Netgedichten

netgedicht (nr. 37.151):

Een nieuwe mond om te spreken

( Opgedragen aan de tweede generatie Oost-Indische Nederlanders )

Kaarsvet druipt op een gebroken sokkel
waar een laatste strohalm gestalte krijgt

Dan keert de dag naar binnen

Er kraait geen haan naar
gezonder of beter

Gezocht heb je
naar dat ene puzzelstuk

naar de naam
van voor je geboorte

naar een nieuwe mond om te spreken

De klimop vertakt zich meer dan vorige jaren
in de bleekheid van je gebeente

En de groeven in je huid smaken naar verzuurde druiven
op de dag dat je het verleden hebt geproefd

Je kijkt terug op een brandende wereld
alsof het je eigen oorlog was