inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.099):

Tegenlicht

Laat het sluieren in lange gangen
waarin de jonge herfst uitgestrekt de dag begroet

Laat het fluisteren op jouw gezicht
dat onze onschuld droomt
na een liefdevolle nacht

Laat het vieren in het luchtledig
of verwaaien waar de horizon
de branding kust

Tegenlicht dat de lanen siert, dat zo vredig
rust op een verregende Aarde

Het schetst de tijd, tekent troost
op droeve ogen

Zij sluimert in een troebele vijver,
in de spiegeling van een dalende Zon

En als het zwicht voor het donker
leest dit alles als een sprookje

lachen sterrenregens zich stralend
langs een vale Maan

mijmerend
een weg via jou naar mij...


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com

Schrijver: Irmlinda de Vries, 29 september 2012


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 232

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
1 oktober 2012
van die kleurrijke herfstige lanen, waar deze mooie brede zinnen goed in passen....
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
1 oktober 2012
De zon die de nerven van het blad kleurt tot goud. Schitterend gedicht Irmlinda!
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
29 september 2012
Email:
thomaskoppelaaryahoo.com
Wat een prachtig liefdesgedicht, Irmlinda !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)