Tegenlicht
Laat het sluieren in lange gangen
waarin de jonge herfst uitgestrekt de dag begroet
Laat het fluisteren op jouw gezicht
dat onze onschuld droomt
na een liefdevolle nacht
Laat het vieren in het luchtledig
of verwaaien waar de horizon
de branding kust
Tegenlicht dat de lanen siert, dat zo vredig
rust op een verregende Aarde
Het schetst de tijd, tekent troost
op droeve ogen
Zij sluimert in een troebele vijver,
in de spiegeling van een dalende Zon
En als het zwicht voor het donker
leest dit alles als een sprookje
lachen sterrenregens zich stralend
langs een vale Maan
mijmerend
een weg via jou naar mij...
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com
Schrijver: Irmlinda de Vries, 29 september 2012
Geplaatst in de categorie: jaargetijden