Alle inzendingen van Irmlinda de Vries

Een Pruisisch groen van plant en bloem De wangen wrijft Hij vermiljoen De schilder maakt de ogen groot de vrouw ernaast een tikje bloot wat zalm roze en wit erbij (Hij rust niet door dit hels karwei) De draperieën hemels blauw Het detailleren luistert nauw Als laatste nog een laag vernis Nu ziet hij dat het echt…

Je handpalm zacht gevederd verlangt het broze licht te schrijven in de stilte tot een strelend gedicht De naaktheid van je woorden ontsnappend aan de nacht waarin de droom verloren naar zilversterren lacht Jouw letters dansen sierlijk de wereld aan elkaar verstrengeld in een warmte van innigheid waarnaar jouw ogen mij doen tranen…

Het is de lyriek van een wuivende griet die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn dat het verweerd plafond laat zweven Of het trammelant van de zwerver in een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert in troebel spiegelwater…

Als het leven kleur verbergt in gesloten harten van jasmijn en jonge bloemblaadjes steeds opnieuw hun nerven uittekenen als op een fris gelaat zal het nectar zijn sluier van geur wijds uitspreiden rond droeve dagen Als gevederde vogelvluchten een te straffe thermiek verdrijven en donskuikentjes nog jongleren om uit te vliegen zal het…

Het zijn de gebroken geesten in een stervende stilte waarin het lot onomkeerbaar zijn tinnen soldaten smeedt Het bloed is als rode inkt geknoeid op een wreed beschreven aarde Blind navigeert men richting een “nieuwe wereld” in verwondende handen Tussen triomfboog en kerkhof is de scheidslijn dun Wanneer uit geestesgloed een allesverwoestend…

Kolderiek periodiek (nr. 36 uit een reeks van 100) Waar de welpen met hun akela ook zochten, er viel in velden en wegen niets te verkennen...…

In licht geborgen ontvouwt zich een subtiele kracht die zich uitschenkt in een zachte nevel over de aarde stromend over de kale landerijen, dorpen en steden Kleurt zij alles opnieuw in: van verzakte huisjes aan de bochtige dijk en de smalle wateren langs drachtige koeien in de wei tot de vierkante loodsen die zich optrekken aan de regenachtige…

Langs verre horizonten glijden hongerige ogen als zwemmende vissen Ze zoeken taal en tekens in zwijgzame natuurwetten zoals het cirkelen van vogels rond kalende bomen die hun takken in ijl luchtruim wortelen zonder houvast De naam die in de verweerde bast gekerfd staat is slechts nog een adem die over mijn lippen struikelt Het…

Kolderiek periodiek (nr.35 uit een reeks van 100) Toen ze de heks in de oven hadden gestopt, begonnen ze van blijdschap de band: Hans en de zeven Grietjes!…

Hoe moeilijk kan het zijn om de verzen van je hart te lezen en te verdwalen in de tuin der lusten Er was slechts één zomer zonder zwaluw waarin ik blauwbekte van de kou Je kwam onkruid wieden, zei je, maar een dag werd een jaar, een leven lang van omploegen en opnieuw zaad verwaaien Tussen sterrenstof en nog te ontdekken zonnestelsels…

Slechts één kus verwijderd van onze droom ben ik ontsnapt aan verharde grond om je mond te stillen heb ik verslikt en verzwegen slechts één lief verwijderd van de hemel dacht ik met liefde de pijn te doden maar slechts in één adem heeft de dood mijn liefde gepijnigd…

Kolderiek periodiek (nr. 34 uit een reeks van 100) Doordat de populaire zanger de sterren van de hemel zong moest de NASA het werk tijdelijk neerleggen...…

Als de naakte waarheid gekleed gaat in spiegels van de ziel Als door een magneet keren de gedachten elke betekenis om die ik aan iedere boodschap geef Ze raken me aan en diep verzink ik in het tochtig gat van het eigen zijn onwetend in een wereld onmetelijk en te groot voor het menselijk oog: De iris is als een kosmos…

Ik steel je lach als een pril ontwaken In een zee van tijd zal de liefde warmte aan onze vriendschap binden ik leun mijn loom verliefde lichaam tegen je vastberadenheid aan we zwijgen intiem in ogen die gedachten aaneen rijgen tot de winter als ouderdom wijsheid verworvenheid ons deel is geworden en gebreken de vruchten zijn…

( en zaden verwaaien ) Een traan ontrolt aan het verblinde oog weggezonken in het licht van oude aders Een hand ontvouwt levens ouder geleefd en jonger te gaan Het geheim kleurt zachte gezichten zonder des maskers treurnis Het is geen heilig moeten om de wilg te verplanten als wortels krom trekken Het is het verwaaien van het…

Kolderiek periodiek (nr. 33 uit een reeks van 100) De snaar van de gitaar brak tijdens het spelen, maar het bier was zo goed dat het het publiek niets kon schelen...…

In deze nacht daalt het licht lenig uit een slanke maan Behulpzaam smelt zij op mijn lichaam in een golf van zeldzaamheid In dit donkere uur kleur ik opnieuw de woorden in, smeed ik hun gestalten archaïsch, eindeloos In verlatenheid opgenomen boort angst een illuster fluisteren van fragiele lichtdeeltjes in een te kleine ruimte…

Voor R. Ogen struikelen over gebroken glas over versleten regels die ooit in onmin het daglicht zagen Mijn handen vouwen je beeltenis samen Met betraande ogen kijk ik richting de overwoekerde tuin waarin de boom een tak breekt Het regent vragen in late uurtjes er wordt druk gespeculeerd vanuit te strakke keurslijven In een terugtrekkende…

Strooi papavers als korrels der vermetelheid in het verblindend oog van de tijdloze muze Op het moment dat de draak zijn vuur verzengt en dwergen in hun smidse zonniger goud delven dansen onzichtbare elfen om de navel van de aarde en om alles wat van onschatbare waarde blijkt mag je opnieuw de hemelen bewonen de ongekroonde koning…

Je gedachten revalideren het onvermogen beurtelings linksom/ rechtsom Blindelings werp jij de stenen tafelen van wijlen Mozes als loden molenstenen om je starre hals en trekt je ruggengraat dan weer recht, dan weer krom “Kijk me toch aan!” roep je tegendraads en kromt in allerijl krampachtig de tenen Wat een poging moge zijn van…

Kolderiek periodiek (nr. 32 uit een reeks van 100) Zegt de een: ”Ik ben een schorpioen van sterrenbeeld”, Zegt de ander: ”Dan heb je een ernstig probleem!”…

( Opgedragen aan de tweede generatie Oost-Indische Nederlanders ) Kaarsvet druipt op een gebroken sokkel waar een laatste strohalm gestalte krijgt Dan keert de dag naar binnen Er kraait geen haan naar gezonder of beter Gezocht heb je naar dat ene puzzelstuk naar de naam van voor je geboorte naar een nieuwe mond om te spreken…

Het is aeonen geleden dat de hemel tot de aarde sprak dat de wind land en water brak in zeven zeeën in een uitbarsting van hevige weeën dat ieder elkaars taal verstond en Orion de Schorpioen verslond Zo is de tijd vergleden lichtjaren verder naar het heden Er woekert flora uit oeroude zaden verspreid door weer en wind die men op…

Kolderiek periodiek (nr. 31 uit een reeks van 100) De verstokte roker, die aan longkanker zou sterven, liet zich cremeren. Zijn laatste woorden waren: “ Ik sterf zoals ik geleefd heb... rokend!"…

Begraaf ons in een dek van woorden met een warmend gebaar, waar zielen moeizaam zuchten genageld aan ernstige schemering en de leugen wordt gedoogd in blinde ogen wiekt nog een laatste vleugelslag richting hemelrijk Voordat de dood ons inhaalt en ons schaduwend verleden opeist heeft leven's liefde ons gegeten en beproefd…

Tatieie tatuuu vult de straten met paniek Is iemand ernstig ziek of erger nog stervende? Of dreigt er een achtervolging in doodlopende steegjes? Sirenes schreeuwen moord en brand Wat is er aan de hand als ramptoerisme de weg verspert? Opgelucht haal ik adem: het gaat om niemand die ik ken Het antwoord lezen we vol erbarmen…

Een kinderhandje strekt zich uit over de bruinrode aarde Het streelt de bloemen en het gras Stil en verlegen vertrouwt het kleine meisje mij haar geheim toe als ik de wereld met moeite tegemoet treed de goden vrezend uit angst voor het grote niets Zij spreekt met guitige oogopslag de tover uit over sterren die -niet bang Voor…

Kolderiek periodiek (nr.30 uit een reeks van 100) Na 10 duizendklappers, 8 vuurpijlen en een vuurwerkbom, waren ze enkele ledematen en € 1500,- armer……

Voor M. 1961-2010 Als het leven geruisloos loslaat in verborgen leed en geslagen wonden niet meer helen zingt de raaf zijn nachtelijk zwart in verdoofde schelpen overbrugt de te zwakke adem de kloof naar gemiste liefde tevergeefs wanneer het kind van de rekening de belofte overneemt de hoop op grazige weiden voor heilige…

Kolderiek periodiek (nr.29 uit een reeks van 100) Een goede boekwinkel onderscheid je van de Slegte...…