griet zoals…

Hier liegt de droom zo kleurloos

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 340
Ik ben de angel het pijnlijke (ge)weten het blinde oog dat traant Ik ben de hitte de dans op de vulkaan het abracadabra op oude stenen Ik ben de dorst in een zee van zout water wat het rechte krom buigt * * * Toen ik nog kind was wist ik alles beter Ik was vriendjes met de Zon en de ether Alle dingen waren één * *…

Jij bent wat de heerser van het universum vermag

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 325
Zinderend noemt men de liefde, groots, waarbij ik mij als een eenzame satelliet - in een verre schemerzone - aan de hemel hecht Slechts een komeet of een monoliet, doorklieft een schijnbaar leeg heelal dat ontstaat of valt, roteert en knalt uit ‘s Mysteries schoot Hier heb ik jou gezocht, gesmeekt om Venus’ grote gunst nog liever dan dat…

Nachtzijde

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 288
Nu sterren loom hun licht ontsteken de maan zich langzaam wassen laat herkauw ik stof uit stenen breukvlak waarop het denken krassen maakt De droom is levensboek en spiegel Het bed herbergt een duister lot Waar slaap mijn starre wanen pelt een weg baant naar een verre God Verloren in de grot der blinden gemaakt door Hypnos’ beeldfabriek…

De stichter van het Noodlot

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 273
(De vertwijfeling van de mens) Ik ben de tijd met strakke wijzers de balk die rechte ruggen knakt de staar die aan Uw ogen vreet Ik ben het kapotte oorlogskind het wondvocht dat blijft druipen Ik ben het zijspoor in Uw denken Zo heb ik U als mens verwacht Zo hebt Gij mij als een God gedacht Ik breek ijzer met ijzer ontvlam vuur met…

Op een huid van Indisch goud

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 318
Woorden hagelen een witte waas over het doodgeboren kind, lang geleden Moeder borduurt - half blind – haar littekens, op een huid van Indisch goud Vader bouwt zijn onzichtbare Bersiap met een ondoordringbaar doodzwijgen Hij drinkt zijn verdriet van harde tranen verslikt zich en barst Hun oudste dochter is reeds het huis ontvlucht Bekleed…

In het hart van de zwarte roos

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 309
Haar stem donkert de kamer, de herinnering De tijd knarst zijn tanden, bijt zich stuk op een tapijt van vlees Het vlammend oog, het haardvuur en weer die herinnering... * Er was een harde hand des levens Een hartslag van ongenade Een levend mes op de keel Er was pure reddeloosheid in de maak voor Broertje Dood Jong gestorven…

Innig kus ik de droom

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 305
Innig kus ik de droom en niet de man Kan ik dan wel houden van…? Lief ik het hart van een fantoom die mijn hemel schiep? Wie was jij, mijn lief naast wie ik sliep? Drapeer jouw lover als een schijn op beide slapen waartussen ik mij heb verliefd Geef mij de tijd om te ontwaken Heeft jouw beeld mij nu verlaten? Dan -lieverd- wees…

Tegen de richting van de wijzers in

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 179
Verveeld en balorig had de mens geen oren naar het verstrijken van de tijd Door rap te timen kon hij zich bewegen tegen de richting van de wijzers in Met plus en plus dacht hij de strijd te winnen maar raakte verder in de min Als om de aardas tolden en holden zijn gedachten met hem mee op een been hinkend Tot overmaat van ramp…

Een huid van zilverschoon

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 281
Ik sta wakker in mijn kamer en kijk flux de wereld rond Daar waar ooit mijn schaduw stond ligt een worp aan scherpe messen Het is enigszins na zessen als de liefde zich ontkurkt Trouwe dienaar der beminden die zich openhartig schurkt langs een huid van zilverschoon kriebelen vonken sensueler Zinnenstrelend in het donker waar de…

Ineengevlochten zielen

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 384
Je slaat je hartenklop als vrolijke fonteinen sinds de val zijn einde brak Ik omgeef je met een aura van warme licht wat schijnt in toverogen die verblijden Dan leg ik jouw hand op mijn boezem in een roes van openlijk en vrijelijk de zinnen strelen wanneer we de liefde met tomeloze energie bespelen We kijken elkaar de kunst af van…

Monet à la minute

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 312
(Een dichterlijke impressie van een meesterschilder) Kruislings kleuren de lelies luchtig op het stille water De zon, het oog van Apollo, doorklieft de atmosfeer en licht het hoofd in een eeuwig later Kroon en loof vleien zich tinten groen en mijmeren stilletjes voor zich uit De geur van kamperfoelie spreidt zijn nevels over een pittoreske…

Wie zoet is krijgt lekkers..?

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.447
Vier carnaval met dronken bek in optocht naast een andere “ gek “ De paashaas die een geintje flikt als kindlief weer een eitje tikt en pinkstervuur dat nauwelijks brandt nu hemelvaart op Mars belandt Valentijn die harten wint omdat vrouwlief bonbons verslindt Van Moederdag naar Vaderdag Weet men wel wie dat heeft bedacht? Dan heb…

Zo droomde zij haar Camelot

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 209
Er bloeide een nieuwe belofte in haar blozend hart en lichtstralen tekenden een jonge gloed op haar rozige koontjes Het beeld had iets vrooms door het stille ademen boven het onbeweeglijke meer Zo droomde zij haar Camelot, over de koningen van weleer over riddereer en de hoofse liefde - even ontwaakt zij, ziet zij de wereld om haar…

In de greep van de Hades

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 865
Gitzwart draagt het kalend land de kille, aardse graven Geërodeerde tekens trekken sporen in het oog Het zweemt naar oude stilte De Dood hangt er verborgen Nu nevels niet meer slierten om Hades’ koude bruid Zij hoort slecht nog het janken het spoken van de wind ondanks de vele zielen die zij opmerkzaam is Die wereld kent…

Van muurbloem tot aan zondebok

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 378
Waar tranen aan de hemel staan zo stil langs dichte poorten gaan nu eenzaamheid stroef schuifelt Waar tekens van verslagenheid - een zorgelijke kindertijd - zich vormen tot een baken Van muurbloem tot aan zondebok geen veilig pad naar mama’s rok waarachter het kan schuilen Het meisje wordt zo vroeg rap oud de waarheid zwijgt haar zieltje…

Dat stukje steunpilaar

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 338
Een windvlaag stoot hun thuis kapot en breekt het leem in stukken Dit prachtpaar vliedt steeds verder weg van herfststorm met zijn nukken De traan die zilte treurnis kleurt oud zeer wat in ’t geweten zeurt Nu bladerdek de slapen van de lentebloem beschermt en wintervorst zich over ’t land ontfermt met sneeuw en ijs als wapen De…

Dode egels op het grind

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 277
Er is geen poëzie meer in dit land van verzoute grond onder eeltige voeten Er zit geen schwung in de woorden, in tijden van sociale duisternis Het lijkt alsof de mens is weggelegd, alsof de bierkaai tegen een ziekte vecht Er is geen calamiteit onopgemerkt gebleven Er rust op dit land slechts het pruilen, het meesmuilen van…

O, heilige toorn o, lieflijk kind!

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 242
Raas, mijn kind! Raas als de woedende wind die de Aarde weer verschoont In een flinterdunne hemel woont de wachter die gezwind zijn poorten sluit Een dwaze moeder huilt haar ziel in stukken en o, verbaast het jou, mijn kind dat de vissen plastic proppen eten... men moest eens weten... hoe ik het giftige woord wil vergeten die ons…

Alle kleuren van de regenboog

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 681
Het is de lyriek van een wuivende griet Die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater…

Een mooier later

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 237
(Het leven als kunstwerk) Met mijn handen die Hij gemaakt heeft schep ik een kleine hemel over land en water en later rots en strand pover en verlaten alles wat nog in mijn herinnering leeft De wind draait om oud gebergte, om lovertjes en platanen waar liefde pijn verdreef Dit is wat Hij mij geeft iets sterkers om in te geloven…

Voor wie de wijsheid zoekt...

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 221
De Zon rijst als een koperen kogelrond over het aardse niemandsland De Maan zoekt in alle stilte koortsige dromen tot aan de morgenstond De Aarde is voortijdig in de hoek gedreven van een manifest heelal De mensheid woekert in een duister labyrint van wat ooit verdwijnen zal Kunstwerk: " Transformatie ", 1994 Kunstenaar: Irmlinda…

Tegenlicht

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 232
Laat het sluieren in lange gangen waarin de jonge herfst uitgestrekt de dag begroet Laat het fluisteren op jouw gezicht dat onze onschuld droomt na een liefdevolle nacht Laat het vieren in het luchtledig of verwaaien waar de horizon de branding kust Tegenlicht dat de lanen siert, dat zo vredig rust op een verregende Aarde Het schetst…

In een zee van ongenade

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 179
‘ Gea plooit haar aarden huid en huilt ‘ De mensen staan er als grauwe distels Zij klauwen in een plastic zee Waar ieder iets vindt van zijn gading men sleept vervolgens legio Karkassen richting kustlijn Er resten nog wat bodemvondsten zoals een scheepswrak of een ware U-boot uit WO II De “ eerlijke vinder “, op slopersjacht en…

De storm der gedachten

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 209
Ik hijs de zeilen van de nacht en dein zachtjes mee op het kabbelen van het laatste uur Op het middelpunt der Aarde draai ik om het kookpunt en de zweren heen daar schend ik het zere been de tere wonde en iets van waarde torn ik aan de gulheid van de drukkende kracht der zwaarte Hier keert het tij, hel ik tegen slagzij aan Woest…
Meer laden...