In een distillaat van liefde
Ik steel je lach als een pril ontwaken
In een zee van tijd zal de liefde
warmte aan onze vriendschap binden
ik leun mijn loom verliefde lichaam
tegen je vastberadenheid aan
we zwijgen intiem
in ogen die gedachten aaneen rijgen
tot de winter
als ouderdom
wijsheid
verworvenheid
ons deel is geworden
en gebreken de vruchten zijn van de boom der kennis
hul me dan in je dekens van mededogen
in een bed van rode klaver
zodat ons geluk mag zegevieren
zelfs als we allang zijn vergeten
ja, zelfs als we allang zijn vergaan
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 15 februari 2011
Geplaatst in de categorie: liefde
Ons oerverlangen naar Ware Liefde! Hoe dan ook!